วันต่อมา
น้ำออกจากบ้านตั้งแต่เช้าตรงไปยังบริษัทพอไปถึงที่โต๊ะทำงานเธอก็กดเปิดโทรศัพท์มือถือที่ปิดไว้ตั้งแต่เมื่อคืน ทันทีที่เปิดเครื่องข้อความจากหมายเลขโทรศัพท์ของภูมิก็ส่งเสียงเตือนเข้ามามากกว่าสิบกว่าสาย น้ำแอบตกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรหันไปจัดเอกสารบนโต๊ะทำงานต่อ สักพักภูมิก็เดินเข้ามาพร้อมกับจ้องมองร่างบางตรงหน้าด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา
"มานี่!" เดินเข้าไปกระชากแขนเรียวให้ลุกขึ้นจากเก้าอี้
"อะไรของคุณเนี่ย ปล่อยฉันนะ!" น้ำนิ่วหน้าเจ็บแขนที่โดนมือหนาจับบีบ
"ยังจะมีหน้าถามอีกเหรอ เมื่อคืนฉันโทรหาเธอปิดโทรศัพท์หนีฉันทำไม"
"ก็ฉันไม่อยากคุย"
"เธอเป็นอะไรทำไมถึงไม่อยู่ห้อง ทำไมต้องหลบหน้าฉันด้วย"
"ก็ฉันไม่อยากเจอคุณได้ยินไหม!" น้ำพยายามสะบัดแขนออกให้หลุด
"ได้ มานี่!" ดึงกระชากร่างบางตรงเข้าไปในลิฟต์แล้วตรึงกักหญิงสาวกับผนังลิฟต์เอาไว้
"คุณจะทำอะไร จะพ
