บุพเพเล่ห์สวาท

ตอนที่ 11

“กรี๊ดดดด... อย่านะ...”

เสื้อของหล่อนถูกกระชากออกไปจากตัวอย่างหยาบคาย หล่อนน้ำตานองหน้า พยายามที่จะขัดขืน แต่ดูเหมือนว่าทางรอดของหล่อนจะเหลือเท่ากับศูนย์

“จะร้องทำไม ของคุ้นเคยน่า ถึงครั้งนี้จะเป็นฉัน แต่มันก็เอ็นเหมือนกันนั่นแหละ”

หัสวีร์ระบายยิ้มหยัน มองร่างอวบอัดด้วยสายตาหื่นกระหายระคนชิงชัง

“แต่คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉันนะ ได้โปรดเถอะ ปล่อยฉันไป... ปล่อยฉัน...” หล่อนร้องไห้ไม่หยุด แต่เขาก็ไม่ได้หยิบยื่นความเมตตาใดๆ ให้กับหล่อนเลยแม้แต่นิดเดียว

“เสียใจด้วย ฉันตัดสินใจแล้ว”

และหัสวีร์ก็ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ตอนนี้เขากำลังมึนเมากับสัดส่วนอวบอัดของสตรีใต้ร่าง แม้จะยังเหลือบราเซียร์กับกางเกงชั้นในอยู่ แต่ความอวบอิ่มทั้งล่างทั้งบนของหล่อนก็ทำให้เขาแทบหยุดหายใจ

นมใหญ่มาก และมันก็หลอกตาเป็นที่สุด ในขณะที่ความเป็นหญิงอูมอวบล้นออกมาจากขอบกางเกงชั้นในเลยทีเดียว

เพราะอย่างนี้สินะ พี่ชายของเขาถึงได้ลุ่มหลงผู้หญิงคนนี้นัก

ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงได้รู้สึกไม่พอใจมากมายขนาดนี้

“ฉันจะทำให้เธอ ไม่มีทางกลับไปนอนกับพี่ชายของฉันได้อีก”

หล่อนทำได้แค่ส่ายหน้าปฏิเสธทั้งน้ำตา แต่เรี่ยวแรงไม่มีเหลืออีกแล้ว นี่หล่อนกำลังจะถูกข่มขืน จากผู้ชายที่ตัวเองตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็นจริงๆ เหรอ ทำไมโลกถึงได้โหดร้ายกับหล่อนเช่นนี้นะ

“หยุดบีบน้ำตาเถอะ เพราะเธอกำลังจะครางด้วยความเสียวที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน”

หัสวีร์พูดอย่างทระนงตัวเอง ก่อนที่จะเขาสลัดเสื้อผ้าออกจากตัวในพริบตา ร่างทรงพลังเปลือยเปล่าสีแทนสวยทาบทับลงมาหาอีกครั้ง ใบหน้าหล่อจัดก้มต่ำลงมา ปากกระด้างบดขยี้ลงบนกลีบปากอิ่มอย่างรุนแรง ไร้ความปรานี หนวดเคราครูดไปกับผิวเนื้ออ่อน ทำให้หล่อนชอกช้ำเจ็บแสบ แต่นั่นก็ยังไม่ร้ายแรงเท่ากับฟันของเขาที่กัดขบกลีบปากอิ่มจนมันแตกยับ เลือดไหลซึมออกมาจนลิ้นของหล่อนสัมผัสได้ แต่เขาก็ยังไม่ยอมหยุดความป่าเถื่อน ยังคงเดินหน้าทำให้หล่อนเจ็บปวดทรมานต่อไปอย่างต่อเนื่อง

“อื้อ... เจ็บ...”

มือใหญ่บีบขยำเต้านมอวบอัดแรงๆ อีกข้างก็ล้วงลึกลงไปที่หน้าขาอวบ

“อ๊ะ... อย่า...”

