ตอนต่อไปนี้ผมจะมาเล่าจุดเปลี่ยนของชีวิตผมให้ฟังนะครับ ตั้งใจฟังกันให้ดีนะครับ เรื่องมีอยู่ว่าตอนที่ผมเรียนอยู่ชั้น ป.6 นั้น พี่แป้งก็เรียนอยู่ชั้น ม.2 วันนั้นเป็นวันหยุด ผมก็มาเล่นมาคลุกคลีกับพี่แป้งตามปกติซึ่งความจริงแล้วเด็ก ป.6 อย่างผมถ้าเทียบกับรุ่นเดียวกันผมจะดูตัวโตกว่าเพื่อนๆ เยอะมาก ต่างจากเมื่อตอนย้ายเข้ามาอยู่หลังนี้ใหม่ๆ ตอนนั้นผมยังตัวนิดเดียวเอง
วันนั้นเป็นวันหยุดน้าปิ่นแม่ของพี่แป้งไม่อยู่ที่บ้านมีพี่แป้งอ่านหนังสืออยู่ในห้องคนเดียวผมก็หอบหนังสือเข้าไปอ่านหนังสือกับพี่แป้งเป็นประจำเหมือนทุกวันหยุดทั่วไปตามปกติ ซึ่งในวันหยุดผมจะมาอ่านหนังสือกับพี่แป้ง มาให้พี่แป้งติวให้เป็นประจำ เวลาผมไม่เข้าใจอะไรพี่แป้งก็จะสอนและอธิบายให้ผมฟัง ผมเลยแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจในบทเรียนเพื่อที่จะได้มาอ่านหนังสือกับพี่แป้ง มานั่งให้พี่แป้งสอน ความจริงแล้วผมเป็นคนหัวไวจะตายไป แถมยังเรียนเก่งอีกด้วย ผมเนี่ยได้ดีเอ็นเอความเก่งมาจากแม่ซึ่งเป็นนักเรียนทุนเก่า ตอนเรียนผมก็สอบได้ที่หนึ่ง ที่สอง สลับกันทุกเทอม มีบางเทอมขี้เกียจหน่อยก็จะหล่นไปอยู่ที่สาม แต่ผมก็จะให้เหตุผลกับพี่แป้งว่า เนี่ยที่สอบได้ลำดับต้นต้นของห้องก็เป็นเพราะได้มาอ่านหนังสือ ทบทวน และทำการบ้านกับพี่แป้งอย่างไรล่ะ และทุกคนก็เชื่อในสิ่งที่ผมบอกด้วย เป็นไงล่ะผมฉลาดใช่ไหม ไม่มีใครจับพิรุธผมได้สักคน
สิ่งที่ผมชอบเวลามาอ่านหนังสือ หรือมาติวหนังสือกับพี่แป้งในวันหยุดก็คือ ตอนที่พี่แป้งอยู่บ้านพี่แป้งจะแต่งตัวง่ายๆ สบายๆ เช่นใส่เสื้อยืดและกางเกงขาสั้น เสื้อยืดพี่แป้งแต่ละตัวนะ ไม่เป็นเสื้อครอปโชว์เอวคอดกิ่ว ก็เป็นเสื้อยืดคอกว้างชนิดที่ว่าพอพี่แป้งก้มที เจ้าสองเต้าของพี่แป้งก็แย่งกันโชว์ตัว ผมเองก็เป็นประเภทสายหื่น ชอบอยู่แล้วเรื่องนม เรื่องตูดเนี่ย คือถ้าจังหวะดีมีโอกาส สายตาเหยี่ยวของผม ก็จะเสาะแสวงหา แอบมองหน้าอกหรือพูดตรงๆ ก็คือ แอบมองนมพี่แป้งนั่นแหละ บางทีผมก็ตีเนียนเข้าไปกอดไปออดอ้อนทำตัวเหมือนเด็กตัวเล็กๆ ที่อ้อนพี่สาว แต่ที่ไหนได้แท้จริงแล้วผมเป็นเจ้าเด็กโข่งขี้หื่นที่ตัวไล่เลี่ยกับพี่แป้ง แต่ยังแกล้งทำเป็นเด็กไม่ประสีประสาอะไร ใสใส แต่ความจริงที่ซ่อนไว้ภายในคือ ผมหื่นมากแล้วผมตีเนียนเก่ง วันนี้ก็เช่นกัน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ผมเคาะประตูห้องพี่แป้งตามมารยาท และก็ไม่ได้รอให้ได้รับคำอนุญาตจากด้านใน ผมก็เปิดเข้าไปเห็นพี่แป้งนั่งอ่านหนังสืออยู่มือข้างหนึ่งจับปากกากำลังจดอะไรซักอย่างยุกยิก ผมเดินเข้าไปสวมกอดพี่แป้งจากทางด้านหลัง แล้วก็ยื่นหน้าไปจุ๊บไปหอมแก้มพี่แป้งหนึ่งที
“อุ๊ยเจย์เดน,, นายทำอะไรของนายเนี่ย”
พี่แป้งร้องเสียงหลงแล้วหันมาตีที่แขนผม พยายามแกะมือผมออก ผมก็ทำเป็นเอามือป่ายไปมาแบบไม่รู้ทิศทางแต่ให้เฉียดโดนนมนุ่มนุ่มของพี่แป้งบ้าง
“ผมคิดถึงพี่แป้งจังเลยครับ”
พูดจบผมก็ยื่นหน้าไปหอมแก้มอีกข้างหนึ่งเพื่อให้สมดุลกัน
“พอเลยเจย์เดน ไม่เอาอย่าทำแบบนี้ เราโตแล้วนะ”
“ไม่เห็นจะโตตรงไหนเลยผมก็ยังเป็นเด็กชายเจย์เดนของพี่แป้งที่พึ่งเรียนอยู่ ป.6 เอง ยังไม่ได้ขึ้นเป็นเด็กมัธยมเลย”
“เด็กแก่แดดแก่ลมละสิ นี่เอามือออกไปห่างๆ เลย”
ผมแกล้งทำหน้าเศร้าเบะปากบีบน้ำตา
“หึ พี่แป้งไม่รักน้องเจย์เดนแล้วหรือครับ หรือพี่แป้งมีน้องชายคนใหม่ ฮือน้องเจย์เดนจะไปฟ้องน้าปิ่น”
ผมเล่นใหญ่เล่นโตบีบน้ำตาไหลออกมาหยดนองอาบหน้า รางวัลออสก้า ตุ๊กตาทองต้องเข้าผมแล้วล่ะ และก็ดูเหมือนจะได้ผลพี่แป้งตกหลุมพรางที่ผมขุดไว้แล้ว พี่แป้งหันหน้ามาเอานิ้วปาดน้ำตาผม แล้วเข้ามาจุ๊บที่แก้มผมแล้วดึงตัวผมไปกอดลูบหัวผม เป็นไงครับแผนบีบน้ำตาของผมได้ผลจริงๆ
“โอเคโอเคไม่ร้องนะครับ พี่แป้งขอโทษ พี่แป้งยังรักน้องเจย์เดนเหมือนเดิมเพียงแต่ว่า เอ่อ.. คือตอนนี้พวกเราโตกันแล้วไง จะมาทำแบบนี้กันมันดูไม่เหมาะสม”
“อะไรคือความไม่เหมาะสม น้องเจย์เดนกับพี่แป้งเราก็กอดกันหอมกันมาตั้งแต่มาตั้งนานแล้ว เอาอะไรมาไม่เหมาะสม น้องเจย์เดนไม่เข้าใจ .. ฮือ”
ผมสะอึกสะอื้นเข้าไปอีก
