งูบ้านนี้สายพันธุ์เหมียว (Luna V.)

บทนำ

"สวัสดีครับทุกคน~ วันนี้ผมมาเร็วกว่ากำหนดตั้ง30นาทีแหนะ เพราะงั้นว่ากันไม่ได้น้า~"

ชายหนุ่มร่างสูงนั่งประจำที่อยู่บนเก้าอี้ตัวโปรด พร้อมพูดคุยกับผู้ติดตามของตัวเองที่ทยอยเข้ามาจากหลักสิบ หลักร้อย หลักพัน จนไปถึงหลักหมื่น

"สวัสดีครับผู้ติดตามหน้าใหม่ ผมชื่อหอศิลป์นะ เรียกศิลป์เฉยๆก็ได้ เป็นสตรีมเมอร์หน้าใหม่ครับโผม"

น้ำเสียงทุ้มเข้มกับใบหน้าหล่อเหลายามวาดยิ้มทำให้เจ้าตัวดูมีเสน่ห์อีกทั้งยังน่าหลงไหลขึ้นมาหลายระดับ เจ้าของดวงตาสีรัตติกาลมีนามว่า 'หอศิลป์'

เขาเป็นสตรีมเมอร์ที่ทำงานในวงการนี้มากว่า4ปีแล้ว ผู้ติดตามเองก็มีราวๆ4ล้านคนได้ แต่เจ้าตัวก็ยังคงเรียกตัวเองว่าสตรีมเมอร์หน้าใหม่เสมอ

ชายหนุ่มมีวาทศิลป์และฝีปากแพรวพราว คนดูที่หลงเข้ามาจึงได้ติดกับ และหลงเจ้าของช่องนี้จนหาทางออกไปไหนไม่ได้

"พี่ศิลป์คะ ชื่อช่อง 95Wgallery มาจากปีเกิดกับชื่อพี่ใช่ใหมคะ... อ้อครับใช่แล้ว จะได้ตัดปัญหาคนชอบถามอายุผมไปเลย ฮ่าๆ"

เจ้าของช่องไล่อ่านคอมเมนต์ต่างๆจากเหล่าผู้ติดตามก่อนที่การสตรีมจริงจะเริ่มขึ้น

โดยปกติแล้วหอศิลป์มักจะมาตรีมเกมเล่นกับเพื่อนๆในกลุ่มอีก3-4คน แต่ในวันนี้เขามาก่อน เลยต้องมานั่งอ่านคอมเมนต์รอ

ท้าวความเดิมก่อนที่หอศิลป์จะมาเป็นสตรีมเมอร์ ครั้งหนึ่งเขาเคยทำงานบริษัทเป็นพนักงานประจำมาราวๆ1ปี แต่ด้วยที่ว่างานที่เขาทำค่อนข้างเครียดและเขาเองไม่มีความสุข

เขาเลยหันไปลองผิดลองถูกอาชีพอื่นๆอยู่นาน ตั้งแต่เป็นบาริสต้าชงกาแฟ กระทั่งพวกดีเจในผับ เขาลองเดินงานมาเกือบทุกสายอาชีพ จนกระทั่งได้ค้นพบความจริงหนึ่งข้อ ที่เป็นสาเหตุทำให้เขาไม่สามมารถทำงานบางอย่างได้เต็มที่

หอศิลป์เป็น introvert แม้เขาจะสามารถพูดคุยสื่อสารกับคนอื่นได้อย่างดี และมีพลังบวกเสมอ แต่เขาก็ชื่นชอบการอยู่กับตัวเอง และมีเซฟโซนเป็นคนที่ไว้ใจได้มากกว่า

ตอนนั้นหนึ่งในเพื่อนสนิทของเขาที่เริ่มเป็นสตรีมเมอร์ตั้งแต่ช่วงมหาลัยจึงได้ลองแนะนำให้เขาหันมาลองทำงานด้านนี้ดู