หล่อนสะดุ้งโหยงตกใจ หน้าตาตื่น เพราะถูกจับต้องในจุดซ่อนเร้นส่วนตัว

เขาไม่สนใจการต่อต้าน ขัดขืนของหล่อนเช่นเดิม เขายังคงโจมตีหล่อนด้วยสัมผัสร้อนร้ายอย่างต่อเนื่อง ปากของเขาบดขบขยี้ปากอิ่มซ้ำแล้วซ้ำเล่า เรียวลิ้นอ่อนเยาว์ถูกลิ้นสากตวัดรัดรึงดูดกลืนตลอดเวลา และเมื่อสาแก่ใจของเขาแล้ว ใบหน้าหล่อจัดก็เลื่อนต่ำลงมาซุกไซ้ที่ซอกคอระหง ทั้งดูดทั้งกัดเนื้อนุ่มที่ลำคอจนมันแดงช้ำ รอยฟันคมๆ ของเขาปรากฏอยู่ในทุกตารางนิ้วที่เขาเคลื่อนผ่าน

ทำไมเขาใจร้ายแบบนี้... ปลุกปล้ำหล่อนยังไม่พอ แต่ยังรุนแรงกับหล่อนอีก ทำราวกับว่าหล่อนเป็นอีตัวที่เขาซื้อเวลามาไม่มีผิด

“อื้อ... อย่า... เจ็บ... อย่า...อื้อ...”

หล่อนเจ็บไปทั้งอุ้งปาก ลำคอที่ถูกเขากัด และก็เจ็บระบมที่เต้านมเมื่อถูกมือใหญ่บีบแรงๆ จนมันแทบเละแหลกคาอุ้งมือใหญ่

“อย่า... ฉันเจ็บ... อย่า...”

ไร้ความเมตตาจากเขาเหมือนเดิม และที่เพิ่มเติมก็คือเลเวลของความรุนแรงที่ทวีคูณยิ่งขึ้น

“เธอจะต้องชดใช้ ให้กับครอบครัวของฉัน”

น้ำเสียงของหัสวีร์กระด้างน่าสะพรึงกลัว เขากระซิบกับร่องอกอวบที่ชอกช้ำเพราะเขาฟัดเสียจนแดงก่ำแผ่วเบา เสียงหัวเราะพึงพอใจดังกระหึ่มขึ้น เมื่อเขาอ้าปากดูดงับหัวนมสีชมพูอ่อนใสเข้าไปโรมรันภายใน เม็ดเต่งของหัวนมถูกทั้งลิ้น ทั้งฟัน ทั้งริมฝีปากกระด้างคุกคาม ทั้งดูด ทั้งเลีย ทั้งเม้ม ทั้งกัด ทำให้หล่อนถึงกับสะดุ้งโหยงไปทั้งตัว ความรู้สึกเจ็บแปลบวิ่งเข้าทิ่มแทง ก่อนที่อีกความรู้สึกหนึ่งที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนวิ่งตามติดมา และไอ้ความรู้สึกนี้เองที่ทำให้หล่อนเผลอส่งเสียงครางออกมาอย่างน่าอับอาย

“อ๊า...”

คนที่กำลังดูดหัวนมอยู่หัวเราะพึงพอใจ ยิ่งได้ยินสาวน้อยใต้ร่างครางเสียวก็ยิ่งดูดยิ่งงับหัวนมมากยิ่งขึ้น เขาดูด เขาขบกัด และเขาก็ตวัดเลียเม็ดเต่งสีสวยนั้นอย่างเชี่ยวชาญช่ำชอง กระทำด้วยความหิวกระหาย และก็ทำให้สติสัมปชัญญะของลลิตาเริ่มลดน้อยถอยลงไปทุกขณะ ตอนนี้... ร่างกายของหล่อนคล้ายกับกำลังเบ่งบาน มันเหมือนกับดอกกุหลาบตูมที่กำลังจะแย้มบานเพราะได้สายฝนเย็นฉ่ำชื่นใจ

หล่อนก็กำลังเป็นแบบนั้น ร่างกายเบ่งบานคล้ายจะปริแตก ความรู้สึกเสียวกระสันที่ไม่เคยพานพบมาก่อนในชีวิตทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ มันไหลบ่าไปตามเส้นเลือดใหญ่ ก่อนจะมากระจุกตัวรวมกันที่ช่องท้องน้อย และก็ทำให้หล่อนต้องส่ายร่างไปมาอย่างสุดจะควบคุม

นี่หล่อนเป็นอะไรไป ทำไม... ทำไมรู้สึกเหมือนมีน้ำไหลออกมาจาก... จากตรงนี้แบบนี้ล่ะ...

“อ๊ะ... อ๊า...”