เสน่หาใต้แสงดาว

ก็รักฉันซะสิ

“แต่มันเกิดขึ้นแล้ว เธอเป็นของฉันแล้ว ฉันจะไม่ยอมเสียเธอไป” ธีร์อยากจะตะโกนใส่หน้านิดาตามอารมณ์ภายในที่เดือดปุดๆ แต่ก็ต้องกลั้นไว้ เขาจะต้องไม่ทำเช่นนั้นกับผู้หญิงที่เขารัก...ผู้หญิงที่เขาแย่งมา เขาต้องใช้เวลาในช่วงนี้ทำให้เธอยอมรับเขาให้ได้

“ฉันไม่ได้รักคุณ” มันเป็นคำพูดที่ทำร้ายเขาอย่างรุนแรง

“แต่ฉันก็เป็นผัวเธอแล้ว” ธีร์ย้ำอีกครั้ง เสียงของเขาทุ้มต่ำ กรามขบแน่น

“เป็นผัวเหรอ หึ” นิดาขำตัวเอง เธอเงยหน้ามองเขาทั้งน้ำตา “แค่นี้เรียกว่าผัว เดี๋ยวก็มีผู้หญิงเป็นขโยงมาเรียกคุณแบบนี้หรอก”

ธีร์จับคางเธอเชยขึ้น เค้นเสียงลอดไรฟันใส่หน้าเธอเบาๆ “แล้วเมื่อคืนใครเรียกฉันแบบนี้ ลืมง่ายจังนะ”

นิดาสะบัดหน้าออก “มันก็แค่อารมณ์พาไป ลืมๆ มันไปซะ ตลกนะ ตลกมาก สมัยนี้แค่นอนด้วยกันไม่จำเป็นจะต้องผูกมัดเป็นผัวเมียแล้ว ทำอย่างกับตัวเองไม่รู้”

“ฉันเป็นคนแรกของเธอ และเธอจะต้องไม่มีคนอื่น ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์มาซ้ำรอยฉัน” เธอจะพูดอะไรก็ช่าง แต่ภาษาใจของเขาเป็นแบบนี้

“หน้าตาก็ทันสมัย มีเชื้อฝรั่ง แต่ทำไมความคิดเช้ยเชย ยึดติดกับพรหมจรรย์อยู่ได้ ฉันยังไม่เห็นเสียดายเลย” น้ำตาเธอไหลออกมาอีกครั้งพร้อมแรงสะอื้น

“มีอะไรจะพูดอีกไหมหืม”

“เซ็กส์กับความรักมันคนละเรื่องกัน คุณก็น่าจะเข้าใจดี ฮือ”

“มีอีกไหม พูดออกมาซะทีเดียวเลย”

“ขอบคุณนะ...” เธอจ้องตาเขา สะอื้นตัวโยน “...ที่มาเปิดซิง งานถนัดของคุณอยู่แล้วนี่ ฟันเด็ก ฟาดไม่เลือก หึ ในเมื่อเสียตัวไปแล้ว ต่อไปนี้ฉันจะได้ทำตามใจตัวเองเสียที อยากนอนกับใครฉันก็จะนอน” นิดาเค้นเสียงคำสุดท้ายใส่หน้าเขาที่อยู่ห่างกันเพียงแค่เซ็นติเมตร

ธีร์ยิ้ม จ้องเข้าไปในดวงตาเธอโดยไม่พูดอะไรไปพักหนึ่ง จนนิดาหันไปมองทางอื่น เขาจึงจับคางเธอให้หันกลับมา “อยากนอนกับคนอื่น ทำไมไม่นอนไปล่ะ รอใครอยู่หรือหืม”

“ฉะ...ฉัน...” นิดาจนด้วยคำพูดเมื่อถูกต้อนจนมุม

“พูดจาเป็นเด็กกร้านโลก ถามใจตัวเองดูก่อนว่าคิดแบบที่พูดออกมาหรือเปล่า แล้วเอาอะไรมาพูด งานถนัดอะไร ฉันตั้งใจจะเป็นผัวเธอคนเดียวนี่แหละ ตั้งใจจะเป็นมานานแล้วด้วย” ทำไมธีร์จะไม่รู้ว่าเธอประชดประชันเขาล้วนๆ และเขาก็ถือโอกาสประกาศความต้องการไว้ซะตรงนี้

“คนที่ฉันจะเรียกว่าผัวจะต้องเป็นคนที่ฉันรักเท่านั้น เรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่มีความรักเลยสักนิด ออกไป” นิดาลุกขึ้นผลักเขาออก แต่ธีร์รวบตัวเธอไว้

“ก็รักฉันซะสิ” เขาพูดบนกระหม่อมบาง

“ฝันไปเถอะ”

“เธอต้องรักฉัน เธอไม่มีสิทธิ์ไปรักคนอื่น ฉันจะทำให้เธอพูดว่ารักฉันให้ได้ นิดา” เสียงเขาเข้ม จริงจัง

“ไม่มีวัน!” เธอพยายามดิ้นออก “คุณจะไม่มีวันได้ยินคำคำนี้จากปากฉัน”

คนหนึ่งสาดอารมณ์ไม่ยั้ง ขณะที่อีกคนต้องพยายามทะนุถนอม เขากระชับกอดร่างบางที่ดิ้นไม่หยุด นิดาทั้งผลักทั้งทุบเขา ธีร์จึงก้มลงตวัดตัวเธอขึ้นมาแล้วอุ้มไปวางกลางเตียง ส่วนตัวเขาตามขึ้นไปกักขังเธอไว้ ไม่สนใจการดีดดิ้นเอาเป็นเอาตาย เขาล็อกดวงหน้าเรียวไว้แล้วประกบปากจูบ มืออีกข้างเริ่มคลึงเคล้นอกอวบปลุกเร้า ใช้ความช่ำชองดึงเธอเข้าสู่ห้วงเสน่หา เมื่อหญิงสาวใต้ร่างเริ่มละพยศ ส่งเสียงครางเบาๆ เขาก็ถอนจูบออก

“มันจะไม่เกิดขึ้นอีก ถ้าร่างกายของเธอไม่ต้องการฉัน” พูดจบเขาก็ก้มลงจูบหน้าผากมนอย่างทะนุถนอม

“ถึงร่างกายของฉันจะต้องการ แต่มันก็ไม่เกี่ยวกับหัวใจ” เธอยังย้ำให้ธีร์รู้ว่าเขาจะไม่มีวันได้หัวใจของเธอ

เขายิ้มมุมปาก สายตาละมุนยามมองหญิงสาวที่อับจนทางสู้ “ไม่เป็นไร ได้กันบ่อยๆ เดี๋ยวเธอก็รักฉันเองแหละ”

“ทุ...เร”

เธอยังไม่ทันบริภาษจบเขาก็ประกบปากอิ่มไม่ให้เอ่ยอะไรออกมาอีก เธอกลับมาดิ้นรนถีบแข้งถีบขาอีกครั้ง นิดาแรงมา แต่ธีร์ไม่แรงกลับ ซ้ำสัมผัสเนิบนาบทว่าหนักหน่วงของเขาค่อยๆ ขับกล่อม ตะล่อมให้เธอคล้อยตาม มันเป็นสัมผัสที่นิดารู้สึกแตกต่างออกไปจากเซ็กส์ครั้งก่อน มันคือการปกป้อง ปลอบประโลม

ธีร์ถอนจูบแล้วไล้ริมฝีปากมายังหางตา จูบซับน้ำตาเบาๆ จากนั้นเขาก็ลากลมหายใจมาที่ใบหูสะอาด แตะลิ้นลงมาบางเบา

“บอกฉันถ้าเธอต้องการ” เขากระซิบ

นิดากัดริมฝีปากแน่น เขาไม่ได้บังคับฝืนใจเธอก็จริง แต่อำนาจแห่งดำฤษณาที่อยู่ในกำมือเขากำลังทำให้เธอพ่ายแพ้

“ไม่ค่ะ คุณกลับไป” เธอเค้นเสียงบอก และผลักเขา ซึ่งก็ไม่ต่างจากผลักกำแพงเลยสักนิด

เขาขยับจุมพิตลงมาที่ลำคอระหง แล้วตวัดเลียเบาๆ เขารู้ว่าตรงนี้คือจุดอ่อนของเธอ แต่ก็พยายามไม่ให้เกิดร่องรอย

นิดาขยุ้มผ้าปูที่นอน หลับตาแน่น สะกดกั้นความพลุ่งพล่านที่ถูกจุดขึ้นภายใน ลมหายใจติดขัด เพียงชั่วข้ามคืนที่ผ่านมาธีร์ก็ได้เรียนรู้ร่างกายของนิดาทุกซอกมุม การจุดไฟสวาทไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาเลยสักนิด

จมูกคมซุกไซ้ดอมดมกลิ่นกายสาวหอมฟุ้งพร้อมส่งลมหายใจรินรด นิดาแหงนเงยใบหน้าเม้มปากขัดขืน หากกลับเป็นการเปิดทางให้เขาซุกซบมากขึ้น

เสื้อผ้าอาภรณ์ที่เกะกะบนกายเขาถูกกำจัดออกอย่างรวดเร็ว เขาจะไม่เอาเปรียบให้เธอต้องเปิดเปลือยอยู่ฝ่ายเดียว ธีร์คร่อมกายบนร่างของเธอ คลุกเคล้านัวเนียอีกครั้ง