Billionaire's Personal Maid

KABANATA 7

Nakatulala ako sa bintana habang ang prof namin ay nag-papaliwanag ng lesson namin para sa araw na ito. Kagabi ay hindi ako makatulog matapos ng sinabi ni Navi sa akin. He is so different at hindi ko maintindihan kung bakit ganon ang tingin nya sa akin.

I mean sa tagal ng pinag samahan namin ay dahil lang doon ay pinag isipan nya na ako ng masama at para bang kaya ko gawiaking sinabi nya at inaakusa nya sa akin. Masakit talaga kasi hindi ko inakala na mag iisip sya ng ganon sa akin. I am contented on who he is at hinding hindi ako mag hahanap pa ng iba dahil walang hihigit kay Navi at mahal na mahal ko siya kung alam nya lang.

Ang tanga ko rin kasi, bakit pa kailangan na itago ko kung wala talaga akong gagawin na masama at tinatago sa kanya.

Naihilamos ko ang palad ko sa muko at napaiktad ako ng makita ko na nakatayo ang proof ko sa harapan ko at naka pamewang ito, taas ang kilay at masama ang tingin sa akin ngayon.

"Kourtney, are you listening to me?" he asked at marahan akong umiling at tumungo. Hindi ko alam na nasa harapan ko na pala ito ngayon. "Pasensya na po Sir, masama po ang pakiramdaman ko." Napakamot ako sa batok ko at nahihiya na umiwas ng tingin.

Masama talaga ang pakiramdaman ko at para akong mahihimatay anytime dahil bukod sa wala akong maayos na tulog tapos ng away namin ay sumunod pa ang nangyare kagabi sa bar.

"Alright, doon ka na sa clinic at magpahinga. Bumalik ka na lang kapag maayos na ang pakiramdaman mo." Tinapik ni Sir ang balikat ko at ngumiti ako ng mapait at tumayo, he is a life saver. Kasi hindi rin ako makikinig at tiyak na mas mapapagalitan ako kung ipililit ko na mag tagal sa room.

Lumakad ako palabas at dala ang bag ko, dumaan ako sa canteen para bumili ng inumin bago pumunta sa clinic at magpahinga. Nahihilo ako at ngayon ko lang naalala na wala akong kain ng maayos, kagabi ay wala akong kain ng sumugod ako sa bar at hanggang umaga ay wala.

Bumili ako ng lugaw at kumain doon, halos hindi ako makasubo dahil nanglalambot ako at walang gana, I ended up crying and covering my face with handkerchief. Ang sakit talaga, those words are stabbing me. Kahit na tapos na at nangyare na ay ang sakit pa rin. Ako kasi may tiwala ako kay Navi at wala pag aalinlangan sa kanya.

I love him so much, that is why I never think in negative way kahit na minsan ay hindi nya nasasagot ang calls ko, I know he is also busy and he need some time for his family. Hindi ako nag iisip ng masama, kasi alam ko na hindi nya ako kayang lokohin at pag taksilan. But he is acting strange, ayoko na bigyan pa ng mas mabigat na isipin ang sarili ko since even he said that, alam ko na hindi si Navier na pinag katiwalaan ko.

I bite my lips and wipe my tears away, kahit na nanginginig ang kamay ko ay sumubo ako at pinilit na inubos ang lugaw dahil sayang at kumalam na talaga ang sikmura ko. Tumunghay ako at dinig ko ang bulungan ng mga babae sa gilid ko at tinatawanan nila ako.

"Ang landi kasi, hindi pa nakontento kay Navi, lumandi pa kay Jonathan!" bulong pero dinig ko ito, hindi ko na lang sila pinansin at nilabas ko ang phone ko, may text si Nila pero hindi ko pinansin at tumayo ako.

Napatigil ako sa pag lalakad palayo ng may bumato sa aking bag at lumingon ako, may mag bato ng itlog sa akin ngayon lang. "Ang landi mo Kourtney, akala mo naman ang ganda mo porket naging girlfriend ka ni Navi!" saad ng isa at sumunod na bumato ang isa non kasama at tumama sa kamay ko ng iharang ko sa muka ko.

"Kaya nga, no wonder na laspag ka na at gamit na gamit ng mga lalaki. Pinag sawaan ka lang ni Navi at hindi ka na babalikan non, ang dumi mo kasing babae!" Sunod sunod na itlog ang tumama sa akin at naiiyak ako na umatras at nanakbo palayo sa canteen.

Hindi ko makita ang dinadaanan ko at sa bilis ng takbo ko ay natalapid ako at napasubsob sa sahig, dama ko ang hapdi sa braso at kamay ko ngayon at ang lagkit ng katawan ko. I start crying hard when a soft hand hold my arm at inalalayan akong umangat sa pag kakasubsob ko.

He wipe my face at natulala ako ng si Jonathan ang nasa harapan ko at pinanlisikan ng tingin ang nasa likod ko, hindi ko na mapigilan ang pag luha ko ngayon, dahil bukod sa ang sakit ng ginawa nila sa akin at ang mga salita na hindi naman totoo. Wala akong niloko at kahit kailan ay hindi ito pumasok sa isipan ko kaya bakit ganon na lang nila ako sabihan na nanloko ako.

God knows how much I love Navi at hindi ki sya kayang lokohin at hindi ito pumasok sa isipan ko kahit kailan. "Hey, what happened?" Inalalayan ako na tumayo at dinala sa locker ko. Wala akong damit at ang lagkit ko, sobra.

"They attacked me, and accused me." Pinahid ko ang takas na luha ko at pumikit ng mariin. Tinapik nito ang balikat ko at sinama ako sa locker nya, binigyan ako ng shirt at shorts na kasya sa akin. Tinanggap ko ito dahil wala akong choice, may susunod pa akong subject at nakakahiya na pumasok at lalong ayoko na mag cutting. Hindi ako pinaaral ng magulang ko para mag bulakbol at mag cutting.

Pumasok ako sa restroom at nag banlaw ng buhok at nag palit ng pang itaas, medyo maluwag ang shirt sa akin pero inayos ki na lang ito at tinali sa harapan. I watched my reflection on the mirror and I look tired, maybe I am. Ito ang isa sa pinaka mabigat na pangyayare sa buhay ko na hindi ko inakala na mararanasan ko.

I wipe my tears away and wash my face, pinahid ang bag ko at saka lumabas sa restroom, nagitla ako ng makita ko na hiniklat ni Navi ang kwelyo ni Jonathan at nag sisigawan sila ngayon sa di kalayuan ng restroom ng babae. Ang daming tao ang nakatingin sa kanila ngayon at dumating na rin ang kasamahan ni Jonathan ngayon.

"Tangina ka ah, ang angas mo. Samantalang pinabayaan mo si Kourtney na saktan ng ibang tao, sinong bobo sa atin ngayon?" Tinulak ni Navi si Jonathan at bigla nag sigawan ang mga tao ng sinuntok ni Navi si Jonathan at nag umpisa na silang mag kagulo.

Naibagsak ko ang bag ko at lumapit sa kanila, umaawat ang mga kasamahan ni Jonathan pero ayaw mag paawat nila Jonathan at Navi, I start crying at naki awat sa kanilang dalawa.

I hold Navi's hand but he pushed me at tumalsik ako, nahilo ako at naka sandal sa pader. Natigil ang sigawan at lahat sila ay nakatingin sa akin ngayon. Hinawakan ko ang likod ng ulo ko at pinahid ito. I feel a warm liquid came into my head at ang pagkahilo ko ngayon.

"Look what you do Navier!" Umangat ako sa pagkakasandal ko at hinang hina at papikit ang mga mata ko ngayon. I bite my lips and look at the ceiling. I saw Navi's face he look worried and I can't help but to smile and let the tears run down on my cheeks, lamog ako ngayong araw. Nakakapagod na ganito ang sitwasyon. Bakit ba kasi kailangan na mag kagulo at mag away?

"Shut the f**k up Jonathan, hindi lang yan ang matanggap mo kapag pinag patuloy mo ang pag sawsaw mong gago ka!" Umangat ako at nang lalambot, pero ramdam ko na binuhat ako ni Navi. Nag didilim ang paningin ko pero hindi ako napikit, pinipigil ko ang antok ko ngayon.

