Loş bir ortamdı, ama aynı zamanda da çok hoş duruyordu. Herkes maskeli olduğu için kimseyi tanımıyordum, gerçi maskeli olmasalar bile bu karanlık ortamda görmek zor olurdu.
Etrafa göz gezdirirken Gökalp kimin kim olduğunu biliyormuş gibi davranıyordu, galiba o bu konularda daha dikkatliydi.
Bir çifte doğru ilerledik kol kola, Gökalp gördüğü adamın kolunu sıkarken onlara bakmıyordum fazla adamı tanımadığım için.
"Hayırlı olsun tatlım, umarım güzel bir evlilik hayatınız olur!" diyen kadına dönmek zorunda kaldım.
Sahte bir gülüşle kibarca elini tutup tokalaştım, içimden de ettiği duanın kabul olmaması için ayrı olarak bir dua ettim.
Ben Gökalp ile mutlu olmak istemiyordum, onunla ilgili hiçbir düşüncede bulunmak dahi istemiyordum ben!
"Teşekkür ederim hanımefendi, Güzel dilekleriniz