การเป็นสตรีมเมอร์แม้ว่าจะต้องคุยกับผู้คนและเอนเตอร์เทนคนที่เข้ามาดู แต่มันก็ยังอยู่ในเซฟโซนของเรา โซนที่เราสามารถเป็นตัวของตัวเองได้

ช่วงแรกๆนั้นผ่านไปได้อย่างยากลำบากมาก หอศิลป์ชวนคนคุยก็ไม่เก่ง บางทีก็ได้รับการดูถูกอย่างการที่เขามีดีแค่หน้าตาก็มี

ฝีมือการเล่นเกมของเขาจัดว่าอยู่ในระดับปานกลาง เนื่องจากตลอดมาเขาเพียงแค่เล่นเกมเพราะต้องการคลายเครียดเท่านั้น ช่วงหนึ่งเขาเลยต้องไปฝึกเล่นเกมกับเพื่ออย่างหนัก เพื่อจะได้เข้างานสายนี้อย่างเต็มตัว

ตอนแรกเขาเองก็เกือบถอดใจไปแล้ว คิดว่างานนี้คงไม่เหมาะกับตัวเองเท่าไหร่นัก จนกระทั่งตัวเองมีแรงฮึ้ดมาได้อีกครั้งเพราะสิ่งนึง..

"พี่ศิลป์ครับ วันนี้ไวท์เดย์ไม่อยู่หรอครับ อ้อ อยู่ครับๆ คนสวยของผมกำลังนอนขี้เกียจอยู่เลย เดี๋ยวดูก่อนถ้าเขาตื่นจะเอามาโชว์นะครับ"

ไวท์เดย์ที่หอศิลป์หมายถึง คืองูขาวตัวน้อยลูกรักของเขาและขวัญใจของช่อง ชื่อช่อง 95Wgallery มีตัวWเติมมา ก็มาจากชื่อ whiteday งูตัวน้อยของหอศิลป์นี่แหละ

ว่าด้วยเรื่องราวการพบเจอกับของหอศิลป์และไวท์เดย์ มันเกิดขึ้นในวันหนึ่งที่เขากำลังเดินกลับบ้าน แต่ระหว่างทางดันมีคนสวมผ้าปิดตาท่าทางแปลกๆ อุ้มงูขาวตัวน้อยมาหาเขา

คนๆนั้นบอกเขาว่าเจอเจ้าตัวน้อยบาดเจ็บอยู่เลยมาถามว่าเขาใช่เจ้าของมั้ย ตอนแรกหอศิลป์ก็กะจะปฏิเสธแล้วเดินหนี แต่คนๆนั้นก็ดันรั้งเขาไว้พร้อมกับยื่นข้อเสนอให้เขาพามันไปรักษา

โดยเจ้าตัวให้เหตุผลว่าถ้าตัวเองเอามันไปด้วยคงจะไม่มีที่ให้น้องพัก ที่บ้านเองก็มีหมาอยู่ตัวนึงถ้าเอาไปด้วยต้องโดนหมากัดตายแน่ๆ ยังไงซะก็ถือว่าช่วยสัตว์โลกด้วยกัน

แม้ใจจะอยากปฏิเสธใจจะขาด แต่เมื่อได้เห็นสายตาไร้เดียงสาของงูขาว ที่เหมือนกับอ้อนวอนเขาอยู่ สุดท้ายแล้วหอศิลป์ก็ต้องเก็บงูขาวตัวน้อยมาเลี้ยงจนได้

ทว่าทุกอย่างง่ายดายขนาดนั้นซะที่ไหน ค่ารักษางูสายพันธ์แปลกเป็นอะไรที่ราคาสูงมาก แต่ด้วยความที่เขาเองตกหลุมรักเจ้าขาวตัวนี้ไปแล้ว หอศิลป์จึงยอมควักตังอันน้อยนิดที่ตัวเองมีอยู่เปย์เจ้างูจนหมดหน้าตัก

