ขังรัก มาเฟีย : 08 - ขอโอกาส
1019 Words
ขังรัก มาเฟีย : 08
@บริษัท MARCO 08.30
Rrrrrrn Rrrrrrn
“หึ”
มาร์โค ก้มลงมองโทรศัพท์เครื่องหรูในมือที่กำลังส่งเสียงร้อง เขายกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นรายชื่อบนหน้าจอที่ปรากฏ พลางเคาะโต๊ะกระจกเบาๆ อย่างใช้ความคิด นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่สายนี้โทรเข้ามา แต่เขาอยากประวิงเวลาให้คนรอสายรู้สึกว่าวุ้นใจ และเพียงไม่นานเสียงนั้นก็เงียบไป
“หึ...เดี๋ยวเธอก็โทรมาใหม่ เธอต้องรู้จักรอนะ...”
Rrrrrrn Rrrrrrn
“หึ”
ติ๊ดด!
“คุณมาร์โค!”
มุมปากหนายกยิ้มอีกครั้งที่เสียงใสเรียกชื่อเขา เขาเอนกายนั่งพิงไปกับเบาะอย่างสบายใจต่างจากน้ำเสียงของหญิงสาวที่ดูร้อนรน
“คุณมาร์โค คุณได้ยินฉันไหมคะ”
“....ใคร?” เสียงแข็งตอบกลับ ถึงจะรู้อยู่แก่ใจแต่ก็แกล้งถามออกไป
“ฉัน...ใบบัวเองค่ะ”
“ใบบัว?”
“คุณ..จำฉันได้ไหมคะ”
“ก็พอจำได้.....ว่าไงมีอะไร”
“...คือ...”
“รีบพูดมา ฉันมีเวลาว่างให้เธอไม่เยอะนะ ไม่งั้นฉันจะวางสาย!” มาร์โคเร่งเร้า เมื่อคนปลายสายมีท่าทีอ้ำอึ้ง ไม่ยอมพูดเสียที ซึ่งมันก็ได้ผล จึงทำให้ใบบัวรีบพูดออกมาอย่างร้อนรน
“เดี๋ยวค่ะ! คือบัวจะโทรมาขอโทษคุณเรื่องวันนั้นค่ะ”
“วันไหน” ถึงมาร์โคจะรู้อยู่แก่ใจ แต่ก็แกล้งพูดออกไป
“ก็วันที่เรา....เจอกันที่ห้องสมุด บัวพูดจาไม่ดีกับคุณ เพราะบัวตกใจ เลยปฏิเสธคุณไป...”
“แล้วยังไง พอดีฉันจำเรื่องวันนั้นไม่ค่อยได้” มาร์โคยังคงทำเฉย แตกต่างจากใบบัวที่หัวใจเต้นรัว อย่างกล้าๆกลัวๆ
“.....คะ..คือ...ถ้าวันนี้บัวยอมรับข้อเสนอของคุณล่ะคะ คุณยังสนใจบัวอยู่ไหม” เสียงหวานพูดแผ่วเบา
“เท่าไหร่?”
“....นะ..หนึ่งล้านบาท....” ใบบัวกลั้นใจยื่นราคาของตัวเองกลับไปเธอไม่รู้เลยว่า เขาจะยอมตกลงกับเธอไหม
“เหอะ...มันไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ...ใบบัว...”
“บะ..บัวยังบริสุทธิ์ ถือว่าบัวขายพรหมจรรย์ให้กับคุณได้ไหมคะ และหลังจากนั้นบัวจะอยู่กับคุณ....จะรับใช้คุณจนกว่าคุณจะเบื่อและไม่ต้องการบัวอีกแล้ว....นะคะ ฮึก....”
“......” มาร์โคได้แต่ฟังเสียงใส ที่จู่ๆ ก็สะอื้นไห้ในตอนท้าย นี่คงเป็นมารยาของเธอสินะ
“ได้ไหมคะ ฮึก...ถือว่าบัวขอร้อง...ไม่งั้นบัวต้องไปหาเงินกับคนอื่น” ใบบัวพยายามขอร้องด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ และการพูดครั้งเหมือนจะได้ผล
“อืมข้อเสนอก็ไม่เลว ฉันสนใจดี....”
“นะ..นะคะ บัวอยากเจอคุณ ฮึก..บัวอยากขอแก้ตัว”
“งั้นครั้งนี้เธอคงได้ทั้งแก้ตัว และแก้ผ้าไปพร้อมกัน” มุมปากหนายกยิ้ม นิ้วแกร่งเคาะลงที่โต๊ะกระจกเป็นจังหวะจินตนาการไปตามสิ่งที่เขาคิด
“อึก...”
“ก็ได้...หนึ่งล้านก็หนึ่งล้าน ฉันซื้อเธอ” ในที่สุดมาร์โคก็ตอบตกลง กับจำนวนเงินที่เขาไม่ได้รู้สึกเสียดาย จนปลายสายแสดงความดีใจออกมาอย่างชัดเจน จนมาเฟียหนุ่มจับได้
“ฮึก...ขอบคุณค่ะ เราเจอกันคืนนี้เลยไหมคะ คุณสะดวกไหม”
“หึ..เธอดูรีบร้อนจังเลยนะ”
“ขะ..ขอโทษค่ะ คือบัวต้องรีบใช้เงินจริงๆ ถ้าคุณมาร์โค จะกรุณาช่วยโอนเงินให้บัวก่อนได้ไหมคะ”
“หึๆ เธอกำลังขอฉันมากไปหรือเปล่า อะไรที่จะรับประกันว่าเธอจะไม่เชิดเงินฉันไป”
“บัวจะต้องไปหาคุณแน่ๆค่ะ คุณเชื่อใจบัวได้ไหมคะ ยังไงบัวก็จะไปหาคุณและอยู่กับคุณค่ะ”
มาร์โคนิ่งเงียบฟังเสียงหวาน คิดตามในสิ่งที่ใบบัวพูดก่อนจะตัดสินใจพูดประโยคถัดมา “เธอรู้ใช่ไหม ว่าฉันไม่ชอบคนโกหก”
“...ค่ะ บัวทราบ และบัวก็ไม่ได้โกหกคุณนะคะ บัวสัญญา...”
“......” มาร์โคนิ่ง ใช้นิ้วเคาะโต๊ะกระจกเร็วขึ้น เมื่อเธอพูดคำว่า สัญญา..
“นะคะ นะคะ เชื่อใจบัวนะ..”
“อืม....งั้นก็ส่งเลขบัญชีของเธอมา”
“ขอบคุณ ขอบคุณ คุณมาร์โคมากเลยนะคะ” เสียงหวานเอ่ยขอบคุณด้วยความดีใจสุดๆ แต่ไม่นานประโยคต่อมาของมาเฟียหนุ่มก็ทำให้ใบบัวรู้สึกห่อเหี่ยวใจ
“หึ..ไม่ต้องขอบคุณ เพราะฉันจะใช้เธอให้คุ้มแน่ และเธอก็ควรตอบแทนฉันให้มากๆ นะ”
“.....งั้นคืนนี้....คุณมาร์โค....อยากให้บัวใส่ชุดชั้นในสีอะไรคะ”
“จริงๆ ฉันชอบแบบไม่ใส่อะไรเลยมากกว่า แต่ถ้าเธอจะใส่ก่อนถอด ก็ขอเป็นสีขาวแล้วกัน เพราะฉันชอบทำให้สีขาวกลายเป็นสีดำ จากบริสุทธิ์สะอาด....ก็จะต้องสกปรกด้วยฝีมือของฉัน”
"..."
"ได้ยินที่ฉันพูดไหม"
“....ค่ะ บัวจะเตรียมตัวตามที่คุณต้องการ เพื่อไปหาคุณนะคะ”
“โอกาสของเธอ...มีแค่ครั้งเดียว”
"ค่ะ บัวทราบ"
"อืม"
ติ๊ดด!
มาร์โคตัดปลายสายทิ้ง และเพียงแป๊บเดียว ข้อความที่ระบุเลขบัญชีของใบบัวก็ปรากฏขึ้นมา เขาจัดการส่งมันต่อให้เรย์จัดการให้เรียบร้อย และนั่งพิงกายหลับตาสนิทลูบสร้อยคอของตัวเองเบาๆ ที่ดูผิวเผินอาจเป็นเพียงแค่สร้อยทั่วไป แต่จริงๆแล้ว จี้ห้อยคอรูปทรงสี่เหลี่ยมที่อยู่ในสร้อย มันคือที่เก็บข้อมูล มีรายชื่อลูกค้า ข้อมูลลับ ของเขาอย่างมากมาย ที่ใครๆ ก็อยากได้ โดยเฉพาะศัตรู
“เธอ...จะไม่โกหก ฉันจริงๆ เหรอ ใบบัว” มาเฟียหนุ่มลืมตามามองรูปภาพในมือถือ ที่แสดงให้เห็นใบหน้าสวยที่ส่งรอยยิ้มสดใสออกมา
“หึใบบัว...”
ตัดชึบ✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️
Next Spoil :
“หวังว่าคุณคงจะเข้าใจ....เห็นใจ....และ...เมตตาบัวบ้างนะคะ”
“หึหึ เมตตางั้นเหรอ”
------//------
พี่มาร์โคเก็บทรงหน่อยนะคะ พอน้องบอกจะไปหาคนอื่นก็คือสนใจขึ้นมาเลยนะ 5555555555
- Writer
