เมื่อดอกรักบาน

ตอนที่ 7 ไม่รู้สึกตัว

Episode 7 ไม่รู้สึกตัว

ตอนที่เขาจับมือ ฉันก็ดีใจมาก แต่...

" ฉันแค่กลัวเธอหลงนะ " เขาพูดแค่นั้น เหมือนถูกตอกหน้าเลย แต่ฉันก็ไม่ยอมสะบัดออกหรอกนะ ยอมให้เขาจับต่อไป

" พีท! " จู่ๆเสียงเรียกของผู้หญิงก็ดัง พีทปล่อยมือฉันทันที

" ลี่มากับใครเหรอ? " น้ำเสียงของเขาอ่อนลง ซึ่งแตกต่างจากที่คุยกับฉันมาก พอเขาเรียกชื่อรู้เลยว่า นางคือลิลลี่แฟนพีทนั้นเอง

" มากับเพื่อนนะ ลิลลี่โทรหาพีทแล้วด้วยนะ "

" อ๋อ พีทลืมเอาโทรศัพท์มานะ น่าจะวางอยู่ในห้อง " ฉันยืนตรงนี้ เหมือนเป็น กขค. เลยงะ

" แล้วนี่... " ลิลลี่เหมือนจะพึ่งเห็นฉัน หรือนางแกล้งไม่เห็นตั้งแต่แรกก็ไม่รู้

" อ๋อ จำขวัญได้ไหม ตอนเรียนประถมอะ เธอเคยอยู่ห้องเดียวกับลี่ด้วยนะ " สิ้นเสียงพีท ลิลลี่โน้มเข้ามาใกล้ฉัน เหมือนสำรวจใบหน้า

" อ๋อๆ จำได้แล้ว เกือบจำไม่ได้แหนะ เดี๋ยวนี้ขวัญขาวและน่ารักขึ้นงะ หวัดดีนะขวัญ " ลิลลี่พูดพร้อมส่งยิ้มมาให้ฉัน แค่ฉันเห็นหน้าก็รู้เลยว่าเธอน่ารักจริงๆ รอยยิ้มของเธอมันน่ามองมาก ลิลลี่สูงกว่าเมื่อก่อนและขาวขึ้นเช่นกัน แต่รู้สึกใบหน้าของเธอจะเปลี่ยนเล็กน้อย

" พีทมากับขวัญได้ไงอะ " ลิลลี่เดินเข้ามาคล้องแขนพีท แต่เหมือนนางจะแทรกมาระหว่างฉันกับพีทที่ยืนใกล้กัน

" อ๋อ พอดีเราพักห้องใกล้ๆอะ เลยชวนกันมาซื้ออะไรกิน " พีทพออยู่กับลิลลี่เขาดูจะเกรงใจ พูดเยอะด้วยนะ

" มากันสองคนเหรอ? " ลิลลี่ถามต่อ

" มากันหลายคน แต่เพื่อนๆแยกกันไปหมดแล้ว พีทเห็นขวัญเดินคนเดียว เลยชวนมาเดินด้วยกันนะ " อืม ~ นายโกหกเป็นด้วยเหรอ? แต่ฉันก็ไม่ได้คัดค้านอะไร

" อ๋อ นี่ถ้าเราสอบที่เดียวกันลิลลี่คงได้ไปนอนกับพีทแล้ว " เธอพูดขึ้นพร้อมเอียงหน้ามาทางฉัน ไม่รู้เพื่ออะไร

" อืม แล้วลิลลี่ซื้อของเสร็จยัง แล้วจะไปไหนต่ออะ "

" เสร็จแล้วค่ะ นี่ว่าจะไปขึ้นรถกลับที่พักแล้วเหมือนกัน " ลิลลี่คงมาสอบด้วยแหละ แต่ไม่รู้สอบที่ไหน

" อืม งั้นเดี๋ยวพอพีทถึงห้องจะโทรไปนะ "

" ค่ะ งั้นลิลลี่ไปก่อนนะ ฝากขวัญช่วยดูแลพีทด้วยนะ อย่าให้ ไอ้ อี ตัวไหนมามองมาจับมือถือแขนพีทละ บ๊าย! " ลิลลี่พูด ประโยคหลังเหมือนจะย้ำมาทางฉัน แล้วนางก็ยิ้มแบบฝืนๆและก็เดินจากไป

" ลี่ก็พูดไปแบบนั้นแหละ อย่าไปใส่ใจเลย " พีทพูดจบก็เดินไปและฉันก็เดินตาม คราวนี้ไม่มีจับมือถือแขนแล้วนะ

หลังจากซื้อของครบ ก็นั่งรถกลับที่พักกัน แต่เพื่อนๆฉันดูจะไปสนิทสนนกับเพื่อนของพีทแล้วนะ คุยกันถูกคอมาก

" พวกเราซื้อเบียร์มากินด้วยนะ " เดียร์พูด

" นี่มาสอบนะ ไม่ได้มาเที่ยว " ฉันต่อว่า

" ก็ไม่ได้บอกว่าเที่ยว แค่กินให้ผ่อนคลายเฉยๆ ใช่ไหมบีม " หนิงพูดพร้อมเลิกคิ้วให้บีมเพื่อนของพีท

" ใช่ๆ " บีมตอบ

" แต่มึงก็รู้ว่ากูกินไม่ได้นิ " พีทพูด

" จิบๆสักนิดก็ได้ นานๆจะได้นั่งคุยกับเพื่อนสาวต่างห้อง " บูลเพื่อนพีทอีกคนพูด สาวต่างห้องคงหมายถึงต่างห้องเรียนแหละ

