BUSINERR SEX 12 เรียกสติ
1535 Words
เวลาต่อมา...
“เลขาจ๋าาา~ซอลม่ายหว่ายแย้ววววววว @_@” ตอนแรกก็นั่งคุยกันเฉย ๆ นั่นแหละแต่ว่าเลขาดื่มเหล้าด้วยสีสันมันสวยมาก! ฉันเห็นแล้วรู้สึกอยากกินมั้งแต่ไม่คิดว่าจะเมาขนาดนี้!
ฉันก็พอชงเหล้าเป็นนะเพราะอย่างที่บอกตอนต้นฉันชอบทำขนม อาหาร เครื่องดื่มต่าง ๆ ทั้งกาแฟ และเหล้าแต่ว่าฉันไม่ชอบการทำเครื่องดื่มเท่าไหร่เลยไม่ได้สนใจนักก็ทำได้แต่ไม่ได้ดีเหมือนขนมเลยไม่รู้ว่าเหล้ามันหน้าตาสวยแต่ฤทธิ์มันแรงงงงง!!เหลือเกินอ่า~
“ฉันบอกแล้วว่าให้ดื่มน้อย ๆ ซัดไปขนาดนั้นก็เมาน่ะสิ”
“แหะ ๆ ก็เห็นว่าสวยเลยไม่คิดว่าจะเมาเลขา~~ซอลลาง่วงแล้วววว”
“เมาแล้วสายนอนหรือไง?”
“ม่ายยยยยยยยรู้! นี่เป็นการเมาครั้งแรกงะ T^T อยากร้องไห้ ฮือออ” จากตอนแรกที่จะหลับตอนนี้กลับอยากร้องไห้แทนมันหลายอารมณ์มาก ๆ ตอนนี้มันงงไปหมดว่าอยากเป็นอะไรกันแน่
“เฮ้อ! จำไว้เลยนะถ้าอะไรที่สวยงามมักอันตรายเสมอต้องระวังเข้าใจไหม?”
“แล้วถ้าม่ายสวยละ?”
“ก็...อันตรายมากกกก!!!อันนี้ยิ่งต้องระวัง”
“มีแต่ของอันตรายสินะ @_@” มึนสุดยอดเลยแล้วทำไมคนชอบดื่มเหล้ากันจังบางอันก็ไม่อร่อยนะแต่ก็ดื่มเอา ๆ ไม่เกรงใจใคร
“ใช่ เพราะงั้นคนอย่างเธอที่หัวอ่อนเนี่ยต้องระวังเข้าใจไหม?”
“รับแซ่บ!!!”
“เฮ้อออ!!!”
“ถอนหายใจทำไมจ๊ะแบบนี้มันต้องถอนนนน!!จังซี้มันต้องถอนนนนน~” ฉันร้องเพลงที่เคยได้ยินผ่านหูอยู่ดี ๆ มันก็นึกออกซะงั้นแหละมันเป็นเพลงที่ไม่ใช่แนวของฉันเลยนะ
“เกิดอะไรขึ้น?” เสียงของใครบางคนทำให้ฉันหันไปมอง
“คลื่น!!!!” พอเห็นหน้าฉันก็เรียกชื่อออกไปทันทีเขาทำหน้าดุมาก!!โกรธอะไรใครมาอีกละเนี่ย?!
“คลื่น? เธอกับฉันสนิทกันหรือไง?” เขาถามฉันเสียงดุแต่ตอนนี้ฉันไม่ได้รู้สึกกลัวอะไรเขาเลยด้วยซ้ำ
“เอ่อ ขอโทษนะคะเฮียคลื่นพอดีว่าฉันไม่รู้ว่าซอลลาเมาง่ายเลยให้ดื่มไปนิดหน่อยแล้วก็เป็นอย่างนั้นเลย”
“ขอโทษทำมายยยยยอะ?”
“เลขาไม่ได้ผิดนะ!!” ฉันหันไปถาม
“ใช่ เลขาไม่ได้ผิดหรอกเธอนั่นแหละผิด! ซอลลา!” เขาบอกแบบนั้น
“ผิด? ซอลผิดอาราย!!!คลื่นอย่ามากล่าวหาซอลลานะ!!!” ฉันยืนเท้าเอว
“ซอลลาพูดดี ๆ ก่อนเดี๋ยวก็ซวยหรอก!” หมับ! เลขามาจับแขนฉันเอาไว้
“ซวย?” ฉันทบทวนคำพูดของเลขาแต่ว่าตอนนี้แอลกอฮอล์ในเลือดมันสูงมากเลยทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองกล้าที่จะพูดความในใจออกมา บรรยายความรู้สึกออกมาที่ผ่านมาฉันไม่มีใครเลยที่จะรับฟังและตอนนี้ฉันคิดว่ามันได้เวลาอันเหมาะสมแล้ว!!!
