ไปไม่ไหวก็หยุดสิ
1178 Words
กฤติกาสะบัดหน้าไปมา เขาโหย่งตัวขึ้นตอกลำเอ็นอย่างไม่ปรานี แต่เธอกลับชอบ ยิ่งกระแทกเข้ามาลึกๆ เธอยิ่งรู้สึกดี ไม่คิดว่าร่างกายเล็กจ้อยของเธอจะรับแก่นกายใหญ่โตนั้นได้หมด ร่องสาวทั้งร้อนทั้งแฉะ เธอยกเอวขึ้นรับจังหวะกดกระแทก แรงขมิบรัดทำเอาชายหนุ่มครางอย่างสะใจ
“อู้วว แบบนั้นแหละคนสวย ขมิบรัดลำผมแบบนี้เสียวดีชะมัด”
ท่อนเอ็นเหมือนจะร้อนขึ้นมันขยายใหญ่ขรูดผนังอ่อนนุ่มที่ฉ่ำแฉะ เขาเขี่ยเม็ดเสียวกระเด้าเอวดุดันจนเตียงลั่น
“โอ้ว แมร่งงง เสียวหัว...” เขาสาวลำเอ็นกระแทกกระทั้น มือเรียวเล็กจิกผ้าปูที่นอนที่ยับย่น เหงื่อชื่นไหลอาบทั่วร่าง ผิวขาวเปลี่ยนเป็นแดงเรื่อ เสียงหายใจเป็นเสียงครางหวิว
“แฮ่กๆ
“อ๊ะ..อ๊ะ... เสียว...ดาวเสียว...”
ไรอันเพิ่งได้ยินเธอเรียกชื่อตัวเอง เขายิ้มร้ายแล้วเร่งซอยเอวดุดัน
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
ชายหนุ่มกระแทกแก่นกายเน้นๆ ย้ำๆ ฟังเสียงหญิงสาวครวญครางออกมาไม่ขาดสายเหมือนน้ำเมือกวาวใสที่ไหลล้นเปื้อนเปรอะต้นขา เขาไม่รู้ว่าจะใช้คำว่าอะไร มันมากกว่า ‘ยอดเยี่ยม’ เธอเติมเต็มและทำให้เขาหิวโหยไม่รู้จักอิ่ม ความเสียดเสียวแผ่กระจายไปทั่วร่าง กฤติกาทนไม่ไหวถูกเขาปลุกเร้าจนร่างกายเกร็งกระตุกไปอีกรอบ แรงตอดรัดทำให้ชายหนุ่มไม่อาจต้านทานได้ เขาแหงนหน้าคำรามฉีดน้ำรักทะลักในกายเธออีกครั้ง
“กรี๊ดดดด”
“ซี๊ดดดด อาร์...”
ไรอันปรับลมหายใจครู่หนึ่งแล้วค่อยๆ ถอนแก่นกายออกมาช้าๆ น้ำรักไหลออกจนเปื้อนที่นอน เขาดึงหมอนออกจัดท่าให้หญิงสาวที่อ่อนปวกเปียกไม่มีแรงขยับตัว เขาจูบหน้าผากเธอเบาๆ แล้วลุกขึ้นเดินไปหยิบน้ำดื่มแต่คราวนี้ไม่ลืม เขารินน้ำใส่แก้วแล้วเดินมาให้คนที่อ่อนแรงอยู่
“น้ำครับ”
“ขะ...ขอบคุณค่ะ” กฤติกายันกายขึ้นมารับแก้วน้ำจากเขา รีบดื่มทันทีเพราะคอแห้งและเพราะเขานั้นแหละ ทำให้เธอครางจนคอแห้งแบบนี้
ไรอันยกขวดน้ำขึ้นดื่มมองหญิงสาวที่นั่งเปลือกกายบนเตียง กฤติการู้สึกแปลกๆกับสายตาของเขาจึงเอื้อมมือไปหยิบผ้าห่มที่อยู่หัวเตียงมาปิดร่างเปลือยของตน
“ไม่ได้แล้วนะคะ” เธอรีบพูดขึ้นมาก่อน ไม่กล้ามองลำเอ็นใหญ่ที่มัน เอ่อ...สงบลงแล้ว แต่...เอ่อ..มันก็ยังดูใหญ่อยู่นะ
“ดาวไม่ไหวแล้วจริงๆ พรุ่งนี้ต้องไปทำงานด้วย”
“ไปไม่ไหวก็หยุดสิ” เขายักไหล่แล้วยื่นมือไปรับแก้วน้ำจากมือเธอ เขาเดินเอาแก้วน้ำไปเก็บแล้วเดินกลับมาอีกทีเห็นร่างเล็กพยายามลงจากเตียง แต่ดูท่าแข้งขาไม่มีแรง เขาจึงรีบสาวเท้าเข้าไปประคองเธอไว้ก่อน
“คุณจะทำอะไร”
“ดาวต้องกลับแล้วค่ะ”
“คืนนี้ค้างที่นี่แหละ” เขากดไหล่ให้เธอนั่งลง แต่กฤติกาส่ายหน้าไปมา
“ไม่ได้ค่ะ พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน”
“งั้นก็ค้างที่นี่ตอนเช้าออกไปพร้อมผม”
คราวนี้หญิงสาวส่ายหน้าหนักกว่าเดิม “ดาวต้องกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า จะใส่ชุดเดิมไปทำงานได้ยังไงล่ะคะ”
ไรอันถึงกับแหงนหน้ามองเพดานแล้วค่อยถอนหายใจแรงๆ ท่าทางของเขาทำให้หญิงสาวห่อไหล่เหมือนหนูกลัวแมว
“ผมดูเป็นเจ้านายใจร้ายหรือไง”
“ปะ...เปล่าค่ะ”
แต่เธอทำเรื่องลาออกไว้แล้ว ถ้ามาหยุดงานเอาตอนนี้ก็เหมือนเอาเปรียบคนอื่น ถึงแม้ว่า เธอสะสางงานของตัวเองไปเกือบหมดแล้วก็เถอะนะ
ไรอันเห็นท่าทางอับจนหนทางแล้วก็อดสงสารไม่ได้
“คุณกลับบ้านไม่ไหวแน่ๆ คืนนี้นอนค้างที่ห้องผมนี่แหละ ประเดี๋ยวผมไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้แล้วจะหาเสื้อผ้าชุดใหม่ให้คุณใส่ไปทำงาน ตอนเช้า”
“จะดีเหรอคะ”
นี่ท่านประธานต้องไปซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ให้เธอเลยเหรอ ฝันแน่ๆเลย ยัยดาวลูกไก่!
“ยังไงผมต้องไปซื้อยาคุมให้คุณอยู่ดี” เขายิ้มขำ ผู้หญิงคนนี้ใสซื่อจริงๆ รู้สึกยังไงก็แสดงออกมาเต็มแววตา “สัญญาว่าจะรอผมที่นี่ดีๆ ไม่แอบย่องหนีหายไปเหมือนครั้งก่อนอีก”
กฤติกาผงกศีรษะรับ แต่อีกฝ่ายดูจะไม่พอใจนัก เธอจะพูดยืนยันอีกที
“ได้ค่ะ ...ดาวจะรอคุณอยู่ที่นี่”
ได้ยินคำสัญญาเป็นมั่นเหมาะแล้วไรอันจึงวางใจ เขาเดินตัวเปล่าไปห้องน้ำ ผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็วเพื่อไปซื้อของใช้ให้ผู้หญิงคนนั้น นี่ยัยเวอร์จิ้นจะรู้ไหมนะว่าทำให้เขาแหกกฎของตัวเองครบทุกข้อแล้ว!
“บอส...บอสค่ะ....ดาวไม่ไหวแล้ว อะ อ๊ะ...”
ขาเรียวโอบรัดเอวสอบและแอ่นกายเข้าหา แต่เพราะกลัวเสียงร้องของตัวเองจะดังไปนอกห้องเธอจึงกัดริมฝีปากแน่น
“ก็บอกแล้วไง ถ้าอยากกัดก็กัดผมนี่ อื้ม”
ไรอันพูดเสียงพร่าเร่งขยับเอวสอบถี่รัว ร่องรักคับแน่นดูดรัดลำเอ็นจนทำให้เขาอดกลั้นไม่ไหว กระแทกแก่นกายเข้าไปจนสุดปลดปล่อยน้ำรักในกายสาวพร้อมแหงนหน้าคำรามอย่างสุขสม
อยากจะบ้า! ไรอันอดสถบไม่ได้ ยัยพนักงานเวอร์จิ้นทำเขาเสียผู้เสียคนจริงๆ จากที่เคยตั้งกฎให้ตัวเองจะไม่ยุ่งกับพนักงาน ไม่มีเซ็กส์ในที่ทำงาน แต่ตอนนี้เขากำลังถอนลำเอ็นออกจากร่องสาวแล้วจัดการถอดถุงยางอนามัยทิ้งในถังขยะที่อยู่มุมห้องทำงานของเขา มือใหญ่ประคองร่างเล็กที่ถูกเขายกขึ้นนั่งแยกขาลงจากโต๊ะทำงาน
“ขะ...ขอ ขอใช้ห้องน้ำหน่อยนะคะ”
“ยังต้องขออีก”
ไรอันหัวเราะแล้วโน้มหน้าลงจูบหน้าผากเธอเบาๆ ใบหน้าหวานแดงระเรื่อแล้วเดินขาสั่นเข้าห้องน้ำของผู้บริหาร เขาเองก็จัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ แล้วนั่งที่เก้าอี้พลางหยิบโทรศัพท์มือถือมาเลื่อนอ่านข้อความ
ตั้งแต่เรื่อง ‘คืนนั้น’ กฤติกามีความสัมพันธ์กับบอสหนุ่มหลายครั้ง วันนั้นเขาซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่มาให้เธอเปลี่ยนจริงๆ แค่เห็นป้ายราคาก็ทำเอาเธอพูดไม่ออก ไม่รู้เขาไปหาซื้อจากที่ไหนแต่เธอเพลียจนเผลอหลับไป เช้ามาก็ออกมาที่บริษัทพร้อมกับเขา แต่เธอขอให้เขาจอดก่อนถึงบริษัท ยังดีที่วันนั้นเธอทำเอกสารให้พี่ศศิเรียบร้อยแล้ว แม้จะทั้งง่วงทั้งเพลียแต่ก็ผ่านวันไปได้อย่างดี
- Writer
