ขังรัก มาเฟีย : 18
“หึ..งั้นตอนนี้เธอ...ก็มาตอบแทนบุญคุณที่ฉันกำลังช่วยน้องชายเธอของเธอหน่อยสิ” มาร์โคพูดพลางใช้มือหนาจับปลายคางให้เชิดขึ้นมาสบตากัน
“ยะ..ยังไงคะ”
“ตัวเธอไง ขั้นต่ำ สองน้ำ”
“!”
มารโคนึกตลกที่ใบบัวแสดงอาการสีหน้าตกใจออกมาอย่างชัดเจน นี่เขาแค่แสร้งบอกความต้องการออกไป ดวงตาหวานก็ไม่อาจซ่อนความรู้สึกของตัวเองได้แล้ว
“หรือเธอไม่พร้อมที่จะทำ”
“ทะ..ทำค่ะ ตะ..แต่บัว...พึ่งหายป่วยเองนะคะ ให้บัวพักก่อนได้ไหม”
“หึๆ เธอหายมานานแล้วไม่ใช่เหรอใบบัว”
“......”
“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้เรื่องที่เธอนัดแนะกับหมอนะ....”
“คะ...คือ....” ใบบัวรีบหลุบตาลงต่ำ เผลอกอดเอวสอบไว้แน่น เมื่อส่งที่มาร์โคพูดคือเรื่องจริง เธอขอความช่วยเหลือจากหมอสาว ให้แจ้งอาการของเธอยังคงไม่หายดี เพื่ออย่างน้อยเธอออยากถ่วงเวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับมาเฟียหนุ่มให้ได้นานที่สุดก็พอ
“ทุกคำพูด มันดังชัดเจน” มือหนาเชยคางมนให