สุดท้ายเจ้าขาวก็หายดี และได้บ้านใหม่เป็นบ้านของหอศิลป์

ชายหนุ่มได้แต่คิดแล้วก็สงสัย อะไรหนอมันดลใจให้เขาเอางูประหลาดตัวนี้มาเลี้ยง เงินเก็บทั้งหมดตลอดหลายปีถูกเผาผลาญไปพร้อมกับอาหารการกินกรงนอนและอื่นๆของเจ้าขาว

แต่ทว่าสิ่งที่เขาซื้อมาทั้งหมดก็กลับไม่ได้ใช้สักอย่าง ซื้อกรงให้นอนเจ้าขาวก็ดันทะลุกรงออกมานอนกับเขา ตอนแรกที่เห็นเจ้าขาวมานอนขดตัวอยู่ข้างๆบอกเลยว่าหอศิลป์แทบหัวใจวายตาย

แต่เจ้างูน้อยตัวนี้เองก็ดูฉลาดดีไม่น้อย เพราะมันไม่เคยกัดเขาแถมยังไม่เลื้อยออกไปไหนมั่วซั่วอีก

อาหารการกินก็กินง่ายแสนง่าย ทั้งๆที่เคยค้นในเน็ตแท้ๆว่างูพวกนี้จะกินหนูไม่ก็พวกสัตว์เป็นๆ แต่ทุกครั้งที่หอศิลป์หอบหิ้วอาหารมา เจ้าขาวก็มักจะรอกินด้วยเสมอ

งูตัวนี้ของเขากินได้ตั้งแต่หมูปิ้งยันข้าวมันไก่ กินแซ่บแบบชนิดที่ว่า อีกนิดนึงน้องจะกลายร่างเป็นคนแล้ว

ตอนแรกก็กังวลอยู่หรอกว่ากินอาหารจำพวกนี้มันจะมีผลต่อสุขภาพเจ้าขาวมั้ย แต่พอเอาไปตรวจเข้าจริง เจ้างูตัวนี้ก็ดันไม่มีอะไรผิดแปลกจากปกติซะอย่างงั้น

หอศิลป์เหมือนเป็นพ่อลูกอ่อน ในตอนนั้นเขาจึงรู้สึกมีไฟที่อยากจะทำงานสักอย่างให้เป็นชิ้นเป็นอันเพื่อมาเลี้ยงลูก

และงูขาวตัวนี้นี่แหละที่เป็นเหตุผลให้หอศิลป์อยากทำงานอะไรก็ได้ที่อยู่บ้านเลี้ยงลูกน้อยของตัวเองได้

ในช่วงเวลานั้นที่เริ่มต้นการเป็นสตรีมเมอร์ หอศิลป์ต้องสร้างตัวตนของตัวเองให้ได้ เขาสตรีมทุกวัน สตรีมจนผู้ติดตามเริ่มเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ ช่วยนั้นเขาอาศัยเล่นเกมแนวเนื้อเรื่องหรือเกมที่ไม่ต้องเล่นแบบระบบ on line

และในทุกๆวันที่เขาทำงาน งูขาวตัวน้อยก็มักจะมาคอยให้กำลังใจ โดยการมานอนอยู่บนตัก ไม่ก็เลื้อยพันแขนพันคอ จนบางทีเขาเริ่มคิดแล้ว ว่าเจ้าขาวคงจะอยากเขมือบเขาเข้าไปน่ะ

' พี่ศิลป์คะแล้วเจ้าขาวของพี่มันไม่มีชื่อหรอ อย่างน้อยสัตว์เลี้ยงก็ควรมีชื่อนะคะ น้องจะได้ไม่น้อยใจ'

เพราะคอมเมนต์นึงทำให้หอศิลป์ถึงกับต้องหันมองงูขาวของตัวเองอย่างพินิจ ตั้งแต่เขาเก็บงูตัวนี้มาเลี้ยงเขาก็เอาแต่เรียกมันว่าเจ้าขาวๆตลอด