“ใช่ไงนั่นเฮียคลื่นนะ...”
“ในชีวิตซอลลาคนนี้!!!ไม่มีอะไรซวยไปกว่าบ้านล้มละลาย บริษัทเจ๊ง!!!แม่เข้าโรงพยาบาลหรอก!!ชีวิตฉันน่ะมันซวยตั้งแต่แรกแล้ว!!เกิดมาพ่อทิ้งหนีไปกับเมียใหม่ก่อนจะตายเพราะโรคร้าย!!!”
“...” ทุกคนเงียบ
“โตมาแม่เย็นชาแทบไม่เคยกอดไม่เคยบอกรัก!!ไม่เคยให้ความอบอุ่นเท่าไร่!!แต่ ๆ ๆ แม่ก็ไม่เคยให้ซอลลาคนนี้!ต้องลำบากนะให้เงินให้เรียนให้สิ่งที่อยากได้แต่ตอนนี้ขอเหล่านั้นมันไม่เหลือแล้ว ฉันจะหอบร่างตัวเองมาขายตัว!!ฮึก!!ฮืออออออ!!!ชีวิตซอลลาาาาา~ คนนี้ยังจะซวยกว่านี้อีกเหรอเลขา?” ฉันหันมองหน้าเลขาฉันรู้ว่าเลขาเป็นห่วงและบอกด้วยความหวังดีกลัวว่าเฮียคลื่นจะทำอะไรไม่ดีกับฉัน
“ซอลลา...”
“ไหน ๆ คลื่นจะทำอะไรซอลลาเหรอ?” ตุบ! ฉันทิ้งตัวเข้าไปหาเฮียคลื่นเอาคางวางไว้ที่หน้าอกของเขาและเงยหน้ามองตาปริบ ๆ
“เมาแล้วก็ไปนอน”
“ไม่นอน!!!ม่ายยยยยง่วงนอน!!!คลื่นบอกมาเลย!!ว่าจะทำอะไรซอลลาฮะ?! ชีวิตฉันคนนี้ต้องเจออะไรอีกกกก?!!!” ฉันแหกปากโวยวายเหมือนคนเสียสติตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันไม่เคยระบายและปลดปล่อยเหล้าเหมือนน้ำกล้าพูดทำให้ฉันกล้าบอกความรู้สึกที่อยู่ข้างในออกมา
“ฉันกลัวววว ฮืออออ!!! ฉันเสียใจ!!เป็นแม่ด้วยตอนนี้จะเป็นยังไงบ้างงง ฮือออ T.T” ฉันร้องไห้เสียงดัง
“เฮ้ออออ!!มานี่!!!” หมับ!!เฮียคลื่นอุ้มฉันลอยจากพื้น
“ปล่อยยยย!!!ปล่อยนะคลื่นจะเอาซอลลาไปฆ่าแล้วเหรออออ? ฮือออ!!ดีเลยยชีวิตจะได้จบสิ้นสักที” ฉันบอกออกไปเมื่อคิดว่าตัวเองกำลังโดนฆ่าแล้ว
“เพ้อเจ้อซอลลา!!”
“แล้วคลื่นจะพาไปไหนอะ?” ฉันมองตาแป๋ว
“พาไปเรียกสติ!” เขาบอกแค่นั้นก่อนจะพาเดินเข้าลิฟต์และกดชั้นเดิมที่ฉันลงมา
ชั้น K
ติ๊ง!
“คร่อฟ!!!”
“อย่ามาแกล้งหลับซอลลา” เขาพาฉันเดินออกจากลิฟต์ฉันก็ตีเนียนหลับซะเลยเพราะกลัวว่าเขาจะทำอะไรแปลก ๆ น่ะสิ
“ไม่ได้หลับ อุ๊บ!” เผลอพูดออกไปจนได้เพราะเมาไงไม่มีสติเลย แง ~
“หึ”
แกร๊ด! ปัง!
เขาพาฉันกลับมาที่ห้องพักของฉันก่อนจะปิดประตูอย่างแรงและเดินตรงไปที่ห้องน้ำทันที ฉันรับรู้ได้เลยว่าเขาจะทำอะไร
“คลื่นนน!!!ไม่เอานะอย่าเอาลงน้ำ”
“ยังไม่ได้สติสินะถึงได้เรียกฉันแบบนั้น” ปึก!!วางฉันลงในอ่างอาบน้ำก่อนจะเปิดน้ำทั้งในอ่างและฝักบัว
ซ่า!!!!
