บทที่34

1283 Words

หมับ!! “คุณเควิน!” พราวมุกตกใจกลัว เมื่อถูกท่านประธานหนุ่มคว้าสมาร์ตโฟนไปจากมือ “ผมพูดกับเขาเอง” “คุณยุ่งอะไร เอาคืนมานะ” พราวมุกพยายามจะคว้าคืน แต่ก็ช้าไปแล้วเมื่อเควินยกขึ้นมาแนบหูแล้วพูดออกไปเสียงดัง “ว่างมากรึไง! ถึงได้โทรมาก่อกวนคนอื่นแบบนี้” ท่านประธานหนุ่มตะคอกออกไปด้วยน้ำเสียงโกรธขึ้ง เมื่อเขาเห็นว่าบุรินทร์กำลังพยายามตามตอแยพราวมุกไม่เลิกรา “นี่คุณ! ผมกำลังคุยกับคุณพราวอยู่นะ คุณมีสิทธิ์อะไรมาแย่งมือถือเธอไปแบบนี้” บุรินทร์เองก็ไม่ยอมเช่นกัน เขาไม่สามารถเพิกเฉยต่อการกระทำของเควินได้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD