"นี่จะบ่นลูกสาวฉั๊นอีกนานมั๊ย ตาพสุ ฉั๊นฟังอยู่นานแล้วนะ น้องผิดอะไรแค่มากินข้าวกับคนงานเนี่ย" คุณนายกัลยารัตน์ประกาศก้องกางปีกปกป้องว่าที่ลูกสะใภ้อย่างออกนอกหน้า
"คุณแม่/ เออ แม่เอง เพิ่งกลับจากวัด ทำมื้อเที่ยงมาให้แกกับแม่หนูใบเตย แต่มาเห็นแกดุน้องเสียก่อนนี่ไง แม่เองนี่แหละที่สั่งให้เจ้าสองคนไปพาหนูใบเตยมาที่นี่ เจ้าสองคนนี้ก็ไว้ใจได้ไม่ใช่หรือไง หรือแกไม่ไว้ใจพวกมัน ถ้าเป็นคนอื่นฉั๊นก็ไม่ไว้ใจหรอก" คุณนายกัลยารัตน์พูดพลางกอดปลอบลูบหลังว่าที่ลูกสะใภ้ไปพลาง
"มะ มากินข้าวกับป้าลุก ไม่ต้องไปมันแล้วบ้านนะ กินที่นี่แหละ/นี่พวกนาย ช่วยจัดอาหารให้คุณหนูใบเตยสักชุดนะ ของหวานด้วย/ กินที่นี่นะลูก เดี๋ยวป้ากินด้วย ใครมันจะกลับบ้านก็ให้มันกลับไปเน๊าะ ไม่ต้องร้องลุก นิ่งซ๊ะ ป้าจะไม่ให้ใครทำอะไรหนูนะ.. นั่น พี่ไม้กับพี่อาร์มมาแล้วนู่นแล้ว /มะ ไม้ อาร์ม มานั่งกินข้าวกับนายแม่มะ นั่ง นั่ง นั่ง" คุณนา
