“...”
“นิ” น้ำตาอุ่นร้อนของเขาเหมือนหยดลงบนหัวใจเธอ แต่ความศรัทธาในคำว่ารักสำหรับเธอมันไม่เหลือแล้ว เขาเป็นคนมีเสน่ห์มาแต่ไหนแต่ไร และเธอก็เคยวิ่งหนีเขาเพราะเรื่องนี้ มันกำลังเกิดขึ้นอีกครั้ง
“ในที่สุด...” ถ้อยคำนั้นแผ่วเบาจนเขาต้องเงี่ยหูฟัง “สิ่งที่นิกลัวที่สุด...มันก็เกิดขึ้น ฮือๆ”
“มันไม่ใช่ เชื่อพี่นะ พี่รักนิคนเดียว”
“คำว่ารัก...ไม่ต้องรีบพูด มันดูไม่จริงใจ”
“สำหรับพี่มันไม่ใช่แบบนั้น พี่มีแต่ความจริงใจให้นิ นิต้องฟังพี่”
“ยังจะให้นิฟังอะไรอีก พี่ธีร์ก็แสดงออกชัดเจนแล้ว นิยังโง่ไม่พออีกเหรอ” เธอพยายามแกะแขนเขาออก มันกลับยิ่งทำให้เขารัดเธอแน่นขึ้น
“พี่ไม่ปล่อย พี่ไม่มีวันปล่อยนิไปจากพี่อีกต่อไปแล้ว คนที่โง่คือพี่เอง”
“นิเจ็บ...เจ็บเหลือเกิน...พี่ธีร์” เธอเรียกชื่อเขาเสียงเล็กแหลมยามเค้นมันออกมาพร้อมเสียงสะอื้น มือบางสั่นเทายกขึ้นทุบที่อกตัวเอง
ธีร์จับมือข้างนั้นไม่ให้เธอทำ
