Chapter 1
1253 Words
'Jordan Villareal, one of the richest and powerful man who owns the Villareal States was found dead on his apartment this morning.'
Iyan ang maririnig sa news ngayon. He is sitting on the sofa wearing his birthday suit while gritting his teeth. Hindi siya makapaniwala sa naririnig sa TV. Binulabog kasi siya ni Justine kay aga-aga at sinabing manuod siya ng news, and this is what he hears.
"Mga bwisit talaga. Wala na bang magawa ang media and they are already claiming that I’m dead?"
He was talking to his self nang tumawag si Kysler sakanya.
"Morning dude!"
"Morning..." tamad niyang sagot dito dahil alam na niya na aasarin lang siya nito.
"Akala ko patay ka na. Tumawag ako para lang i-check-up ka but unfortunately your alive. Ipagtitirik ka na sana namin ng kandila at aalayan ng dasal." Sabay tumawa ang kaibigan sa kabilang linya
"What do you mean unfortunately? I’m still alive dumbass! Bwisit na mga reporters."
"What do you expect? You are THE Jordan Villareal. Everyone knows you dude syempre may mababalitaan ka talagang ganyan. But I’m sorry, mas sikat pa rin ako sa iyo. Parang di ka naman sanay eh nung last year sinabi na bakla ka at nakikipagtalik ka sa kapwa mo lalaki. Like eewww!"
"Eew eew ka diyan! That time mapapalampas ko pa iyon. This time hindi na, I’m still f*****g alive at sisiguraduhin ko na mananagot ang gumawa niyon." Galit na turan niya at tumawa lang ulit ang kaibigan sa kabilang linya.
"By the way, don’t forget to attend my birthday party this evening. Everyone is invited, tamang-tama iyon para makapag relax ka. You might find a girl to spend the night with. Again."
"Oo pupunta ako." Ibinaba na niya ang tawag. He went to his kitchen and got some cold water to drink. Habang umiinom ay tinatawagan niya ang pinaka-magaling na Private Investigator niya.
"Hello, you saw the news this morning?”
“Yes, sir.”
“Find out who spread this rumor that I’m already dead. I want him behind bars asap." Napahilot siya sa kanyang sentido at pumunta para maligo para palamigin ang ulo niya. Ayaw niyang pumasok na mainit ang ulo dahil sigurado buong araw siyang magiging bad mood, and he doesn’t want that.
Pagdating niya sa kanyang kompanya ay hindi nawala ang init sa ulo niya. Pansin niya ang tingin ng ibang empleyado niya. Siguro nagtataka ang mga ito bakit ako nandito? Sumakay siya ng elevator at nang makita ng iba na nandoon na siya sa loob ay hindi na tumuloy ang mga ito. Dapat lang dahil baka bigla ko lang silang sigawan sa init ng ulo ko ngayon.
Once inside his office ay agad na sumunod ang kanyang secretary na walang ginawa kundi magpaganda sa kanya. It’s true noong unang pasok nito noon sa kanya bilang sekretarya niya ay hindi niya maikakaila na pati ito pinatos niya, but she became so clingy kaya agad siyang nawalan ng interes dito. Hindi naman niya ito masisante dahil siya naman ang mawawalan ng sekretarya.
“Good morning, sir.” Nairita siya sa malandi nitong boses.
“What?” I sat on my chair as I open my desktop computer.
“Sir, gusto niyo po ba ng kape o kaya tubig?”
“Inutusan ba kitang bigyan ako ng kape o tubig?” seryoso kong sabi dito. I continued typing on my laptop.
“H-hindi po. Sir, siya nga po pala sabi po ni Sir Cyrus may lunch meeting po kayo ngayon sa City Lights kasama daw po sila Sir Lucifer.”
“Okay, thanks.”
Hindi ito nagsalita at nanatiling nakatayo sa harapan ko. Napabuntong hininga ako at tinignan ko siya.
“May sasabihin ka pa?”
“Sir, hindi na ho ba ulit tayo lalabas? I mean it’s been days simula ho nang may mangyari sa atin.”
