อัญมณีอสูร

#2

อื้ม! พรึ่บ! แต่ไม่ทันที่เธอจะได้ขยับ ข้อเท้าเธอก็ถูกคว้าไว้ “ไม่นะ ปล่อยฉันนะ” แก้วตาตวาดร้องเสียงดัง เธอหวังว่าจะมีใครสักคนผ่านมาได้ยิน

กรี๊ดดดดด แก้วตากรีดร้องลั่น เมื่อเสื้อนักศึกษาถูกกระชากอย่างแรง กระดุมเสื้อกระเด็นกระดอนไปคนละทิศคนละทาง อิฐไม่แยแสว่าเนื้อผ้าจะเสียดสีบาดผิวบางจนแดงถลอกอย่างเห็นได้ชัดมากมายเพียงไร เขายังคงกระชากต่อจนมันขาดไม่มีชิ้นดี

หึหึหึ “ฉันในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง ยอมรับว่าเธอก็สวยดีนะ ถ้าสันดานไม่หยาบช้า เธอก็จะดูสูงส่งขึ้นมานิดหนึ่งในสายตาของฉัน”

“ไอ้เลว! ปล่อยฉันนะ อย่ามาแตะต้องฉันนะ”

ฮาฮาฮา “เธอคิดเหรอว่าฉันอยากจะแตะเธอนัก ฉันก็แค่อยากจะสั่งสอนให้เธอรู้ว่าอย่ามาปากดีกับคนอย่างฉัน” อิฐขึ้นนั่งคร่อมร่างบางที่นอนอยู่บนพื้น

กรี๊ดดดดด แก้วตากรีดร้องเมื่อเขากระชากบราเธอออก เผยอกอวบเนินเนื้อขาวเนียนยอดเกสรสีชมพูเปล่งปลั่งตามวัยสาว

ฮืออออออ “เต็มมือดีชะมัด” อิฐบีบเคล้นอย่างแรง แก้วตาน้ำตาไหลพราก เธอรังเกียจผู้ชายคนนี้ ขยะแขยงเขา จนแทบอ๊วก!!!!

“ไอ้เลว เอามือแกออกไปเลยนะ ฮือออออ ฉันเกลียดแก ขยะแขยงแก ผู้ชายอย่างแกไปใส่กระโปรงเถอะ ดีแต่รังแกผู้หญิง...ฮือออออ” แก้วตาด่าทอและพยายามจะปกป้องตัวเอง แต่ก็ดูเหมือนจะไร้ประโยชน์ อิฐใช้มือเดียวของเขากอบกุมข้อมือทั้งสองข้างของเธอไว้ได้อย่างง่ายดาย ส่วนอีกมือเขาก็บีบเคล้นหยอกล้อเต้าเต่งอวบอึ๋มที่ไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อน จนเธอรู้สึกวาบหวามอย่างช่วยไม่ได้

“เคลิ้มเร็วชะมัด ใจง่ายสิ้นดี” อิฐขยับอีกครั้งและยกร่างเกือบเปลือยของเธอโยนไปบนเตียงกว้างทันที พร้อมกับนำพาตัวเองติดตามไปติดๆเช่นกัน

ฮือออออ “ไปให้พ้นนะ” 

หึหึหึ “แน่ใจเหรอ ดูสิ เธออยากให้ฉันทำมากกว่าแค่บีบบี้มั้ง” อิฐเยาะเย้ยอย่างสะใจที่ร่างกายเธอตอบสนองการกระทำของเขา

“แน่จริงแกก็ออกไปสิ แล้วมาดูกันว่าฉันจะขอร้อง อยากให้แกกลับมาทำต่ออีกมั้ย”

อิฐยิ้มเย้นหยันโน้มหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตา     แม่นี่! หนีเขาไปไม่พ้นหรอก เขาต้องจัดการสั่งสอนเธอให้อยู่ก็เหมือนตาย อยากตายก็ตายไม่ได้

“ไม่หรอก ฉันหวังอย่างมาก หลังจากที่เราผ่านศึกสวาทกันมาแล้ว ความขยะแขยงที่เธอมีต่อฉัน จะทำให้เธอฆ่าตัวตายมั้ย เชื่อเถอะว่านั้นคือสิ่งที่ฉันต้องการจริงๆ”

กรี๊ดดดด เสียงกรีดร้องก้องดังอีกครั้ง เมื่อกระโปรงนักศึกษาถูกกระชากออกไป รอยถลอกเกิดขึ้นให้เห็นตามเรียวขามากขึ้นไปอีก ตอนนี้ร่างกายบอบบางของแก้วตามีรอยถลอกมากมายจากการกระทำอันป่าเถื่อนไร้ความเป็นสุภาพบุรุษของอิฐ

