วันต่อมา
เข็มไปรอรับคริสที่สนามบินไม่นานคริสก็ลงจากเครื่องเดินตรงเข้ามาหาเธอ คริสกำลังจะสวมกอดเข็มแต่เธอกลับเบี่ยงตัวหลบเลี่ยงจากวงแขนกว้างไม่ยอมให้ชายหนุ่มสวมกอดเหมือนเช่นทุกครั้งที่เคยผ่านมา คริสชะงักไปชั่วครู่ด้วยความแปลกใจ
"เข็มคุณเป็นอะไรหรือเปล่า" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น
"เปล่าค่ะ เรากลับกันเถอะ" เดินนำหน้าชายหนุ่มออกไป
"เข็มคุณโกรธหรืองอนผมเรื่องอะไรหรือเปล่า" คริสเดินตามหลังร่างบางไปติดๆ
"ไปคุยกันที่บ้านดีกว่าค่ะ" หันไปตอบชายหนุ่ม
"ครับ" คริสรับคำ
พอทั้งสองคนกลับถึงบ้านคริสก็เข้าไปกอดจูบนัวเนียเข็มทันทีด้วยความรักใคร่ เข็มพยายามห้ามปรามและผลักชายหนุ่มออกไม่ให้รุกรานเธอไปมากกว่านี้ เพราะเธอยังคงมีคำถามคาใจในตัวเขาอยู่
"ทำไมล่ะเข็ม คุณเป็นอะไร" คริสเริ่มหัวเสียที่หญิงสาวเปลี่ยนไปชั่วข้ามวันแบบนี้
"คุณมีเรื่องอะไรจะบอกเข็มไหมคะ"
"ไม่มี เข็มคุณเป็นอะไร
