9.00 น. วันรุ่งขึ้น
ธีร์แทบจำไม่ได้ว่าครั้งสุดท้ายที่เขาตื่นสายขนาดนี้ผ่านมากี่ปีแล้ว เขาเป็นคนมีความรับผิดชอบต่อหน้าที่การงาน เวลาคือสิ่งสำคัญ ดังนั้นเขาจึงตื่นเช้าตามนาฬิกาชีวิตทุกวัน เขาพลิกตัวตะแคงข้าง แผ่นหลังขาวเนียนของคนที่หลับสนิทตรงหน้านี่สินะที่รีดพลังกายจากเขาตลอดราตรี เมื่อคืนหลังจากจับเธอมากอด ก็อดไม่ได้ที่จะจับจูบลูบคลำไปเรื่อยๆ จนคนที่อ้างว่าปวดหัวย้ายไปปวดตุบๆ กลางลำตัว ร้องขอให้เขาเป็นผู้รักษา นัวเนียกันถึงตีห้า เธอก็หลับใหลอยู่ในอ้อมกอดเขา
ธีร์ยิ้มน้อยๆ ขณะคิดถึงการได้ครอบครองหญิงสาวที่เกิดขึ้นจากความเต็มใจของเธอเอง เขายกมือข้างหนึ่งขึ้นเท้าศีรษะ แล้วชะโงกหน้าไปหอมแก้มสาวฟอดใหญ่ แต่เธอก็ยังคงกอดหมอนข้างหลับสนิท เขาซุกไซ้จมูกลงไปที่ซอกคอระหง เอากำไรนิดๆ หน่อยๆ อย่างอดใจไม่ได้ แต่เหมือนจะคิดผิดเพราะลำกายของเขาที่แข็งกร้าวยามเช้า มันกำลังบีบบังคับให้เขาทำมากกว่านั้น ราวกับมันมีสมองเป็นของตนเอง
จากเพียงแค่ซุกไซ้ เขาก็เริ่มขบเม้ม หญิงสาวย่นคอหนีเหมือนรำคาญก่อนพลิกตัวนอนหงาย ความอร้าอร่ามที่กระเพื่อมตัวเบาๆ ฉกฉวยลมหายใจของเขาอีกแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้เขาลำพองใจคือรอยตราที่ปรากฏไปทั่วร่างหญิงสาว ไม่เว้นแม้แต่ลำคอ มันมากกว่าคราวก่อนมากมาย และเขาเองก็รู้ว่าบนแผ่นหลังเขาจะต้องเต็มไปด้วยรอยเล็บขีดข่วน
ธีร์เลื่อนมือลงไปจับแก่นกายกลางร่างของตัวเอง มันร้อนผ่าวใหญ่โตอยู่ในมือเขา ไม่น่าแปลกใจที่นิดาจะกรีดร้องด้วยความทรมานยามเขามอบมันให้กับเธอ ช่างน่าสงสารเสียจริง แต่เธอก็ต้องตกเป็นทาสมันตลอดไป เขาจะไม่ปรานีเธอในเรื่องนี้
เขาไล้สายตามองร่างเปลือยเปล่าที่หายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ และขยับแก่นกายในมือถูไถกับสีข้างเนียนละเอียด ผิวสัมผัสเรียบลื่นทำให้เขากระตุกด้วยความเสียว ธีร์ปล่อยมือออกจากมัน มือแกร่งที่เกือบประหัตประหารตัวเองเมื่อครู่คืบคลานไปยังสีข้างหญิงสาว ปลายนิ้วลูบวนบนเนินสวาทที่ปกคลุมด้วยเส้นขน แทรกปลายนิ้วผ่านพงขนจนพบเม็ดอัญมณีล้ำค่าที่ซุกซ่อนอยู่ เขาสะกิดเบาๆ และบดคลึง สลับจับขยุ้มขยำบางจังหวะ เธอยังคงนอนนิ่ง
นิ้วร้ายค่อยๆ กรีดลงไปตามร่องกลางกลีบกายที่ปิดสนิท เลื่อนขึ้น เลื่อนลง เขาสังเกตได้ว่าจังหวะหายใจของเธอเริ่มติดขัด
