ปิ่นมุกนั่งพับเสื้อผ้าที่พวกคนงานในไร่ยกขึ้นมาไว้ให้บนห้อง ก่อนจะหันมองสองชายหนุ่มที่เพิ่งเดินเข้ามา
"ผมไปก่อนนะครับพ่อเลี้ยง"
"เออ"
"นายหญิงนั่งอยู่ข้างๆ ครับ ยิ้มกว้างเชียวคงดีใจที่ได้อยู่ด้วยกันกับพ่อเลี้ยง"
เสียงกระซิบของลูกน้องคนสนิททำเอาภูผาแอบลอบยิ้ม ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่มีคนมาชอบ หรือผู้หญิงมาสนใจ แต่พอมาเจออาการที่แสดงออกชัดเจนของผู้หญิงที่แม่เลือกให้กลับตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก
"คุณอยากจะนอนไหม"
ปิ่นมุกรีบยกเสื้อผ้าไปแขวนในตู้ให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินมาหาร่างสูงที่นั่งทอดน่องอยู่ปลายเตียง
"อืม ห้ามลักหลับฉันเด็ดขาดนะ"
"คนบ้า! ใครมันจะไปทำแบบนั้นกัน"
"ก็เธอไง แอบส่งสายตาหวานให้ฉันอยู่ใช่ไหม แต่เสียใจด้วยเพราะฉันมองไม่เห็น"
หญิงสาวเหนื่อยจะพูดกับคนที่หลงตัวเองขั้นสุด ร่างเล็กเข้าไปช่วยพยุงชายหนุ่มให้นอนลงบนเตียง ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูเพื่อไปอาบน้ำ
เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ปิ่น
