#42

1541 Words

“ชอว์...” เสียงครางเล็กๆ เล็ดรอดออกมาเมื่อจมูกโด่งไต่ดอมดมไปทั่วหน้า ปลายลิ้นร้ายโลมเลียกวัดแกว่งรอบใบหูเล็ก ร่างบางสั่นสะท้านเสียวซ่านจนต้องระบายออกมาด้วยเล็บทั้งสิบที่จิกลงบนไหล่แข็งแรง ถ้าชอว์ไม่ได้สวมเสื้อยืดสีเข้มอยู่ตอนนี้เนื้อผิวเขาคงมีรอยเล็บทั้งสิบของเธอแน่นอน  “ยอมเหรอยัง” ชอว์หอบหายใจ เอ่ยถามเสียงพร่า แม้อารมณ์ความต้องการในตัวหนูอัญจะเตลิดไปไกลมาก แต่เธอก็ยังยืนยันไม่ให้เขาเลยเถิดไปมากกว่าที่เป็นมา แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้เขาดึงความสนใจของเธอออกมาจากเรื่องของประเทศอามันต์ได้แล้ว “ม่าย...” เสียงคำตอบที่ไม่มั่นคงดังออกมา และชอว์ก็แค่พยักหน้า เขาทำตามสัญญาเสมอด้วยเหตุผลหลายๆประการ เขารู้สึกดีกับหนูอัญมากเขาจึงไม่อยากหักห้ามน้ำใจเธอ และเขาต้องการให้เธออยู่เคียงข้างเขาด้วยความเต็มใจจากเธอ เขาจึงต้องทำให้เธอไว้วางใจในตัวเขา เขายินดีรอเธอ รอวันที่เธอพร้อมมอบทุกอย่างให้กับเขา ว่าแต่เธอจะรู้ต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD