คืนร้อนซ่อนเสน่หา

ตอนที่ 6

หากค่ำคืนที่ผ่านมาเรียกว่าฝันร้าย นีรณาคงเรียกวันต่อมาในยามที่เธอตื่นว่าเป็นฝันร้ายยิ่งกว่า เมื่อเธอลืมตาขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตัวเองอยู่ลำพังบนเตียงนอนในห้องพัก ที่อพาร์ทเม้นท์ของตัวเธอเอง ในสภาพเสื้อผ้าอยู่ครบ กระเป๋าถือถูกวางบนโต๊ะข้างเตียงนอน

“ความฝันเหรอ...” เธอยังมึนงง

พอขยับตัวลุกขึ้น ความเจ็บแล่นปราดจากกลางกาย นีรณาถึงกับสูดปากหน้าเหยเก หญิงสาวพยายามกลั้นใจลุกจากเตียง พอเท้าแตะพื้นเดินได้แค่สองก้าวก็ทรุดลงนั่งกับพื้น

“ไม่ใช่ฝันนี่...” เธอพึมพำกับตัวเอง

หากสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นความฝัน มันคงไม่มีความเจ็บปวดในยามตื่นนอนแบบนี้ นีรณากลั้นใจลุกขึ้น พาตัวเองเข้าไปในห้องน้ำ เธอยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ ค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าออก ภาพที่ปรากฏบนกระจก ทำให้คนเห็นนิ่งงัน

“มัน... มันคือความจริง”

ปลายนิ้วสั่นระริกแตะตรงรอยจ้ำเล็กๆ บนเนินอก ซอกคอ มือลูบไปบนผิวนุ่มเนียนที่มีรอยราคีนั้นอย่างปวดร้าวใจ เมื่อเลื่อนมือมาแตะตรงกุหลาบสาวก็สะดุ้งเฮือก มันเจ็บระบมจากภายในยามขยับกาย

“ไอ้คนเลว แกเป็นใคร แกทำร้ายฉันทำไม”

ร่างงามทรุดลงกอดเข่า น้ำตาไหลออกมา ซบหน้าหลบสายตาตัวเองไม่ให้เห็นภาพเงาสะท้อนบนกระจก ให้ต้องปวดร้าว

ใจยิ่งกว่านี้

ภาพเหตุการณ์ในค่ำคืนที่ผ่านมา วาบผ่านเข้ามาในมโนนึก ใบหน้าของชายคนนั้นยังฝังอยู่ในรอยจำ ทุกสัมผัสของเขาเหมือนยังคงติดตรึงในความรู้สึกของเธอ

เขาคือใคร...

เหตุใดจึงทำร้ายเธอ... นี่คือคำถามที่เธอยังหาคำตอบไม่ได้

คริสต์มาสผ่านพ้นไป แต่ฤดูหนาวยังคงอยู่ หิมะตกหนักทำให้นีรณาไม่ได้ออกจากที่พัก เธอยังคงครุ่นคิดถึงชายแปลกหน้าผู้พร่าพลาญพรหมจรรย์ของเธอ วนเวียนหาคำตอบที่ไม่รู้ว่าจะได้รับคำเฉลยเมื่อใด

เดวิด อัลเนโร เงียบหายไป ต่อมาเธอได้รับข่าวว่า เขาเกิดอุบัติเหตุในคืนคริสต์มาสจนทำให้เขาอยู่ในสภาพเจ้าชายนิทรา จึง

ไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล

“รถของเดวิด ตกสะพานลงไปในคลอง กว่ากู้ภัยจะช่วยเขาขึ้นมา เขาก็หมดสติจนไม่ฟื้นขึ้นมา เขาอาจจะกลายเป็นเจ้าชายนิทราตลอดชีวิต”

มารดาของเดวิดเล่าอาการของลูกชายให้นีรณาฟัง หญิงสาวยืนมองร่างไร้สติของเจ้านายหนุ่มด้วยความสงสาร เดวิดเป็นคนดี ถึงเขาจะดูเจ้าเสน่ห์มีผู้หญิงมากมาย แต่ลึกๆ แล้วเธอรู้ว่าเขาเป็นคนขี้เหงา ดูจากผลงานของเขาที่มักจะสื่อออกมาถึงความเดียวดาย หากเขาไม่ฟื้นขึ้นมาเธอคงเสียเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่งไป

“ฉันอยากให้หนู ช่วยดูแลแกลลอรี่ของเดวิดได้ไหม มันเป็นสิ่งเดียวที่ลูกชายของฉันรักมาก”

มารดาของเดวิดเอ่ยขอร้องนีรณา หญิงสาวจำต้องรับปาก

“ค่ะ ฉันจะช่วยดูแลจนกว่าเดวิดจะกลับมาดูแลได้เอง”

นีรณายังเชื่อว่าเดวิดจะกลับมาจากโลกแห่งความฝันได้ เขาจะฟื้นขึ้นมาในวันใดวันหนึ่งข้างหน้า เพราะโลกนี้ยังมีอีกหลายสิ่งรอให้เขากลับมาทำ

ปีใหม่แล้ว...