“ยอมแล้ว ไม่ต้องร้องแล้วนะคะ พี่แป้งให้กอดได้ หอมได้ ดูสิตัวโตแล้วยังมาร้องเป็นเจ้าเจย์เดนตัวเล็กๆ ไปได้”
“เย้... ดีใจจัง พี่แป้งคนเดิมของน้องเจย์เดนกลับมาแล้ว ถ้าอย่างนั้นหอมแก้มน้องเจย์เดนอีกทีสิครับ”
ผมดีใจเป็นลิงโลด ทำแก้มป่องเอียงหน้าไปหาพี่แป้ง แต่ดูเหมือนพี่แป้งจะมีอาการขัดเขินเอียงอาย ผมหล่ออะดิ พี่แป้งถึงได้เขิน แล้วพี่แป้งก็ยอมหอมแก้มผมทั้งสองข้าง แล้วผมก็ยื่นปากหมายจะให้พี่แป้งจุ๊บตอบ
“ไม่ได้ตรงนี้ไม่ได้ ไปไป ไปนั่งอ่านตรงโน้นเลย”
ผมเห็นพี่แป้งหน้าแดง ผมไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองใช่ไหมว่าพี่แป้งกำลังเขินผมอยู่ แล้วผมก็เหลือบตาไปเห็นหนังสือที่เปิดกางไว้บนโต๊ะพี่แป้ง ภาพที่ผมเห็นมันเป็นภาพอวัยวะสืบพันธ์ของผู้ชาย ผมมองหน้าพี่แป้งแล้วตะโกนเสียงดังว่า
“นี่พี่แป้งอ่านหนังสือโป๊อยู่หรือครับ ผมจะฟ้องน้าปิ่นว่าพี่แป้งดูหนังสือโป๊ นั่งดูจู๋ผู้ชาย”
พี่แป้งหันมาทำหน้าตกใจ รีบเอามือมาปิดปากผม
“หยุดเดี๋ยวนี้เลยเจย์เดน หนังสือโป๊อะไร นี่มันหนังสือเรียน พี่กำลังอ่านทบทวนเรื่องระบบสืบพันธ์อยู่ เดี๋ยวอีกหน่อยเจย์เดนก็ต้องได้เรียนเหมือนกันนั่นแหละ”
พูดจบพี่แป้งก็เปิดหน้าปกให้ดู ว่าเป็นหนังสือเรียนจริงๆ ผมยิ้มกว้างยกมือขึ้นเกาหัว
“หนังสือเรียนจริงด้วย”
“ก็หนังสือเรียนนะสิ ไปเลย พูดจาไม่น่ารักไปอ่านตรงโน้นเลย”
พี่แป้งใช้มือดันหลังให้ไปนั่งอ่านอีกมุมหนึ่งของห้อง แล้วผมก็คิดอะไรพิเรนท์ออก ผมหันหน้าไปประชันกับพี่แป้ง
“พี่แป้งครับ พี่แป้งสอนผมมามากแล้ว เดี๋ยววิชานี้ผมจะสอนพี่แป้งเอง”
“สอนอะไรของนาย”
พูดจบผมก็ดึงกางเกงลงทั้งกางเกงขาสั้น และกางเกงชั้นในปล่อยให้เจ้าเจย์เดนน้อยของผมห้อยต่องแต่งไปมา พี่แป้งเห็นก็ร้องว๊ายตกใจเอามือปิดตา
“เจย์เดนนี่นายทำอะไรเนี่ย มายืนแก้ผ้าทำไมตรงนี้ ใส่กางเกงเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“นี่ผมกำลังช่วยติวให้พี่แป้งอยู่นะ พี่แป้งมัวแต่อ่านในหนังสือไม่ดูของจริง พี่แป้งจำไม่ได้หรอก เชื่อผมสิ เดี๋ยวนี้เขาต้องเรียนกับของจริงกันทั้งนั้นแหละ คุณครูก็บอกผมอย่างนี้”