ปัง!
"กรี๊ดดดดดดด!"
เสียงปืนที่ดังลั่นพร้อมกับเสียงกรีดร้องอย่างสุดเสียงของอันนา สองมือสั่นเทาจนเผลอปล่อยปืนในมือให้ร่วงหล่นลงบนพื้นทันที ไม่ใช่แค่มือที่สั่นเทา เพราะตอนนี้ร่างกายเธอเองก็เริ่มสั่นไปทั้งตัว
แกร๊ก!!
ประตูห้องนอนถูกเปิดเข้ามาอย่างแรงก่อนที่เจมส์และลูกน้องคนอื่นๆ จะวิ่งกรูกันเข้ามา เพียงแค่ได้ยินเสียงปืนที่ดังมาจากห้องนอนของเจ้านายหนุ่ม พวกเขาก็ไม่รอช้ารีบวิ่งขึ้นมาดูอย่างรีบร้อน
"เกิดอะไรขึ้นครับนาย!" เจมส์ถามอย่างร้อนรน
"เธอยิงพลาดนะ" สายตาคมเหลือบมองที่ไหล่ตัวเอง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ไม่ได้สนใจที่จะตอบคำถามของลูกน้องคนสนิทเลยสักนิด
"ฉะ…ฉัน ฉันไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้ตั้งใจนะ!" อันนาลนลานบอกเสียงสั่นอย่างทำอะไรไม่ถูก ดวงตากลมโตคลอไปด้วยน้ำตาจนมองแทบไม่เห็น เธอไม่ได้ตั้งใจจะยิงเขา ถึงปากจะบอกว่าอยากฆ่าเขา แต่เธอก็ไม่สามารถฆ่าคนให้ตายได้อย่างที่ปากพูด