“ไอ้อิฐ! ฉันเกลียดแก” แก้วตาตวาดร้องเสียงดังและฮึดสู้อีกครั้งด้วยเรี่ยวแรงที่มีน้อยนิด เมื่ออิฐเริ่มจัดการกับเสื้อของตัวเอง คุณอัฐและแม่ยังไม่กลับ และคนในบ้านหายไปไหนหมด ทำไมวันนี้ไม่มีใครคิดจะขึ้นมาชั้นสองของบ้านเลยนะ

“ฉันก็เกลียดเธอ ขยะแขยงเธอเหมือนกัน ฮาฮาฮา” อิฐตอบกลับด้วยความสะใจ อิฐจัดเป็นผู้ชายหน้าตาคมคายไม่น้อย ตอนนี้เขายังเรียนอยู่ปีสี่ ในขณะที่แก้วตาเรียนอยู่ปีสองในรั้วมหาวิทยาลัยเดียวกัน ทั้งสองรู้จักกันหลังจากที่คุณอัฐแนะนำให้ทั้งสองรู้จักกันเมื่อครึ่งปีก่อน เมื่อรู้ว่าใครเป็นใคร ซึ่งก่อนหน้านี้ทั้งสองก็แค่คนร่วมโลกที่มีโอกาสเดินสวนกันแต่ก็ไม่ได้ต้องตาต้องใจกันและกันเลย 

แต่ปัจจุบันเมื่อความบังเอิญทำให้ทั้งสองต้องเจอกัน มักจะเกิดเรื่องราวกันตลอดแต่เป็นเรื่องเล็กๆ แม้ต่างฝ่ายก็พร้อมจะประจัญหน้ากันหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ถูกเพื่อนๆห้ามไว้ทุกครั้ง ‘สัตว์ดูดเลือด’ คำที่อิฐมักจะฝากไปกับแก้วตาทุกครั้ง ‘หน้าตัวเมีย’ คำตอบกลับที่แก้วตาก็ฝากไปกับเขาเช่นกัน

อื้มมมมม แก้วตาร้องออกมา เมื่ออิฐครอบครองยอดเกสรของเธอด้วยโพรงปากอุ่นร้อนของเขา แต่เขาไม่ใช่แค่ดูด เขากัดมันด้วย และแรงมากด้วย ในขณะที่อีกข้างเขาบีบมันอย่างแรงจนเธอคิดว่าอกอวบของเธอจะแตกแหลกภายใต้มือเขาเสียให้ได้

แม้จะเจ็บปวดไม่น้อยแต่ความวาบหวามของร่างกายก็เกิดขึ้น หลังเปลือยของอิฐไม่ยี่หระต่อแรงกรีดข่วนของเล็บทั้งสิบที่แก้วตาพยายามใช้มันเป็นอาวุธ เธอทั้งข่วนและดึงรั้งผมจนเส้นผมของอิฐติดมือมาไม่น้อย แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจอะไรไปกว่าดอกไม้สองชนิดบนร่างกายเธอ อย่างไรแล้วอิฐก็เป็นแค่มนุษย์ผู้ชายที่มี รัก โลภ โกรธ หลง และเรื่องแบบนี้ผู้ชายธรรมดาอย่างเขาก็ยากที่

จะละเลิกถอยออกมา

“ไม่!” แก้วตาพยายามหนีบขาของตัวเองไว้ แต่ถูกจับแยกด้วยหัวเข่าของเขาที่ดุนดันเข้ามาระหว่างเรียวขา อื้มมมมมม ช่องทางรักถูกแทรกซึมด้วยนิ้วยาวของเขา อิฐปลุกปั่นอารมณ์สาวอย่างชำนาญ แม้เขาจะรู้ว่าแม่นี้ไร้เดียงสาเพราะร่องสวาทเธอคับแคบตอดรัดนิ้วเขา แต่หัวใจเขาก็ไม่สั่นไหวเลยสักนิด       ผู้หญิงบริสุทธิ์เขาเจอมาไม่น้อย เธอจึงไม่ได้เหนือไปกว่าคนอื่นๆที่เขาเคยผ่านมา ถ้าเธอจะพิเศษก็ตรงที่เขาโคตรเกลียดเธอเลย เพราะงั้นเขาสะใจมากที่เธอเองก็เกลียดเขาและต้องมาสูญเสียความภาคภูมิใจให้กับเขา

อื้ม อื้ม อาร์รรรร แก้วตาครางออกมาอย่างช่วยไม่ได้ เธอไม่เคยรู้สึกอะไรแบบนี้มาก่อน วาบหวาม เสียวซ่านไปหมดเมื่อเขาขยับนิ้วเข้าๆออกๆ 

อาร์รรรร แก้วตาเบิกตากว้าง เมื่อเธอกำลังเพลิดเพลินกับนิ้วที่เขาเพิ่มเป็นสองนิ้วได้ไม่นาน เขาก็เอานิ้วที่ถอดออกมาจากร่องสาวของเธออย่างเร็วเข้าปากเขา และเขาก็ครางออกมา

“หวานใช้ได้” เขาว่าอย่างนั้น แต่ดวงตาที่เปียกชื้นไปด้วยหยาดน้ำตากลับมองเขาอย่างอาฆาต เพราะแววตาของเขามันเย้ยหยันเธอเหลือเกิน สายตาบอกว่าเขาชนะเธอ “ไม่ต้องมองฉันแบบนั้นหรอก ยังไงเธอก็ได้ฉันแน่ๆ”

“ไอ้ขยะ” 

ฮาฮาฮา อิฐหัวเราะออกมาอย่างยินดี “แล้วอย่าลืมฆ่าตัวตายด้วยนะ ฉันรอเวลานั้นแทบไม่ไหวแล้ว” อิฐพูดจบเขาก็ปลดเข้มขัดของตัวเองและถอดกางเกงออกไปจนหมด โดยที่มืออีกข้างเขากดไหล่บางที่พยายามจะขยับหนีไว้

แก้วตาหน้าซีดเมื่อเห็นตัวตนของเขา เขาจับมันไว้และขยับไประหว่างขาของเธอที่เขาใช้กำลังจับมันแยกห่างกัน แก้วตาเริ่มดิ้นรนต่อสู้ เธอไม่ต้องการ ภาพใบหน้าผู้ชายอีกคนลอยมา เธอแอบชอบเขาคนนั้นแต่เธอก็ไม่อาจแสดงอะไรออกมาได้เพราะพี่รามเป็นเพื่อนกับไอ้หน้าตัวเมียตัวนี้

“ไม่! ไม่…” แก้วตาฮึดอีกครั้ง เล็บทั้งสิบจิกลงบนแขนเธอทั้งหยิกทั้งข่วนจนเป็นรอยแดงแต่อิฐก็ไม่สะเทือนเลย เขากดเธอไว้กับเตียงนอน มือข้างที่ว่างบีบอกเต่งอย่างแรงเป็นการตอบโต้กลับ ทำแก้วตาจุกและเจ็บจนร้องไม่ออก อิฐยิ้มเยาะถ้าเธอคิดว่าแค่นี้เจ็บมากแล้วเธอก็ผิด เขาจะทำให้เธอที่เกลียดเขาอยู่แล้วเกลียดเขามากขึ้นไปอีก

ซี๊ดดดดด อิฐใช้มือของตนเองช่วยตัวเองก่อน เขาต้องการเพิ่มขนาดของตัวเองให้มากที่สุดจากข้างนอก แก้วตาเบิกตากว้างมองด้วยหลากหลายความรู้สึก ทั้งกลัวและอยากรู้อยากเห็นพอๆกัน ใบหน้าของเขาเหมือนกำลังอยู่อีกโลกหนึ่งเลย เขาดูเพลิดเพลินและมีความสุขกับสิ่งที่กำลังทำอยู่ อิฐครางกระสันในขณะที่ยังขยับมือไม่หยุด 

หืม! แก้วตาอ้าปากค้าง เมื่อเขาหยุดและรอยยิ้มแฝงความชั่วร้ายก็เผย อยู่บนใบหน้าเขา 

กรี๊ดดดดดด แก้วตากรีดร้องเสียงดังลั่นมากกว่าครั้งไหนๆ เมื่อใบหน้าแฝงความชั่วร้ายนั้นแกล้งดึงความสนใจของเธอ  ฮือออออ “เจ็บ!!!!” 

ซี๊ดดดดดด อิฐครางออกมาดังลั่น เขาสอดใส่เธอครั้งแรกเข้าไปทีเดียวด้วยแรงทั้งหมด เขาทำลายกำแพงพรหมจรรย์ในเสี้ยววินาที และเขาก็ทำร่องสาวฉีกขาด เลือดซึมไหลออกมามากกว่าปกติ