"บ้าชะมัด!" ปักษ์สบถและรีบหยัดกายลุกขึ้นด้วยความรู้สึกหงุดหงิดเมื่อเสียงเคาะประตูนั้นดังขัดจังหวะที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม ชายหนุ่มคว้าผ้าขนหนูมาพันรอบเอวท่อนล่างของตนเองไว้และรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที ด้านพริมพิจิการีบหยิบเสื้อคลุมของตัวเองมาสวมและจัดแจงผมเผ้าจนเข้าที่ จากนั้นจึงวิ่งออกมาเปิดประตูก็เห็นว่าคุณปักษิณายืนอยู่พร้อมกับยื่นกล่องใบใหญ่ใบหนึ่งมาตรงหน้า หญิงสาวฝืนยิ้มให้คุณนางพร้อมกับรับกล่องใบนั้นมาด้วยความรู้สึกสงสัย
"กล่องอะไรคะคุณแม่"
"ชุดสำหรับใส่ทำบุญพรุ่งนี้เช้าจ๊ะ"
"อ๋อ หนูรู้สึกแย่จังเลยที่ทำให้คุณแม่ต้องลำบาก"
"ลำบากที่ไหนกัน ว่าที่ลูกสะใภ้แม่ทั้งคน"
"ขอบคุณนะคะ" ใบหน้าสวยคมคลี่ยิ้มขอบคุณพลางคิดในใจถึงความอ่อนโยนระหว่างพ่อเลี้ยงปักษ์และผู้เป็นมารดานั้นช่างต่างกันราวฟ้ากับเหว
หญิงสาวรีบปิดประตูและถือกล่องใบใหญ่กลับมาวางบนเตียงนอน เป็นจังหวะที่ปักษ์เดินออกมาจากห้
