เควินหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุด พลางถือแก้วไวน์เดินออกไปที่ระเบียง เขาดื่มไปหลายแก้ว แต่ก็ไม่สามารถดับความร้อนรนภายในใจได้ เขาโทรหาชาร์ลีกลางดึก หลังจากคิดไม่ตก ไม่รู้ว่าตัวเองควรทำเช่นไร ถึงจะสามารถทลายกำแพงใจของลูก ๆ และพราวมุกได้
“บอสครับ”
“ชาร์ลี... นายมาดื่มเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ”
“เฮ้อ! ดึกป่านนี้ใครจะมีกะจิตกะใจมานั่งดื่ม ผมว่าบอสควรไปนอนได้แล้วนะครับ” ลูกน้องคนสนิทของเขารู้ดีว่าเจ้านายหนุ่มกำลังเผชิญกับปัญหาที่หนักหน่วง โดยเฉพาะคำพูดของลูกแฝด พวกเขาทั้งสองเกลียดบิดาเข้าไส้ จนเควินไม่สามารถบอกความจริงได้
“นายรู้ไหมชาร์ลี สิ่งที่ฉันทำไว้กับพราวมุก มันคือตราบาป ที่ไม่สามารถลบล้างได้ ลูกกับเมียฉันไม่ได้ทำผิดอะไร
