ตอนที่ 19 หากว่าเราต่างก็ไร้ยศศักดิ์ 4
หูเตี๋ยสั่งการอย่างวางอำนาจด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ฤทธิ์สุราในตัวยิ่งทำให้นางฮึกเหิม นางขบเม้มไหล่หนา ดูดดึงกัดกินอย่างหิวกระหาย ซ่านจื่อถูกนางปั่นป่วนจนแตกพ่าย ร่างกายยิ่งมีความต้องการจนไม่อาจถอยได้อีกต่อไป สุดท้ายจึงเลิกกลั่นแกล้งนางและปล่อยให้สัญชาตญาณนำพา ชายหนุ่มแยกเรียวขางามออกจากกัน จากนั้นค่อยๆ แทรกความรุ่มร้อนเข้าไปในเส้นทางบุปผาอันคับแคบ ทว่ากลีบบุปผาของนางที่พรั่งพร้อมกลับแทรกผ่านได้อย่างยากลำบากจนเขาปวดร้าว
“เมียข้า…ได้โปรดอย่าแกล้งข้าเช่นนี้”
หูเตี๋ยมึนงง ไม่เข้าใจว่านางกลั่นแกล้งอะไร ทว่าเมื่อตรงส่วนที่หน่วงหนึบกำลังถูกรุกล้ำ แม้จะเริ่มรู้สึกเจ็บปวด แต่ความซ่านกระสันกลับทำให้นางดึงดันอย่างถึงที่สุด สะโพกงามจึงขยับเพื่อหาท่าที่ตนเองสบายยิ่งขึ้น
นั่นกลับทำให้ซ่านจื่อได้โอกาส
คราแรกนางคิดว่าไม่เป็นอะไร ทว่าความจริงกลับมิใช่อย่างนั้น