Bumaba ang paningin ko, inupo ako at dinaluhan ako ng doctor sa clinic, nasa tabi ai Navi at sapo ang ulo nya. Mukang problemado kaya hinawakan ko ang kamay nito, pero iniwas nya at pabalyang iniwas ang kamay nya sa akin.

A sudden pain spread on my whole system and i convert into tears, hindi ko mapigilan na malungkot at mas lalo na masaktan sa tinuran nya sa akin ngayon.

Bakit sya ganito, kung itrato ako ay para bang may lalaki ako at niloko ko sya. Wala akong ibang ginawa kundi ang mahalin at maging tapat kay Navi mula noong naging kasintahan ko sya.

"Don't move hija, mabuti at maliit lang ang sugat. Pero delikado pa rin, sa susunod ay mag iingat ka ha," saad ng doktor at patuloy na ginagamot ang sugat ko, gusto ko na makausap si Navi ngayon, lalo na at ito lang ang pag kakataon na hindi nya ako lalayasan, hindi pa nga ako sigurado kung babantayan nya ba ako o hindi matapos ako gamutin.

"Huwag ka muna kikilos, mag pahinga ka muna anak." Tinapik ng doktor ang balikat ko bago umalis at dala ang mga bulak na puro dugo at tray na nya. Iniwan kami sa kwarto at si Navi at tinignan ako. I almost whisper when I called Navi.

"Navi-"

"Seriously, suot mo pa ang shirt ni Jonathan?" Kumunot lalo ang noo ni Navi at ang sama ng tingin sa suot ko ngayon, hindi ko gaano maigalaw ang ulo ko dahil sa hilo at may tinurok sa akin ang doktor kanila lang kaya sumandal ako sa kama at hinubad ang sapatos ko.

"I have to, wala akong magagamit at hindi maganda ang nang yare sa canteen kanina lang," I explained and Navi smirk, his reaction is killing me. Bakit ganito na lang kababa ang tingin nya sa akin.

"Hindi mo man lang ba ako kakamustahin, kung ayos lang ba ako at ano ang pakiramdaman ko ngayon?" I asked and look straight at him.

"Hindi mo ba puwedeng iisang tabi yang galit mo Navi, I am not okay. At hindi ko ginusto na pag kaisahan ako sa canteen at pahiramin ng shirt, it also not my intention to be in this situation," anas ko pero napailing lang si Navi sa sinabi ko.

"But it was your intention to there and have fun without me, to flirt with that man!"

"That is not true!"

"You just prove it Kourtney, bakit kailangan mo tanggapin ang shirt ni Jonathan kung puwede ka naman mang hiram sa akin!" he said and almost shout, mariin akong pumikit at huminga ng malalim. Calm down Kourtney, baka mas lalo lang ako duguin kung makikipag sabayan ako sa galit ni Navi.

I have to calm down, kung pareho kaming galit ay walang patutunguan ito kung hindi away at mas lalong lalaki ang gulo na ito.

"Nasaan ka ba noong pinag babato ako sa canteen, as if na papahiramin mo ako kita mo na kung pano ka magalit, nag dedesisyon ka ng wala ka naman pruweba Navi, tandaan mo na wala sa palad ng ibang tao ang desisyon para sa relasyon na tin Navi, at kung ayaw mo na maayos ito at mas lumala ako hindi." I bite my lips dahil nanginginig ang tinig ko ngayon at para akong matutumba anytime.

"I chase you, I have no idea why you are thinking irrationally Navi. Hindi ka naman ganyan at kahit na ganon at hindi ko pinapairal ang inis ko, alam ko na wala akong ginawang masama kaya malinis ang konsensya ko at kung ipipilit mo pa na may ginawa akong masama bukod sa pag party ng hindi ka kasama ay hindi na kita pipilitin." Tumayo ako at kinuha ang bag ko.

"Maybe we need a break, kung gusto mo pa na ipag patuloy ang relasyon na tin ay sabihin mo lang, kasi iintindihin kita kahit na ganyan ang trato mo sa akin ngayon." Tinalikuran ko ito pero napatigil pa rin ako sa pag lalakad.

"Pero kung ayaw mo na, hindi kita pipilitin. Ako na lang ang iintindi sa mga kinakasama ng loob mo at sa mga akusasyon mo na wala namang katotohanan."