ความกระสันที่ส่งผ่านปลายนิ้วทำให้หญิงสาวแยกขาออก กายสาวจึงแยกแย้มเปิดทางให้นิ้วของเขาได้ชำแรกลงไป เธอร้อนแม้ยามหลับ เป็นสิ่งที่ธีร์รู้ดี เขากรีดนิ้วขึ้นลงอยู่เพียงปากทางรัก ใจอยากหยุดเพียงแค่นี้เพื่อให้เธอพักผ่อน แต่สัญชาตญาณเพศผู้กำลังเหิมเกริม อยากเห็นภาพงดงามยามเธอดีดดิ้น จึงขอเดินหน้าอีกสักหน่อย เขากดนิ้วร้อนลึกลงไป แล้วกวาดควานกระตุกผนังถ้ำอ่อนนุ่ม น้ำค้างเหลวค่อยๆ ไหลรินออกมา เขาจึงชำแรกนิ้วเข้าไปเพิ่มอีกหนึ่งตามทางรักเปียกลื่น สองนิ้วประสานงานเป็นหนึ่งทำหน้าที่อย่างเข้าขา ล้วงลึกจนสุดความยาว แล้วโยกย้ายซ้ายขวา ขยับเข้าออก และย้ำด้วยการคลึงปุ่มกระสันกลางร่าง สะโพกสาวเริ่มหยัดสู้มือ ขยับสวนกับนิ้วของเขา ความพรักพร้อมของเธอหลั่งริน
ธีร์ถอนนิ้วออกมา แล้วปาดป้ายน้ำค้างสาวลงบนส่วนหัวของท่อนเนื้อกร้าวแกร่ง
ความฝันรัญจวนกลับมาหานิดาอีกครั้ง อารมณ์ใคร่ที่ถูกจุดแต่ไร้การบำบัดและทิ้งเธอไว้กลางทาง ผลักดันให้นิดาจบความทรมานด้วยตัวเอง มือบางยกมาลูบอก ส่วนอีกข้างเลื่อนลงไปยังหน้าขาฉ่ำน้ำ
“จุ๊ๆ มันไม่ใช่ความฝัน” ธีร์รีบจับมือของเธอออก ขยับขึ้นไปคร่อมบนร่างบาง แขนของเขาข้างหนึ่งช้อนเข้าไปใต้ขาของเธอ และกระซิบบอกหญิงสาวที่ยังตกอยู่ในภวังค์รักเสียงแผ่วพร่า
“พี่อยู่นี่แล้ว พี่อยากรัก”
นิดาไม่ตอบ และไม่ลืมตามองเขา
“ขี้เซาจัง” เขายิ้มเอ็นดู ลูบมืออีกข้างไล้ไปตามสรรพางค์สาว จนถึงเนินเนื้อนูนที่ลำกายของเขานาบแนบ เขาจับความเป็นชายถูไถกับจุดกระสัน วาดหัวหยักบานขึ้นลงกลางกลีบนุ่ม เขาวาดมันขึ้นลงซ้ำๆ จนมันถูกเคลือบด้วยเมือกลื่นที่ไหลเอ่อออกมาอีกมากมาย ความเสียดเสียวที่ส่งกระแสแปลบปลาบทำให้นิดายกแขนทั้งสองข้างขึ้นกอดเขาไว้ เขากดหัวเจ้าวายร้ายลงไป แล้วถอนออก จับมันวาดขึ้นลงอีกครั้ง จากนั้นก็กดเข้าไปลึกขึ้น หากยังไม่ถึงครึ่งก็ถอดถอนออก
ช่องทางรักที่คาดหวังการเติมเต็ม แต่จู่ๆ ก็ว่างโหวงอีกครั้ง ทำให้นิดาเริ่มโกรธกรุ่น
“จึ๊” เธอส่งเสียงอย่างคนไม่ได้ดั่งใจ หัวคิ้วขมวดมุ่น
“ที่รักโมโหอีกแล้ว ใจเย็นๆ สิคะ”
ความฝันที่ขัดใจสะบัดหญิงสาวออกจากนิทราหวาม แล้วก็พบว่าตนเองอยู่ในท่วงท่ารัญจวนขนาดไหน หัวใจเธอเต้นระรัว
“พี่ธีร์” คำเรียกขานแผ่วพร่า
“มันคือเรื่องจริง นิไม่ได้อยู่ในฝัน แล้วพี่ก็อยากมาก แต่นิอย่าอารมณ์เสียสิคะ หนูโดนพี่เอาอยู่แล้วละ ไม่ต้องรีบ” ตอนนี้คิดอย่างไรก็พูดไปอย่างนั้น ระหว่างเขากับเธอมันเดินทางมาไกลแล้ว และคำพูดตรงๆ ก็ทำให้ร่างกายภายในของหญิงสาวเหมือนถูกเปลวไฟเผาไหม้ ร่องสวาทร้อนระอุแต่ฉ่ำชื้น บ่งบอกว่าพร้อมเสียยิ่งกว่าพร้อม นิดาลดมือข้างหนึ่งลงไปยังจุดเชื่อมผสาน หญิงสาวถึงกับหน้าแดงซ่านเมื่อสัมผัสได้กับความเปียกแฉะตรงจุดนั้น