บท12เหนือภูผา

1271 Words

'กรุงเทพมหานคร' ร่างบอบบางตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกงัวเงีย ป่านแก้วลืมตาที่หนักอึ้งเพราะเมื่อคืนเธอออกไปดื่มจนเมามาย ก่อนจะชะงักกับวงแขนกำยำที่กอดเอวไว้แน่น "ตื่นแล้วเหรอครับ" เสียงทุ้มเข้มเอ่ยถาม เขาลูบไล้ใบหน้าสวยอย่างหลงใหล จนหญิงสาวหันหนีอย่างรังเกียจ "ปล่อย ฉันจะไปแต่งตัว" "เมื่อคืนเราทั้งคู่เมามาก ผมขอโทษด้วยนะครับที่ล่วงเกินคุณ" ป่านแก้วลุกขึ้นจากเตียง มือเล็กหยิบชุดเดรสสั้นขึ้นมาสวมอย่างรวดเร็ว "ผมพร้อมจะรับผิดชอบคุณนะ" "ก็แค่นอนด้วยกัน" ร่างสูงของ 'กฤษ' ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง มือหนาหันไปคว้าผ้าเช็ดตัวมาห่มกายไว้ลวกๆ ก่อนจะเดินไปหยิบเงินก้อนใหญ่ยื่นให้หญิงสาวที่เขาถูกตาต้องใจ "ผมให้" "ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว!" ร่างเล็กตวาดลั่นออกไปด้วยความโมโห เธอก็แค่เป็นผู้หญิงรักสนุก เรื่องบนเตียงที่นอนกับผู้ชายแปลกหน้าเป็นเรื่องทำธรรมดาที่ป่านแก้วไม่เคยคิดจะนำมาใส่ใจอยู่แล้ว "ผมไม่ได้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD