"ไปคุยกันข้างนอกได้หรือเปล่าคะ?" พริมพิจิกาถามเสียงอ่อนลง หญิงสาวต้องการพูดคุยกับพ่อเลี้ยงปักษ์ในสถานที่ซึ่งไม่ลับตาผู้คนเพราะเธอไม่ต้องการให้เหตุการณ์เช่นเมื่อคืนเกิดขึ้นอีกครั้ง
"ขี้เกียจขับรถ"
"ฉันขับให้ก็ได้ค่ะ"
"งั้นก็คุยกันตรงนี้แหละ นั่งลง" เขาพเยิดใบหน้าไปยังโซฟาตรงข้าม พริมพิจิกาจำใจนั่งลงเพราะไม่อยากทำให้เกิดการต่อล้อต่อเถียงไปมากกว่านี้
"มีอะไรก็พูดมาเลยค่ะ" หญิงสาวเป็นฝ่ายเปิดประเด็น
"ฉันคิดว่าเธอต่างหากที่มีเรื่องจะต้องคุยกับฉัน"
"เรื่องอะไรคะ?"
"เรื่องแต่งงาน ไม่ต้องมาขอร้องให้ฉันปฏิเสธเรื่องแต่งงาน เพราะฉันตัดสินใจไปแล้วว่าฉันจะแต่งงานกับเธอ" ปักษ์พูดออกมาราวกับว่าเขากำลังยื่นคำขาด และนั่นก็ทำให้พริมพิจิกายิ่งรู้สึกหนักอกหนักใจเพราะเธอไม่เคยต้องการที่จะแต่งงานกับชายหนุ่มเลย
"ถ้าคุณจะแต่งงานเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนคุณไม่จำเป็นเลยนะคะ คิดซะว่ามันเป็นข้อผิดพลาดท