ช่วงหลังๆที่มันเสนอหน้ามาร่วมกับสตรีมของเขาบ่อยๆเขาก็แนะนำมันให้ผู้ติดตามรู้จักในฐานะของงูที่ชื่อเจ้าขาว แต่ชื่อนี้เองก็ดูสินคิดไม่น้อย ถ้าเขาเป็นเจ้าขาวเอง เขาก็คงน้อยใจเจ้านายที่คิดชื่องูให้เหมือนคิดชื่อหมาแบบนี้

'พี่คิดไม่ออกเลยครับ แต่ในหัวมีคำว่าไวท์อยู่ ยังไงน้องก็สีขาวหนิเนอะ'

ในหัวหอศิลป์ยังคงมีแต่คำว่าขาวให้งูน้อยของตัวเอง ก็จะทำไงได้ งูน้อยตัวนี้สีขาวทั้งตัวเว้นแต่ดวงตา มีเอกลักษณ์ขนาดนี้ ถ้าตั้งชื่อให้ว่า Black คงจะต้องโดนงูของตัวเองฉกหน้าแหกแน่

'White day เป็นไงครับ นอกจากจะหมายถึงวันความรักได้แล้ว มันยังหมายถึงวันที่สดใส วันที่ดีได้ด้วยนะครับ'

เมื่ออ่านความคิดเห็นอันน่าสนใจนี้จบ หอศิลป์ก็พยักหน้าตอบกลับอย่างเห็นด้วยทันที

' ไวท์เดย์ ' ชื่อนี้เหมาะกับเจ้าขาวของเขามาก เพราะในวันหนึ่งที่แสนมืดมนต์ของเขา เขาได้งูขาวตัวนี้แหละมาเป็นแสงสว่างในชีวิต

"ทาดาาา~คนสวยมาแล้วค้าบ"

ปัจจุบันหอศิลป์กลับมาพร้อมกับงูน้อยสีขาวที่ขดเป็นก้อนขนาดพอดีมือ ดูท่าเจ้าไวท์จะงีบอยู่แต่ดันถูกเจ้านายหยิบมาโชว์ตัว เจ้าขาวที่กำลังฝันหวานได้ที่เลยชูหัวขึ้นมาเหมือนว่าไม่สบอารมณ์

ดวงตาคู่สวยสบมองใบหน้าของเจ้านายตัวเองก่อนจะเลื้อยตามท่อนแขนที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเพื่อไปพักบริเวณช่วงไหล่กว้างของหอศิลป์ และพอเจ้าขาวหามุมหาที่ได้แล้ว งูขาวก็ทำการอ้าปากกว้างแล้วงับเข้าไปบริเวณลำคอของเจ้านายอย่างสุดแรง

"สู้ๆนะลูกพ่อ"

หอศิลป์ให้กำลังใจลูกน้อยที่พยายามจะแง่มคอเขาอย่างสุดความสามารถ ไวท์เดย์เป็นงูมีเขี้ยว แต่ทุกครั้งที่เจ้าขาวมากัดมาแทะเจ้านาย งูน้อยก็จะทำแค่แทะๆเล็มๆ เหมือนกับว่าแค่คันฟันอยากกัดเล่นเฉยๆ

"งูบ้านพี่สวยจังเลยค่ะ บ้านหนูมีงูตัวผู้ตัวนึง สนใจเอามาผสมพันธ์กันมั้ยคะ..โอ้ยน้อง ฮ่าๆๆ"

หอศิลป์ถึงกับหัวเราะร่วนเมื่อได้อ่านคอมเมนต์ เจ้าขาวที่เกาะอยู่เลยผละปากออกจากคอเจ้าของพลางชะโงกหน้าไปดูตรงจอคอมที่สว่างจ้า

"ขอโทษนะครับ แต่ไวท์เดย์ของผมน่าจะไปทำพันธ์กับใครไม่ได้ ถึงผมจะชอบเรียกน้องว่าคนสวยกับใช้สรรพนามแทนตัวว่าเธอคะเธอขา แต่เจ้าขาวของผมเป็นตัวผู้ มีกะจู๋นะค้าบ"

หลังจากอธิบายเสร็จสรรพช่องแชทก็ต่างพากันส่งเลข 5 มาให้ เนื่องจากเจ้าของช่องชอบทำเหมือนงูตัวเองเป็นลูกสาวคนสวย เรียกคนสวยคะคนสวยขา ใช้คำแทนว่าเธอ จึงไม่แปลกเลยที่จะมีคนเข้าใจผิด

อันที่จริงการที่หอศิลป์เรียกเจ้าน้องแบบนั้นมันก็มีเหตุผล เพราะไวท์เดย์เป็นงูที่สวยจริงๆ อีกทั้งยังขี้อ้อนอีกต่างหาก

ตอนหอศิลป์เอางูไปโชว์ให้เพื่อนดู เพื่อนยังเรียกมันว่างูกะเทยเลย เพราะเจ้าตัวค่อนข้างติดเจ้านายและทำมักทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ

แล้วยิ่งเวลาผูเหญิงขอจับนี่ก็จะเลื้อยหนี ส่วนพวกผู้ชายก็จะได้แค่แตะๆ ไวท์เดย์จริตกะเทยขนาดนี้ ไม่ให้เรียกคนสวยยังไงไหว

อันที่จริงมีอีกประเด็นนึงของไวท์เดย์ที่น่าสนใจ เพราะช่วงที่หอศิลป์เอาน้องมาเลี้ยงใหม่ๆ มันมีคนมาอ้างตัวว่าเป็นเจ้าของน้องเยอะมาก

ทว่าเมื่อหอศิลป์ถามถึงสถานที่ที่ทำน้องหาย เพศน้อง หรือลักษณะเด่นของน้อง ก็กลับไม่มีใครตอบถูกได้เลย

มันเพราะอะไรน่ะหรอ

เพราะตอนที่เขาโพสต์เรื่องราวของน้อง หรือเอาน้องไปถามตากลุ่มสัตว์หาย หอศิลป์จะถ่ายเจ้าขาวแค่ตอนมันหันซ้าย

แต่สิ่งที่คนอื่นๆไม่รู้เลยคือ..

ไวท์เดย์เป็นงู ตาสองสี

ซ้ายสีเหลือง ขวาสีฟ้า ส่วนคนที่อ้างตัวมาไม่มีใครบอกถึงดวงตาสีฟ้าอีกข้างของน้องได้เลย จนกระทั่งเวลา4ปีผ่านไป ไวท์เดย์ก็เลยกลายเป็นของ หอศิลป์โดยสมบูรณ์

"ไวท์จ๋ามาจุ๊บๆพี่เร็วมา จู๊บบบ โอ้ยๆ! พี่ให้เธอจุ๊บไม่ใช่กัด! เย็นนี้งดแซลม่อนเลยค่ะ พี่งอนเธอแล้ว!"

เผื่อใครไม่เคยเห็นงูกระเทย

*รูปงู:

ซ่อนสปอยล์

แม่สาวเร้บเจลปากแดงๆ

สวัสดีค้าบนักอ่านทุกท่าน ไรท์ขอทำการเปิดเรื่องใหม่แกะกล่อง ณ บัดนี้~ แทนแท้นน~

ไรท์เตอร์ บลูหลิน นามปากกา 72HZSนะคะ ขอฝากน้องใหม่ไว้ในอ้อมจัย❤️‍?✨️

จะแต่งน้องต่อไปด้วยหัวใจมุ่งมั่น

>จะพยายามอัพให้ได้ทุกวันๆนะ<