“น้ำเย็น >_<”
“ดีเธอจะได้มีสติสักที!!” ซ่า!!เขาฉีดน้ำใส่ฉันน้ำในอ่างก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ จนมันเต็มอ่างจากตอนแรกที่เมาก็เริ่มได้สติแล้ว
“พอแล้ว!!เฮียคลื่นซอลรู้เรื่องแล้ว!!”
“ฉันไม่เชื่อหรอก” ซ่า!ซ่า! เขายังฉีดน้ำแรง ๆ ใส่หน้าใส่ตัวของฉัน
“แค่ก ๆ พอแล้ว” จนฉันสำลักน้ำ
“ได้แล้วใช่ไหมสติ?”
“แค่ก ๆ ขะขอโทษค่ะ...” ฉันก้มหน้าและมองมือตัวเองใต้น้ำ
“ฉันให้เธอไปคุยกับเพื่อนไม่ใช่ให้ไปกินเหล้า!!ฉันเป็นยังไงเมา!!แถมยังแหกปากโวยวายในบาร์ของฉัน ป่านนี้ลูกค้าไม่หนีไปหมดแล้วเหรอฮะ?!”
“ฮึก!”
“ถ้ารู้ว่ากินแล้วเมาจะกินทำไมวะพอกินแล้วก็ควบคุมตัวเองไม่ได้คิดว่าฉันใจดีกับเธอเหรอซอลลา?!” หมับ! เขากระชากของฉัน
“ฮึก!!ซอลไม่รู้ว่าตัวเองจะเมานิ!!!และอีกอย่างซอลก็ไม่ได้สร้างความเดือดร้อน”
“ยังจะมีหน้ามาพูดอีกนะ!! ดีแค่โวยวายไม่ได้ทำลายข้าวของถ้าเธอทำแบบนั้นฉันเอาเธอตายแน่!!!ที่ทำให้ฉันเสียลูกค้า!!”
“อึก!!ขอโทษ! ขอโทษ!!แล้วไงซอลไม่ได้ตั้งใจสักหน่อยคนมันเมานิ ฮือออ!!!แล้วอีกอย่างซอลแค่ระบายความในใจตัวเองเท่านั้นอะ ฮึก! เฮียไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงที่ต้องเก็บทุกอย่างเอาไว้คนเดียวมันเป็นยังไง?! พูดกับใครก็ไม่ได้บอกใครก็ไม่ได้เพราะซอลเหลือตัวคนเดียวไม่มีใครทั้งนั้น ฮึก!! จะอ่อนแอก็ไม่ได้เพราะตอนนี้ซอลต้องพึ่งพาตัวเองถ้ามัวแต่อ่อนแอแล้วแม่ที่รอการรักษาละจะทำยังไงจะเป็นยังไงถ้าซอลไม่มีเงินไปรักษา ฮืออออ ๆ ไหนจะหนี้ที่ต้องจ่ายอีกมันเหนื่อยมากเลยนะ!!!เหนื่อยมากเลย ฮึก!! เฮียเกิดมามีพร้อมทุกอย่างจะเข้าใจอะไรล่ะ?!”
“...”
“ฮืออออ!!!!ใช่!!ซอลมันคุณหนูที่ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง ฮึก! จะรับมือกับเรื่องที่เกิดขึ้นก็ยังไม่ได้เลย ฮึก ๆ ”
“พร่ำจบหรือยัง?”
“ฮึก!!”
“ถ้าจบแล้วก็อาบน้ำและไปนอนเพื่อว่าจะมีสติบ้างว่าเธอมาที่นี่เพื่อทำอะไร ฉันไม่ใช่สิ่งรองรับอารมณ์ของเธอและถ้าอยากได้เงินก็เตรียมประมูลพรุ่งนี้ซะ”
“นะไหนว่าอีกสองวัน...” ฉันเริ่มใจสั่นเพราะเวลามาใกล้เข้ามาแล้ว
“ก็ร้อนเงินไม่ได้ใช่เหรองั้นก็พรุ่งนี้เลยเธอจะได้มีเงินไปใช้หนี้ ไปรักษาแม่เธอ...”
ปัง! เขาพูดและเดินออกไปปิดประตูเสียงดัง ส่วนฉันก็เข่าอ่อนเพราะว่ามันวันพรุ่งนี้แล้วที่ฉันต้องได้รับการปรูมูลจริง ๆ สักที คนที่ได้ฉันไปจะเป็นแบบไหนนะ?
จะใจดีหรือเปล่า?
จะรุนแรงไหม?
แล้วฉันจะกลัวหรือเปล่า?
“ฉัน...ต้องทำจริง ๆ แล้วใช่ไหม...?” ฉันทิ้งตัวลงในอ่างน้ำก่อนจะแช่ตัวเองลงไปในน้ำเย็น
ซ่าาา~
- Writer
