Sabah erken yapılan kahvaltının ardından Meltem herkese misafirperverlikleri için teşekkür ederek sarıldı. Başak neredeyse bir haftadır ablası ile aynı çatı altında olmaktan mutluydu fakat bu ayrılık ona zor geldi. Poyraz ise bir köşede Meltem'in gülümseyerek ailesi ile vedalaşmasını izliyordu. Bir parçası gidiyor gibi hissediyordu. İçindeki kötü hissi ayrılığa yormaya devam ediyor olsa da bir nokta vardı onu rahatsız eden. Ne olduğunu bilemediği, anlamlandıramadığı bir nokta...
Meltem'i terminale Ege ve Başak götürecekti. Poyraz mecburen toplantı yalanını uydurmak zorunda kalmıştı. Daha ilk anda yalanlara başlamak nefret verici olsa da bu onun iyiliği içindi. En sona o kalmıştı. Meltem yavaş adımlarla önüne gelip durdu. Yüzünü tam görebilmek için başını hafif kaldırması gerekti. Onlar aş
