Ne tepki vereceğimi bilmeden bakıyordum ona, bir anda benden uzaklaşıp bakışlarını kaçırdı. Birkaç adım uzaklaştıktan sonra etrafa bakınmaya başladı. "Seni utandırmak ya da başka bir şey yapmak gibi bir niyetim yok, sadece hislerimi söylemek istedim o kadar. "Daha doğrusu hislerimin ne olduğunu bile bilmiyorum ki ben, kafam o kadar karışık ki sana bile anlatamıyorum hiçbir şey, hatta kendim bile anlamıyorum işte. "Neyse, sanırım böyle bir konuşma yapmakta yanlış yaptım, kusuruma bakma lütfen, ve bu konuyu hiç konuşmamışız say." Bunu dedikten sonra oradaki koltuğa oturdu ve bana bir an olsun bakmadı, bense bakışlarımı ondan çekmeden ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordum. Bunun altında da bir oyun olabilir miydi, ya da ne oluyordu da bana böyle konuşuyordu? Bir şey olduğu ortada