" ทำไมพีทกับกินไม่ได้อะ " เดียร์ถามขึ้นด้วยความอยากรู้ และฉันก็เช่นกัน

" ไอ้พีทมันคออ่อนนะ กินไปสองสามแก้วก็คอพับแล้ว " บีมพูด เรียกเสียงหัวเราะจากหนิงและเดียร์ทันที

" เหมือนยัยขวัญเลย แค่ดมนางยังมึนหัวเเล้ว 555+ " บางทีเพื่อนก็พูดมากเกินไปนะ พีทหันมามองฉัน เหมือนเขาจะอมยิ้มแค่เพียงเศษเสี้ยววินาที แล้วใบหน้าก็กลับเฉกเช่นเดิม

หลังจากแยกย้ายกันไปอาบน้ำอาบท่า ก็นัดกันมากินห้องผู้ชาย ฉันไม่รู้เลยว่าเพื่อนๆของตัวเองคิดอะไรอยู่กันเเน่

ฉันกับพีทนั่งติวกัน พร้อมกินลูกชิ้นที่ซื้อมา ส่วนเพื่อนฉันสองคน และเพื่อนของพีทอีกสองคนก็เฮฮาประสาคนคุยถูกคอและคงมีน้ำเมาเข้าปากเลยมีเสียงดังมาบ้าง

" อะนี่ ให้พวกแกคนละแก้ว ไม่เมาหรอก ลองกินดูมันผ่อนคลายจริงๆนะ " เพื่อนๆยื่นมาให้ฉันกับพีทคนละแก้ว เราทั้งคู่ต่างมองหน้ากัน ด้วยความคะยั้นคะยอของเพื่อน ฉันกับพีทเลยซดกันทีเดียว

ฉันไม่ชอบกลิ่นมันเลย และรสชาติของมันขมมาก จนอยากจะอ้วก ไม่ใช่แค่ฉันที่ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก พีทก็เช่นกัน

พอนั่งติวต่อสักพักรู้สึกมึนๆ เหมือนโลกหมุนติ้วๆ

" ฉันขอกลับห้องก่อนนะ ไม่ไหวอะ " ฉันบอกพีท

" อืม ฉันก็เหมือนกัน "

แต่ฉันไม่ทันได้ลุกขึ้น ก็เอนไปทางพีททันที เหมือนสติจะวูบไป

ทันทีที่ขวัญเอนมา ผมรับเธอไว้ แต่ที่แน่ๆ ผมรู้สึกว่าตัวเองเริ่มมีอารมณ์ ซึ่งนี่แหละที่ผมไม่ชอบของมึนเมา เพราะอาการของผมจะเป็นแบบนี้ทันที ทั้งคออ่อนทั้งต้องการ

" ไอ้พีท มึงเมาแล้วเหรอ? มาๆเดี๋ยวกูพาขึ้นเตียง " เสียงไอ้บีมดังขึ้น แล้วมันก็พยุงผมไปนอน แต่สักพักก็มีศรีษะเล็กของอีกคนมาซบอกแร่งพร้อมกลิ่นกายที่เหมือนจะยั่วยวน ลืมตาไม่ค่อยจะได้ โลกหมุนมาก แต่ที่แน่ๆรู้สึกว่าในห้องจะเงียบสงัดแล้ว

ผมรู้แหละว่าคนข้างๆคือใคร แต่ผมก็อดใจไม่ไหว จนเผลอ.....

@ เช้าตรู่

แสงที่สอดส่องผ่านเข้ามาใต้ผ้าม่าน และเสียงนาฬิกาปลุกของผมดังขึ้น หูก็ได้ยินเสียงรถขับผ่านไปมา ห้องที่พักมันติดถนนด้วยแหละ เสียงรถราเลยดังรบกวน

" อร้ายย พะ...พีท " จู่ๆเสียงนี้ก็ดังข้างหูพร้อมกับเตียงที่สั่นไหว ผมลืมตาขึ้นมองขวัญที่นั่งมองผมอย่างตกใจพร้อมมีผ้าห่มที่เธอกระชับไว้ที่น่าอก แต่ดูเหมือนร่างกายเธอจะไม่มีอะไรห่อหุ้มด้วยนะ

" อะ..เฮ้ย ขะ...ขวัญ เธอมานอนบนเตียงได้ไง " เขาพูดจบก้มมองของตัวเอง พร้อมหันไปมองเสื้อผ้าที่ตกอยู่ใกล้เตียง และที่หน้าอกขวัญมีรอยแดงๆเต็มไปหมด

นี่ผมทำอะไรลงไปเนี่ย ทำไมนึกเท่าไรถึงนึกไม่ออก คงเพราะน้ำเมาทำฤทธิ์

" ขวัญ " ผมเรียกเธอเสียงเบา

" พะ...พวกเราคงทำอะไรกัน โดยที่ไม่รู้สึกตัวแหละ " ฉันพูดออกไป ใจหนึ่งก็ดีใจแต่ใจหนึ่งก็เสียใจเพราะเขามีแฟนแล้ว

" เธอโอเคไหม " เขาถามฉัน

" อะ...โอเค นายไม่ต้องห่วงเรื่องนี้ฉันจะไม่บอกใคร " เหมือนฉันจะแคร์ความรู้สึกเขา เพราะใบหน้าเขาแสดงสีหน้ากังวลมาก

" อืม เธอไปอาบน้ำก่อนสิ " พีทพูดพร้อมหยิบชุดมาให้ฉัน

" อืม นายหลับตาก่อนสิ " ฉันพูดจบเขาหลับตาทันที

❤️ *************❤️

นามปากกาม่านฟ้า