Chapter 15

1503 Words

Kinabukasan ay sinabi ko kay Jordan na huwag na akong sunduin dahil may dadaanan lang ako saglit. Tinignan ko ang orasan ko sa aking bisig at nakita ko na maaga pa pala. Bibili sana ako ng lunch naming dalawa ni Jordan para hindi na kami lumabas pa. Ngayon lang ako ulit magco-commute dahil palagi akong hatidsundo noon ni Jordan. Nakalimutan ko na kailanga ko munang maglakad ng kunti para makakuha ng sasakyan. Habang naglalakad ako ay nakita ko ang isang daan na parang short cut papunta sa main road kaya doon na ako dumaan. Habang naglalakad ay may bumusina sa akin na isang Ford. Binaba nito ang bintana at dalawang may edad na ang nakita ko. “Excuse me iha.” Tanong ng ginang sa akin na medyo may edad na pero maganda naman ito. “Pwede ba kaming magtanong?” “Sige po.” “Alam mo ba kung saan

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD