GÜZEŞTE

6.BÖLÜM

Selamun aleyküm

Keyifli okumalar...

-Tercihlerini değiştirdiğini nasıl saklarsın?

Geçtiğimiz haftalarda anne ve babamın yanında Mine tercihlerini yapmıştı. Bugün ise tercihler açıklanmıştı. Mine hanım sonradan tercihlerini değiştirip en üste Ankara'yı yazmış ve kazanmıştı.

Mine'nin kazanmasına sevinememiştik bile. Annem, babam kızlarının hukuk fakültesini kazandığına mutlu olmuşken mutlulukları Mine'nin Ankara'yı kazandım demesiyle yarı da kalmıştı.

-Baba hepinize defalarca dedim Ankara da okuyacağım diye. Sanki siz okuyacaksınız da tercihlerimi siz yaptınız. Sesimi çıkarmadım ama hepsini İstanbul yazmam için zorladınız. Ama ben üniversiteyi burada okumak istemediğimi defalarca söylememe rağmen benim fikrimi yok saydınız.

-Sen de gidip tercihlerini mi değiştirdin?

-Evet. Beni niye görmezden geliyorsunuz ki? İstemediğim bir yerde okumak istemiyorum.

-Mine delirtme beni. İstanbul'un suyu mu çıktı? Ne diye başka il de okuyacağım diye tutturdun?

-Baba istemiyorum.

-Ablan gibi burada okusan ne olur?

-Ben ağabeyim gibi şehir dışında okumak istiyorum.... Hayır yani ağabeyim şehir dışında okuyabilir. Sonuç da o erkek ama biz okuyamayız. Neden kız olduğumuz için mi?

-Başlatma kızına , erkeğine.

Mine ve babam tartışırken en son ağabeyim dayanamayıp araya girmişti.

-Baba , Mine ikinizde bi sakinleşin. Bağırıp, çağırarak sonuçları değiştiremezsiniz. Kız kazanmış.

-Karışma. Bırakın ne hali varsa görsün. Nerede okumak istiyorsa gidip okusun.

Babam salondan çıktığında annem de hemen arkasından çıkmıştı. Ağabeyim de kapıya yönelmişken yengem araya girmişti.

-Biraz yalnız kalsın baban. Sakinleşince gidersin yanına hayatım.

Ağabeyim başını sallayıp koltuğa geçip oturmuştu.

-Ah be Mine, insan en azından önceden bize söylerdi. Kardelen ile oturup annemi ikna ederdik. Annem de babamı ikna ederdi. Bir yol bulurduk.

-Ağabey yapma Allah aşkına. Kaç yıldır ikna edemedik, üç gün de mi ikna edecektik?

-Ne bileyim ben. Bir hâl, çaresi bulunurdu.

-Bulunmazdı ağabey... Babam da sırf inadına kaydımı yapmama da izin vermez.

-Yok artık abartma. Kızı okuyup, avukat olacak nasıl izin vermez...

-Mine, ablacım birkaç gün babamın suyuna git, bizlerde babamla konuşup ikna ederiz.

-Offf şuraya bak. Millet üniversiteyi kazanamaz. Ben kalkıp en iyi üniversiteyi kazanmışım ama babam gönderir mi göndermez mi diye beyin fırtınası yapıyoruz.

-Sus Mine sus.... Neyse ben bi annemlere bakayım. Belki babam sakinleşmiştir.

Yerimden kalkıp annemlerin odasının önüne gittim. Kapıyı çalıp içeriden gelen ses ile kapıyı açıp içeriye girmiştim.

-Gelebilir miyim?

-Gel kızım gel.

Annemle babam yatağa oturmuşken makyaj masasının önünde bulunan küçük pufa oturdum.

-Baba...

-Hiçbirinizin okumasına karşı çıkmadım. Hepiniz okuyun diye elimden geleni yaptım. Elimde avucumda ne varsa harcadım. Ağabeyin evlenirken ki borçları hâlâ ödüyorum. Ay sonunu zor getiriyorken yetemem kızım. Kardeşin okusun ama başka şehirde okutmaya maddi gücüm yok. Sırf bu yüzden İstanbul'u yazsın istedim. Başka şehirde okursa masraflarına yetemem. Devlet yurdu desen çıkmaz. Ev araba var üstüme. Özel yurda göndermeye param yok. Ev tutsun desem yine dünya kadar masraf. Kira, fatura derken ödeyemem. Ben okul masraflarını nasıl karşılarım diye düşünürken kardeşin başka il yazmış.

Her şeyi düşünmüştüm ama hiç maddi yönden hayır dediğini düşünmemiştim.

-Baba bir şey söyleyeceğim ama kızma.

-Söyle Kardelen söyle. Herkes zaten bir şey söylüyor, sen de söyle.

-Baba biliyorsun benim sınavım istediğim gibi geçmedi. Büyük ihtimalle sonucum kötü gelecek. Atanmam bu yıl imkansız gibi bir şey... Ben diyorum ki Mine ile Ankara'ya gideyim. Beraber küçük bir ev tutarız. Ben özel bir hastanede çalışmaya başlarım. Maaşımla da bütün masraflarımızı karşılarız. Bir yandan da sınava tekrar hazırlanırım.

-Olmaz Kardelen! Ben daha ölmedim. Ağabeyini de seni de okuttum, kızımı da okuturum. Arabayı satarım. Belki ek iş bulurum. Bir hâl çaresini bulacağım artık.

-Babam. Kurban olayım şöyle söyleme. Dağ gibi babasın sen. Ben burada da olsam çalışıp kazandığımı sana vereceğim. Orası ya da burası fark eder mi? Etmez... Sen söyledin özel yurt olmaz diye. Eee Mine ile küçük bir ev bulsak, kirası makul olanından.

-Olmaz. İçime sinmez.

-Babam...

-O deli kız seni dinlemez. Laf geçiremezsin.

-O deliyse ben de deliyim. Saçını yolup eline veririm. O daha benim tersimi görmemiş. Tersim pistir, aklını alırım onun.

Oturduğum puftan kalktım.

-Baba sen şimdilik düşün, taşın. Kararını verene kadar bizimkilere bir şey de söylemem.

Babam başını kaldırmasa da anneme döndüm. Annem başını sallayınca ikisinin yanağını öperek odadan çıkıp salona geçtim.

-Ne oldu abla? Ne konuştunuz? Babam sakinleşmiş mi?

-Konuştuk.

-Eeee?

-Babam kendi anlatırsa anlatır. Onu boşver da ağabeyim onlar gittiler mi?

-Hı hı.

Koltuğa geçip oturduğumda Mine de karşımdaki koltuğa geçip oturmuştu.

-Abla babamla ne konuştunuz? Yüzün düşmüş. Benim yüzümden tartıştınız mı?

Babama karar verene kadar söylemeyecektim.

-Yok ya seninle ilgili değil konu. Aklıma bir an da malum şahıs geldi.

-Kusura bakma ama o konu da haksızsın.

-Çok konuşma da kalk git mutfağa. Babamın sevdiği yemeklerden yap, belki bir işe yarar.

Oflayarak yerinden kalkınca salonu toplayıp odama geçtim.

Koskoca iki ay geçmişti yaşananlardan sonra. O günden beri Çağlar ne bir daha aramış, ne de mesaj atmıştı.

O gün kayalıklarda son konuşmamızı yapıp bitirmiştik. O gün Çağlar'ı son görüşümdü. Bir daha karşılaşmamıştık. Gerçi nasıl karşılaşacaktık ki, Sıla Çağlar geldikten bir hafta sonra gerisi Amerika'ya gittiğini söylemişti bir telefon görüşmemizde.

Sonrasında bir daha ne Çağlar'dan haber almıştım ne de onu tanıyanlarla aynı ortama girmiştim.

Uzun zaman sonra aklıma Çağlar gelince daha fazla dayanamayıp fake hesabıma girerek Çağlar'ın kullanıcı adını yazdım. Aradığım ismi dördüncü sırada bulunca hemen hesabına girdim. Şirket ile ilgili de paylaşıp yaptığı için hesabı gizli değildi.

Hesabı stolklayıp telefonu kenara bıraktım. Keşke bakmasaydım. En son iki hafta önce post atmıştı. Keyfi gayet yerindeydi. Mutluydu.

Odanın kapısının çalması ile yerimde doğruldum.

-Gel.

Dememle annem odaya girmişti.

-Anne?

-Kardeşin yemekleri hazırlamış. Git ağabeyin ve yengeni çağır yemeğimizi yiyelim. Babanın söyleyecekleri var.

-Kabul etti mi babam?

-Hadi çık yukarı.

Annemin odadan çıkması ile oflayarak yerimden kalkarak odadan çıktım.

Giriş kapısını açık bırakıp üst kata çıkarak zile bastım.

Biraz sonra kapı yengem tarafından açılmıştı.

-Gel Kardelen.

-Yok yenge gelmeyeyim. Mine yemek hazırlamış, babam hep beraber yiyelim diyor. Ben de sizi çağırmaya geldim.

-Tamam canım, sen in biz de birazdan geliriz.

-Tamam yenge.

Yengem gülümseyerek kapıyı kapatınca alt kata inmiştim. Giriş kapısını yine açık bırakıp mutfağa geçmiştim.

Annem ve Mine salondaki masayı hazırlamış, içecekleri götürüyorlardı.

-Yardıma ihtiyacınız var mı?

-Yok bitti kızım. Ağabeyin onlar geliyorlar mı?

-Evet geliyorlar. Birazdan gelirler.

-İyi bari. Hadi sen git babanı çağır.

Mutfaktan çıkarıp annemlerin odasına giderek kapıyı çalmıştım. Babamın gel diyen sesi ile odaya girmiştim.

-Babacığım masa hazır.

Başını sallayıp aheste aheste ayaklanıp yanıma gelmişti.

Babam kolunu omzuma dolayıp kendine çekerek anlımdan olmuştu.

Baba kız odadan çıkıp salona geçtiğimiz de ağabeyim onlarda yeni geliyorlardı.

Yengem elindeki zeytinyağlı taze fasulyeyi ve kızartılmış köfte tabaklarını masanın ortasına koymuştu. Mine bunları yapmamıştı. Sanırım yengem kendileri için hazırlamıştı.

-Aaa, ayak da durmaya mı geldiniz? Hadi geçip oturun.

Annemin konuşması herkes masaya geçmişti.

Mine çorbaları servis edip yanıma oturmuştu.

Sessiz, sakin geçen yemeğin ardından masayı toplayıp Mine ile bulaşıkları makinaya yerleştirmiştik. Yengem de çay servisi yapınca koltuklara geçmiştik.

Yine sessizlik hakimdi. Herkes babamın ağzından çıkacak kelimeleri beklediği için gergindi.

Babamın öksürüp hafifçe öne doğru eğilmesi ile herkes ona dönmüştü.

-Mine ablası ile Ankara'ya gidecek. Ablasının himayesinde orada okuyacak.

❄❄❄

Yeni bölüm yayında. Keyifli okumalar...

Çağlar gitti.

Kardelen?

Yeni bir sayfa açıyor hayatında Kardelen.

Allah'a emanet olun.

"14.06.2023"