อื้ม! “เย็นชะมัด” หนูอัญร้องออกมาพร้อมลืมตาขึ้น และชอว์ก็สิ้นสุดการรอ อื้มมมม!!! หนูอัญขยับร่างกายเกือบเปลือยของตน เธอคุดคู้เก็บเข่าเก็บขาเรียวทันที “เค้าเย็น” หนูอัญมองหาผ้าห่มแต่ก็ไม่มี มันหายไปจากเตียงได้ยังไง
“งั้นมานั่งบนนี้สิ” ชอว์ตบมือบนตักของตัวเอง
“ผ้าห่มสักผืนก็พอ”
“เลือกเอาว่าจะมานั่งบนนี้หรือทนหนาวต่อไป” ติ๊ด ติ๊ด ชอว์พูดจบลดอุณภูมิห้องลงไปอีกสององศา หนูอัญเบิกตามองเขาอย่างเหลือเชื่อ
“ไม่มีใครรักเหรอไง ถึงได้ทำตัวเป็นคนขาดความอบอุ่นขนาดนี้” พรึ่บ! บางอย่างในตัวชอว์ทำให้หนูอัญขยับขึ้นไปนั่งบนตักเขา เธอเชื่อใจเขาในเรื่องการล่วงเกินเขาจะไม่ทำอะไรเธอเกินกรอบที่เขารับปากไว้ เพราะกรอบที่เขาขีดไว้เธอก็ช้ำและห้อเลือดไม่น้อยเลยทีเดียว
อื้มมมม ชอว์กระชับวงแขนกอดรัดเรือนร่างหนูอัญไว้แน่นถ่ายทอดความอบอุ่นจากร่างกายตนส่งมอบให้กับเธออย่างไม่หวงเลยแม้สักนิด “ถ้าไม่มี หนูอัญจะรักไม่ละ” &