Kumunot-noo ko siyang tignan. “Sheryl, whatever happened to us that day was only a one-time thing. Wala akong balak na patagalin iyon at mas lalong wala akong balak na gawin kang nobya ko. I don’t roll that way. Don’t take it too personally.” Dire-diretsong sabi ko sa kanya.
Maluha-luha siyang lumabas sa opisina ko at napabuntong-hininga ako ulit sabay napailing. Why is it that every time I go out with a girl ay palagi na lang nilang ineexpect that I can do relationship? That’s absurd.
I spent my day lazily hanggang sa dumating ang lunch time. I need some air at buti na lang tumawag si Cyrus for a business meeting. I need to get out of here. I drive my audi car at pumunta ng City Lights Hotel.
Pagkapark ko ng kotse ko ay agad kong nakita sila Justine at Kysler sa mismong entrance ng hotel.
“Hey, man.”
“Jordan! Buhay ka nga!” asar ni Justine sa akin at sinuntok ko siya sa kanyang braso.
“Gago! Ang aga-aga mong tumawag sa akin di ba? Sumagot ako meaning I’m alive.”
Both of them laughed at napailing na lang siya. Assholes.
“Ano bang business ang nasa isip ni Cyrus at pinatawag niya tayo?”
“Ipapa-upgrade lang natin sa kanya iyong system natin since last year pa iyon. Baka kasi pasukin ng virus at manakaw iyong pangkabuhayan natin.” Kysler said as he sat on the sofa sa lobby. Pumasok na din kami as we wait the others to arrive.
Isa-isang dumating sila Lucifer at Earl. Nandito nanaman si Earl, sigurado ako nakatunog nanaman ang lalaking ito.
“Earl, you are here. Kailangan mo ba ng upgrade kapag printing press ang kompanya mo? O baka nalaman mo na manglilibre si Cyrus kaya ka nandito?” tanong ni Justine
“Lucy o! Justine is so mean.” Sumbong nito kay Lucifer na hindi naman siya pinansin. “Bawal bang sumama?”
“Well, bawal since this is a business meeting. Hindi ito libre lang.”
Binato niya kay Justine ang unan na nakalagay sa sofa at natamaan si Justine. Justine was about to throw back the pillow to him nang magsalita ang tatay ng grupo.
“Will you two stop that? Pinagtitinginan kayo ng mga tao. If you are going to play, go outside at maghanap kayo ng bato doon at doon kayo magbatuhan.”
Napasimangot si Earl at napaupo lang si Justine. I laugh at them dahil wala talagang makapalag oras na si Lucifer na ang nagsalita. Boses pa lang niya parang galing na sa impyerno at mapapaso ka agad. No wonder his name is Lucifer. Nanahimik nga ang dalawa at hindi na sila ulit nagsalita pa.
We’ve waited for a few more minutes nang dumating na si Cyrus. But what caught my attention are the two women that are with him, lalo na iyong isang babae na may mga mapupungay na mga mata at may maninipis na mga labi. Her eyes are making her noticeable so much. Ang sarap titigan ng kanyang mga mata. Well, I need to let her notice me. Tumayo ako as I brought out my lively side.
“Dude! Ayos ah! Nagdala pa siya ng mga babae!” tumayo ako at agad nga siyang napatingin sa akin. I love her eyes. Mas maganda siya sa malapitan. Sinita ako ni Justine at sinabihan na nandito ang tatay ng grupo. Hindi ko siya pinansin as long as mapansin ako ng babae na nasa harapan ko.
“Gutom na kami Cyrus!” reklamo ni Earl
Inasara nila si Earl dahil mahilig lang talaga itong magpalibre. Cyrus mentioned about something that he shouldn’t have brought his secretaries. Ang daya naman ni Cyrus dala-dalawa ang sekretarya niya. Kung nakawin ko kaya iyong isa?
“Hi girls! Jordan nga pala.” Pakilala ko sa sarili ko at doon talaga ako tumabi sa kanya.
“Princess, and this is Pearl.” Pakilala niya. So, her name is Princess. No wonder she looks like a princess as well. Bagay na bagay niya ang pangalan niya.
Makikipag-usap pa sana ako sa kanila kaso tinawag na ako ni Justine. Haist, kahit kailan talaga ang lalaking ito. Panira.
- Writer
