เล่ห์ร้ายคล้ายว่ารัก

เกิดอะไรขึ้นกับเธอฟ้าขวัญ เธอตายแล้วจริงๆหรือ

ฟ้าขวัญดำผุดดำว่ายอยู่ในแม่น้ำ ด้วยความที่เป็นเวลากลางคืนจึงไม่ง่ายนักที่จะมีใครมองเห็นเธอ จนกระทั่งเธอค่อยๆอ่อนแรงและปล่อยตัวเองเพราะว่ายน้ำไม่เป็นและสู้แรงแห่งกระแสน้ำไม่ไหว ขณะที่เธอกำลังสำลักน้ำเข้าปอดมีแสงประหลาดวูบเข้ามาใกล้ตัวเธอและแล้วร่างเธอก็จมดิ่งสู่ก้นแม่น้ำ

...................................................................................................

ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง

"ตื๊ดดดดดดดดดตื๊ดๆๆๆ" เสียงสัญญาณจากเครื่องวัดชีพจรดังขึ้นเป็นเสียงยาวส่งสัญญาณว่าชีพจรนิ่งไปและก็กลับมามีสัญญาณอีกครั้งเหมือนชีพจรกลับมา

"คุณหมอคะคนไข้เป็นอะไรไม่รู้ค่ะอยู่ดีๆสัญญาณก็ดับแล้วกลับมาใหม่" เสียงนางพยาบาลแจ้งกับแพทย์เวร

"แค่กๆๆๆๆ" ขณะที่แพทย์กำลังเอาไฟฉายตรวจม่านตาและตรวจร่างกาย ร่างที่นอนแน่นิ่งเป็นเจ้าหญิงนิทรามาเป็นเวลา 1 ปีเต็มก็ส่งเสียงไอขึ้นมาพร้อมร่างที่กระตุกขึ้นตามแรงไอนั้น

"ทำอะไรน่ะ" เสียงหญิงสาวเอามือปัดไฟฉายที่กำลังส่องตาเธอออกอย่างแรง

"คนไข้ฟื้นแล้ว โทรตามหมอเจ้าของเคสและญาติเขามาดูอาการด้วยนะ" แพทย์เวรผู้เข้ามาดูอาการรีบบอกนางพยาบาล

ระหว่างนั้นแพทย์เวรยังคงทำการตรวจร่างกายต่อไป

"แปลกจริง เป็นไปได้ยังไง เป็นเจ้าหญิงนิทรามาเป็นปีอยู่ดีๆก็ฟื้น" แพทย์เวรผุ้ตรวจยังฉงนใจ

จนกระทั่งแพทย์เจ้าของเคสและญาติมาถึง

"หมอว่าเป็นโชคดีที่เรียกว่าปาฏิหารย์ก็เป็นได้ 1 ในล้านที่จะมีโอกาสฟื้นมาได้แทบจะปกติแบบนี้"

"พรรับฟ้าลูกแม่" ผู้เป็นแม่โผเข้าหาคนไข้ที่นอนอยู่ที่เตียง กุมมือแน่น

"คุณเป็นใคร" หญิงสาวสะบัดมือผู้หญิงสูงวัยออก

"แม่เองลูก โถลูกคงจะยังงงอยู่อย่างว่านะลูกเล่นหลับไปเป็นปี" คนที่เรียกตัวเองว่าแม่กล่าว

"ไม่เป็นอะไรแล้วนะลูก นี่คุณปล่อยให้ลูกนอนพักเถอะ" ผู้ชายที่คาดว่าน่าจะเป็นพ่อพูดขึ้นมาบ้าง

"หลับอะไรใครหลับ อ่อคงจะมีใครพาเรามาส่งโรงพยาบาลแน่ๆ" เธอพยายามทบทวนความทรงจำครั้งสุดท้ายเหมือนเธอเกิดอุบัติเหตุพลัดตกไปที่แม่น้ำ และกำลังจมน้ำใกล้ขาดอากาศหายใจ

นึกได้เพียงเท่านั้นจึงนอนพักผ่อนต่อไปก่อน

จนเวลาผ่านไปสองวันแพทย์เห็นว่าเธอฟื้นตัวดีแล้วจึงไม่ใช้เครื่องช่วยหายใจอีกต่อไปและนำเครื่องสวนปัสสาวะออกจากตัวเธอ

ขณะที่รอพยาบาลนำอาหารมาให้ เธอได้หยิบรีโมทที่โต๊ะข้างหัวเตียงมาเปิดทีวีดู

"พบสาวปริศนาอายุราวประมาณ 30 - 35 ปี จมน้ำเสียชีวิตคาดว่าน่าจะฆ่าตัวตาย เจ้าหน้าที่เร่งประสานงานญาติให้มารับศพ" เสียงนักข่าวสาวประกาศพร้อมทั้งรายการได้นำภาพผู้เสียชีวิตขึ้นหน้าจอ

"ฮะ ทำไมหน้ามันคุ้นๆ" หญิงสาวขยี้ตาแบบไม่เชื่อสายตาตัวเอง

และเมื่อโทรทัศน์ขึ้นภาพแบบเต็มจอ

"เฮ้ยนี่มันอะไรกัน นั่นมันฉันนี่แล้วฉันตายไปแล้วหรือ ยังไง ยังไง" เธอร้องตกใจ

"โอ้ย" เธอหยิกตัวเองอย่างแรง

"ฉันก็เจ็บนี่ฉันยังไม่ตายแล้วข่าวนั่น เรื่องเข้าใจกันแน่ๆ" เธอโวยวายอยู่คนเดียว

ทันใดนั้นเธอรีบวิ่งเข้าไปส่องกระจกในห้องน้ำ

"กรี๊ดดดดดด ผีหลอกๆๆๆ" เธอตะโกนลั่นห้องน้ำ

"อะไรกันลูกเสียงดังลั่นเชียว

ผู้หญิงคนที่เรียกเธอว่าลูกเมื่อวานนี้เข้ามาเยี่ยมเธอพอดี

"คุณเป็นใครแล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร" เธอรัวคำถามพร้อมชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง

"แม่เองลูกลูกยังจำอะไรไม่ได้หรือลูก"

"ลูก?"

"ใช่ลูกหนูคือพรรับฟ้าลูกสาวคนเดียวของแม่แล้วแม่ก็เป็นแม่ของหนู" นภาพยายามอธิบายอย่างใจเย็นเข้าใจว่าอาจจะเป็นผลข้างเคียงของการหลับไปนานของลูกสาว

"หนูชื่อพรรับฟ้าหรือ" เธอทวนคำพูด

"ใช่จ้ะ พรรับฟ้า" นภาย้ำหนักแน่น

"นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน"

"ไม่บ้าสิลูกนี่มันคือเรื่องมหัศจรรย์ที่สุดเลยต่างหาก" นภาอารมณ์ดีที่ได้ลูกสาวกลับคืนมา

"คุณช่วยเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหมคะว่าเกิดอะไรขึ้นทำไม พรรับฟ้าถึงได้มาอยู่ที่โรงพยาบาลนี่" เธอพยายามจะปะติดปะต่อเรื่องราวเพราะเตรียมใจไม่ทันจริงๆที่อยู่ดีๆก็ฟื้นขึ้นมาในร่างของใครก็ไม่รู้แถมยังได้รับรู้ว่าตัวเองออกข่าวว่าจมน้ำตายไปแล้วอีกด้วย อาการของฟ้าขวัญตอนนี้เหมือนแผ่นดินถล่มโลกทั้งใบทลายใส่เธอ

"ได้สิจ๊ะลูกดีเหมือนกันหนูจะได้ฟื้นความจำไปในตัว" นภายิ้มอย่างอ่อนโยน เธอคิดว่าเธอเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวและสมควรที่จะต้องให้เวลากับเธอให้มากๆ

...........................................................................................................

เมื่อปีที่แล้วพรรับฟ้าอายุครบ 25 ปี ซึ่งถือว่าเป็นช่วงเบญจเพศพอดิบพอดี เธอเป็นสาววัยรุ่นที่ชอบเข้าสังคมมีผู้ชายมาติดพันเธอหลายคนเนื่องจากเป็นคนหน้าตาคมสะสวยหุ่นนางแบบ จะเรียกว่าเป็นสาวเปรี้ยวก็ไม่ปาน มักจะดื้อกับพ่อแม่เสมอช่างผิดกับบุพการีที่เป็นคนใจเย็นธรรมมะธัมโม พ่อแม่ค่อนข้างมีฐานะในระดับเศรษฐี พ่อแม่ตามใจเธอมากเพราะเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนเพียงคนเดียว แต่ก็หนักใจในความดื้อและเที่ยวเตร่ไม่เว้นวันจึงคิดอยากจะจับคู่เธอให้รีบเป็นฝั่งเป็นฝาหวังว่าเมื่อมีครอบครัวแล้วเธอจะเป็นผู้ใหญ่ขึ้นได้

แต่แล้ว! ในวันเกิดครบอายุ 25 ปีของเธอ พรรับฟ้าได้ขอไปเลี้ยงฉลองวันเกิดกับเพื่อนที่ผับแห่งหนึ่ง เธอจัดว่าเป็นคนคอเหล็กเลยทีเดียวเลยดื่มไม่ยั้ง แต่ต่อให้คอแข็งขนาดไหนร่างกายก็ต้องพ่ายให้กับฤทธิ์แอลกอฮอล์

พรรับฟ้าขับรถยนต์คันหรูกลับจากงานปาร์ตี้ชนเข้ากับตอม่อสะพานต่างระดับเข้าอย่างจังร่างกายเธอปะทะกับพวงมาลัยรถอย่างแรง ศรีษะได้รับการกระทบกระเทือนหนัก กว่าที่เจ้าหน้าที่มูลนิธิและรถพยาบาลไปถึงเธอก็สลบไสลไม่ได้สติแล้ว และหลังจากนั้นเธอก็ไม่เคยฟื้นขึ้นมาอีกเลยเป็นระยะเวลา 1 ปีเต็มๆ แพทย์จึงลงความเห็นว่าเธอสามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้ด้วยเครื่องช่วยหายใจเท่านั้น

เธอเป็นเจ้าหญิงนิทราตั้งแต่นั้นมา! ไม่เคยฟื้นขึ้นมาอีกเลย

"ลูกหลับมาเป็นเวลา 1 ปีเต็มๆ เข้าปีนี้ปีนี้ลูกก็ผ่านเบญจเพศแล้วถือว่าหมดเคราะห์หมดโศกกันเสียทีนะลูกนะ" นภาพูดพร้อมลูบหัวเชิงว่าให้พรลูกสาว

"หมดเคราะห์รึ! ลูกสาวคุณน่ะหมดเคราะห์แต่ฉันไอ้ฟ้าขวัญกำลังเคราะห์หนักเลยเนี่ย" ฟ้าขวัญนั่งกอดอกอยู่บนเตียงพยาบาลคิ้วขมวดไปต่อไม่เป็นเลยชีวิตนี้

.................................................................................................................................