"พ่อเลี้ยงครับ!"
เสียงทุบประตูหน้าห้องทำงานดังสนั่น พร้อมกับร่างสูงของมืดที่สภาพมอมแมมไปด้วยคราบโคลน ใบหน้าตื่นตระหนกทำเอาชายหนุ่มขมวดคิ้วสงสัย
"มึงไปโดนอะไรมา"
"นายหญิงอยากนั่งรถพ่วงข้างสามล้อ เลยให้พวกคนงานพาขับเที่ยวชมไร่"
"แล้วเกิดอะไรขึ้น!"
"รถพ่วงข้างแหกโค้งหล่นอยู่ข้างคลองท้ายไร่ครับ"
"แม่งเอ้ย! มันขับประสาอะไรกันวะ!!"
ภูผาร้อนรนในใจจนระงับอารมณ์ไม่อยู่ เขารีบเร่งวิ่งออกจากห้องทำงานเพื่อมุ่งหน้าไปหาร่างเล็กที่ใจของเขาเป็นห่วงจนบีบรัดแน่นไปหมด
"ใจเย็นๆ ครับพ่อเลี้ยง เดี๋ยวคนอื่นจะรู้ว่าพ่อเลี้ยงมองเห็นแล้ว"
"กูไม่สนห่าเหวอะไรทั้งนั้น! รีบพากูไปหานายหญิงของมึงเดี๋ยวนี้!!"
"เดี๋ยวผมรีบไปเอารถมาครับ"
มืดรีบเร่งถอยกะบะสี่ประตูออกมาจากโรงรถด้วยความรวดเร็ว ดวงตาเดือดดาลของผู้เป็นนายทำเอาลูกน้องคนสนิทนึกกลัวขึ้นมา
"ไอ้พวกเวร! ถ้าเมียกูเป็นอะไรขึ้นมาโดนเล่นรายตัวแน่พวกมึง!!"
ปิ่