นีรณาฉลองปีใหม่เพียงลำพังในห้องพัก เปิดเพลงฟัง ทำอาหารง่ายๆ ซื้อขนมเค้กชิ้นเล็ก มากินกับชาร้อนๆ

นอกหน้าต่างหิมะยังคงโปรยปรายลงมา ภายในห้องอบอุ่นแต่หัวใจของคนที่เฝ้ามองกลับหนาวเหน็บ ปีใหม่ปีนี้เป็นอีกปีที่เธออยู่เดียวดาย คำว่าครอบครัวแหลกสลายไปนับตั้งแต่การเสียชีวิตของมารดาเมื่อสี่ปีที่แล้ว ชีวิตของนีรณามีเพียงมารดาที่อยู่ข้างกาย เธอเติบโตมาในอ้อมแขนของท่าน ไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน

มาเรีย ฟอร์ด มารดาของนีรณาเป็นศิลปิน ท่านเลี้ยงดูเธอมาท่ามกลางงานศิลปะ นีรณาจึงซึมซับเข้ามาจนกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต เธอเดินตามรอยของท่านเป็นจิตรกรและจะเป็นศิลปิน ที่มีความสุขอยู่กับงานที่ตัวเองรัก ทว่ายามนี้ เธอกลับรู้สึกว่าตัวเองทำความสุขหล่นหายไป เธอไม่อาจใช้ชีวิตโดยปราศจากการไม่แยแสผู้คนอย่างที่เคยทำ

เกราะป้องกันตัวเองของเธอ ถูกชายแปลกหน้าคนหนึ่ง ทะลายลงไปในคืนคริสต์มาสที่ผ่านมา ชายคนนั้นปล้นชิงพรหมจรรย์ของเธอไป พร้อมฝากรอยตราไว้ในความทรงจำ สัมผัสแรกอาจจะเรียกว่าการขืนใจ แต่ครั้งที่สองและสามในค่ำคืนนั้น มันช่างแสนหวาน เธอถูกผู้ชายคนนั้นมอมเมาด้วยเสน่หาแสนเร่าร้อนจนลืมไม่ลง

ภาพความทรงจำวาบผ่านเข้ามาในมโนนึก...

หลังจากผ่านครั้งแรก เธอหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ในอาการครึ่งตื่นครึ่งฝัน ร่างกายของเธอกำลังถูกริมฝีปากร้อนผ่าว

สัมผัสอย่างวาบหวามบนลำคอ มือของเขากอบกุมทรวงอกอวบของเธอ คลึงเคล้าไปมาราวกับมันคือแป้งขนมปังที่ถูกคนทำขนมนวดให้ขึ้นฟู ปลายนิ้วขยี้ปลายยอดปทุมถันไปมา ทำให้เธอเสียวซ่านจนต้องส่งเสียงคราง

“อื้อ เสียว อ๊ะ”

เขาไต่ริมฝีปากลงมาครอบครองยอดทรวงสีหวาน ดูดกลืนแรงๆ จนเธอสะดุ้งตื่น พอลืมตาก็มองเห็นศีรษะของชายหนุ่มกำลังซุกซบอยู่บนหน้าอกของเธอ ปลายลิ้นร้อนผ่าวตวัดรัดเกี่ยว ดูดดึงความหอมหวานของปทุมงาม จนเธอผวาเยือกแอ่นอกให้เขาดื่มกินอย่างลืมตัว

“อืม หวานเหลือเกิน...”

เสียงครางพึมพำของเขาดังขึ้นในคอ นีรณาส่ายหน้าไปมา เธออยากขัดขืนแต่ร่างกายกลับทรยศเจ้าของ เมื่อกำลังวาบหวิวไปกับสัมผัสของเขาอย่างน่าละอาย เธอหอบหายใจแรงมือขยุ้มศีรษะของเขา ความเสียวกำลังโจมตีเธอจนหัวหมุน มือของเขาเลื่อนลากไปตามท้องน้อยของเธอลูบลงไปกอบกุมเนินเนื้อสาว ปลายนิ้วร้ายสะกิดตุ่มเกสร หยอกยั่วให้เธอดิ้นพล่าน