“พร้อมให้ข้าส่งความเข้มข้นหรือไม่... ปากสวาทของเจ้าร้อนฉ่าแล้ว ทั้งยังรัดข้าจนแทบขาดใจตาย อาหลัน... ช่างเป็นสตรีเจ้าเล่ห์”
อวิ๋นมู่หลันเสียวซ่านจับใจ เมื่อเขาเอ่ยถ้อยคำแสนจั๊กจี้ ก็ชวนให้สะเทิ้นอาย นางจึงปล่อยมือเขา หยุดดูดเลียนิ้วยาวใหญ่
“ขืนยังพูดอีก ขะ… ข้าจะหยุดการรักษาท่านเดี๋ยวนี้ คนลามก!” ทั้งที่อวิ๋นมู่หลันเอ่ยไปอย่างนั้น แต่นางกลับเล่นสนุกตามกวนเฉินหลางประหนึ่งตนเป็นหมอหญิงจริง ๆ
สะโพกนางขยับขึ้นลง ความใหญ่ที่ซึ่งเต้นตุบ ๆ ในร่างกายเหมือนจะขยายตัวใหญ่กว่าเดิม มันแข็งแรงเปี่ยมด้วยพลังแห่งชีวิต
“อ๊ะ... ท่านยิ้มด้วยเหตุใด”
รอยยิ้มเขากรุ้มกริ่ม ดวงตาทอแสงละมุน จนหัวใจนางคล้ายถูกหลอมละลาย
“เมื่อมีความสุข ข้าย่อมต้องแสดงออก...”
“ฮึ ดูเหมือนแม่ทัพกวนจะยิ้มได้ก็ต่อเมื่อได้รังแกข้าจนสมใจ”
“อาหลัน ข้าหาได้รังแกเจ้า แต่เป็นเจ้าที่กำลังรักษาคนไข้ต่าง หาก... ยอดหมอหญิงของข้า” เข
