Hawak kamay kamimg pumasok ni Navi sa bahay namin at unti unting pumatak ang luha ko, ng makita ko ang kabaong na nasa salas namin at ang mga ilaw doon, unti unting nanghina ang mga tuhod ko at tuluyan akong napaluhod sa sahig.
I covered my mouth, dahil ayoko madinig ng ibang tao ang hagulgol ko at tangging kami ni Tita Amelie ang nasa salas at si Navi. Habol ang hininga ko at pilit na kumalma at tumatayo sa kinaluluhuran ko ngayon.
"Why life is so cruel?" I asked and walk to Papa. Hinaplos ang salamin sa kabaong nya at naka lamay na ito ngayon, hindi ako makapaniwala. Bakit ganito, bakit kailangan nyang mawala pa sa akin. Una si Lola tapos sunod naman ay si Papa.
"Anak, I'm sorry. Inantay ka ng Papa mo nung tumawag kami sa'yo. Andito ang Mama mo sana para kausapin ako, pero napatakbo k
