“ลิซ่าจะหยิบกุหลาบในแจกันนี้ให้ผู้หญิงคนนั้นติดมือกลับไปทุกครั้งที่เธอมานั่งโต๊ะนี้” เขาหยิบกุหลาบดอกใหญ่ก้านยาวที่ปักอยู่ในแจกันให้นิดา เธอรับมาดม สูดกลิ่นหอมละมุนที่คุ้นเคย “ร้านนี้เป็นร้านของพี่เอง” เขาเฉลยแล้วยิ้มน้อยๆ กับท่าทางตกใจของหญิงสาว “เป็นไปได้ยังไง” นิดาอุทานเบาๆ “รักลูกสาวเขา รักน้องสาวเขาก็ต้องพยายามหน่อย” ธีร์คลายอ้อมกอด ทิ้งหลังพิงพนักแล้วยกกาแฟมาจิบ “หมายความว่าป๊ากับม้ารู้เรื่องเหรอคะ” เธอหันไปเกาะขาเขาแล้วเขย่า “ครับ ตอนที่คอนโดฯ นี้กำลังสร้าง พี่รู้จากคชาว่าป๊ากับม้าจะยกชั้นบนสุดให้ลูกสาว พี่ก็เข้าไปหาพวกท่าน ขอจองพื้นที่ใต้คอนโดฯ เปิดร้านกาแฟ แล้วพี่ก็สารภาพว่ารักลูกสาวพวกท่าน พวกท่านเอ็นดูพี่มานานแล้ว ก็เลยให้พี่เช่า แถมให้พี่เป็นคนวาดแบบแปลนเพนต์เฮาส์รวมทั้งให้พี่ตกแต่งห้องให้ลูกสาวท่านด้วยนะ ตั้งแต่ปีสองพี่ไปขลุกอยู่คอนโดฯ คชา แต่เจอนิตอนที่นิมาหามันตอนพี