“เดี๋ยวก็ได้ขาดใจตายหรอก...” ชอว์พูดพร้อมพยายามดึงผ้าห่มที่หนูอัญเอาคลุมโปงไว้มาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่ชอว์ก็ทำไม่สำเร็จ เพราะคนใต้ผ้าห่มดึงรั้งไว้พร้อมกับห่อตัวเองไว้อย่างแน่นหนา สาเหตุของเรื่องมันก็คือเช้าปกติในเมื่อชั่วโมงก่อนหน้านี้ เขาไม่รู้ว่าหนูอัญฝันอะไรอยู่ แต่จู่ๆเธอที่นอนอยู่บนเตียง และปีนขึ้นมาบนตัวเขาและนอนเอาหน้าซุกที่ซอกคอเขาและหลับไปทั้งแบบนั้น เธอนอนนาบคว่ำร่างบนตัวเขานานเกือบสองชั่วโมงซึ่งตลอดเวลาของช่วงเวลานั้นเขาข่มตาหลับไม่ได้เลย เขาจึงนอนนิ่งๆ ให้เธอใช้ร่างกายเขาแทนเตียงจนเธอเริ่มรู้สึกตัว ตอนนั้นเขาก็แค่พูดออกไปไม่กี่คำไม่ได้ต่อว่าเธอเลยสักคำ เพียงพูดไปว่า “ควรให้ฉันถอดเสื้อผ้าออกให้หมดก่อน ถ้าเธออยากจะกินจะชิมร่างกายของฉัน ฉันยินดีให้เธอเรียนรู้เพิ่มภูมิปัญญา” ปกติแค่คำพูดกับภาพเปลือยของเขาก็ไม่ได้ทำให้เธอเป็นแบบนี้ เพียงแต่เขาไม่ยอมให้เธอลงจากหลังเสือง่ายๆก็เท่าน
