บทที่13 ไม่เข้าใจ

4257 Words

วันต่อมา   น้ำออกจากบ้านตั้งแต่เช้าตรงไปยังบริษัทพอไปถึงที่โต๊ะทำงานเธอก็กดเปิดโทรศัพท์มือถือที่ปิดไว้ตั้งแต่เมื่อคืน ทันทีที่เปิดเครื่องข้อความจากหมายเลขโทรศัพท์ของภูมิก็ส่งเสียงเตือนเข้ามามากกว่าสิบกว่าสาย น้ำแอบตกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรหันไปจัดเอกสารบนโต๊ะทำงานต่อ สักพักภูมิก็เดินเข้ามาพร้อมกับจ้องมองร่างบางตรงหน้าด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา   "มานี่!" เดินเข้าไปกระชากแขนเรียวให้ลุกขึ้นจากเก้าอี้   "อะไรของคุณเนี่ย ปล่อยฉันนะ!" น้ำนิ่วหน้าเจ็บแขนที่โดนมือหนาจับบีบ   "ยังจะมีหน้าถามอีกเหรอ เมื่อคืนฉันโทรหาเธอปิดโทรศัพท์หนีฉันทำไม"   "ก็ฉันไม่อยากคุย"   "เธอเป็นอะไรทำไมถึงไม่อยู่ห้อง ทำไมต้องหลบหน้าฉันด้วย"   "ก็ฉันไม่อยากเจอคุณได้ยินไหม!" น้ำพยายามสะบัดแขนออกให้หลุด   "ได้ มานี่!" ดึงกระชากร่างบางตรงเข้าไปในลิฟต์แล้วตรึงกักหญิงสาวกับผนังลิฟต์เอาไว้   "คุณจะทำอะไร จะพ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD