เล่ห์ร้ายคล้ายว่ารัก

คนที่สามก็ยังแห้ว

ตกเย็นได้เวลาเลิกงานรุจก็อยากจะแสดงฝีมือบ้าง เขาขับรถมาจอดดักฟ้าขวัญตรงทางออกบริษัท

"ให้ผมไปส่งนะครับ" รุจเปิดกระจกรถเอาแขนพาดหน้าต่างออกมาหันมาส่งยิ้มหวานให้ฟ้าขวัญ

"ห๊ะ" ฟ้าขวัญงง

"เชิญครับคุณผู้หญิงพี่ฟ้าขวัญคนสวย" เขาลงมาเปิดประตูรถพร้อมผายมือเชื้อเชิญ

"รอนานป่ะเจ๊" ศรันย์เดินออกมาเจอฟ้าขวัญหน้าทางออกพอดีเขาเอามือตีไหล่เธอพร้อมทักถาม

"ไปเถอะ รัน" เธอชวนชายหนุ่มรุ่นน้องกลับบ้านด้วยกันด้วยอาการงุนงงว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้นกับเธอนักหนา

"ฮ่าๆๆโห่ๆๆๆคุณชายรุจแห้วเหมือนกันคร้าบบ" เสียงเดอะแก๊งของเขาเดินมาเยาะ

"อะไรวะ3หนุ่มเทพบุตรประจำออฟฟิศอย่างพวกเราโดนยัยป้านี่ปฏิเสธ" เบนบ่นไม่สบอารมณ์

"หรือยัยป้าฟ้าขวัญนี่จะจิตไม่ปกติวะ" พัดเสริม

"นั่นน่ะสิ เคยสัมผัสมนุษย์ผู้ชายสักครั้งมั่งป่าววะ ดูท่าร้างรานะเหมือนไม่รู้จักผุ้ชายหล่อ" รุจก็เซ็ง

"รึไอ้หนุ่มนั่นจะเป็นแฟนป้าแกวะ ถึงไม่สนใจพวกเรา" เบนตั้งข้อสงสัย

"ไม่น่านะไม่สวีทอะไรแถมเรียกป้านั่นว่าเจ๊" พัดบอก

"ตกลงยังไงยังไม่ทำอะไรเลยนะลูกพี่" รุจหันไปถามเขตตะวัน

"เออน่า พวกแกรอดูฉันก่อนอย่าใจร้อน" เขตตะวันยังคงสงวนท่าทีเก็กหมาดสุขุม

สรุปว่าในวันนั้นทั้งวัน3หนุ่มสามมุมรับประทานแห้วแทนข้าว นับเป็นประวัติการณ์จารึกไว้ครั้งแรกว่าสามหนุ่มถูกสาวใหญ่วัยเฉิ่มปฏิเสธ

"บ้าไปแล้ว ไปพวกเราไปเที่ยวต่อดีกว่าสาวๆสวยๆรอพวกเราอีกเพียบ" เบนเปลี่ยนเรื่องไปใช้ชีวิตสนุกต่อตามวิถีเพลย์บอยของพวกเขา

......................................................................................................................................................

ฟ้าขวัญใช้บริการขนส่งสาธารณะกลับบ้านกับศรันย์เป็นประจำ ระหว่างที่นั่งอยู่บนรถไฟฟ้านั้นฟ้าขวัญก็บ่นให้ศรันย์ฟัง

"ฉันว่าวันนี้ที่ออฟฟิศเราแปลกๆ"

"แปลกไงเจ๊ มีใครมี4ตามาทำงานหรือ"ศรันย์แกล้งกวนเธอ

"ไม่ใช่ไอ้รันบ้า! อยู่ดีๆก็มีผู้ชายที่อยู่คนละแผนกกับเรามาเกาะแกะแวะเวียนฉันแปลกๆ" ฟ้าขวัญถึงจะไม่ได้สนใจหนุ่มๆพวกนั้นแต่ก็รู้สึกว่าพิกล

"เจ๊จะบอกว่าเขามาจีบเจ๊ว่างั้น" ศรันย์กวนไม่เลิก

"ก็ไม่รู้สินะแต่ไม่เคยพูดคุยกันมาก่อนจู่ๆก็โผล่มาถามนั่นนี่ ก่อนแกจะออกมาที่หน้าบริษัทก็มีคนนึงบอกว่าจะไปส่งฉันด้วยนะ"

"นี่ป้าฟ้าขวัญจะขายออกแล้วจริงหรือนี่ สงสัยหมาจะออกลูกเป็นแมว" ศรันย์ยียวนไม่เลิก

"ฉันว่ามันแปลกจริงๆนะรัน แต่ช่างมันเถอะ อย่างว่าอากาศร้อน คนก็คงออกอาการแปลกเยอะ" ฟ้าขวัญพูดเป็นเรื่องขำขัน

เมื่อถึงบ้านศรันย์ก็โบกมือบ๊ายบายแยกย้ายกันกับฟ้าขวัญ บ้านของเขารั้วอยู่ติดกันกับบ้านของฟ้าขวัญเลยทั้งสองคนจะไม่สนิทกันได้ยังไง

"บาย รัน พรุ่งนี้เช้าเจอกัน"

ฟ้าขวัญเป็นสาวโสดอยู่ตัวคนเดียวเพราะพ่อแม่พี่น้องอยู่ต่างจังหวัดส่วนเธอต้องทำงานที่กรุงเทพเลยซื้อบ้านอยู่กับแมวที่กรุงเทพด้วยความที่ไม่มีแฟนชีวิตเธอเลยเป็นทาสแมว

"ว่าไง สาวน้อยบิงซู" เมื่อเปิดประตูบ้านเข้ามาสิ่งแรกที่เธอทำคือการอุ้มเจ้าบิงซูขึ้นมาอุ้มและเอาหน้าซบลงที่หัวมัน

"แงว แงวววววว"เสียงบิงซูตอบรับเจ้านายสาว

"แม่ไปอาบน้ำก่อนนะ" เธอวางมันลง

หลังจากที่เธอทำธุระส่วนตัวเสร็จสาวโสดอย่างเธอคงไม่มีอะไรมากนอกจากใส่ชุดนอนเก่าๆหลวมๆนั่งดูซีรีย์เกาหลีพร้อมขนมห่อใหญ่ในมือ

"พระเอกทำไมหล่ออย่างนี้นะ หล่อและแสนดี" เธอพูดพรางขยับแว่นหนาของเธอ

"เมื่อไรฉันจะเจอแบบนี้บ้างสงสัยต้องตายแล้วเกิดใหม่ก่อน"

"ชีวิตนี้คงแก่ตายไปพร้อมแกมั๊งบิงซู"

"แงววววว" บิงซูเดินมาคลอเคลียเหมือนรู้ความสิ่งที่เธอพูด

"ตึ๊ง" เสียงข้อความไลน์ดังมาจากมือถือเธอ

"ฝันดีเห็นผีนะเจ๊ " ศรันย์ส่งข้อความมา เขามักจะส่งข้อความาแกล้งเธอแบบนี้ประจำถึงจะบ้านอยู่ข้างกันก็เหอะ

"ให้ฉันเป็นผีเองดีกว่าจะไปเข้าฝันแก" ฟ้าขวัญกวนกลับบ้างพร้อมส่งสติ๊กเกอร์ไลน์รูปผีการ์ตูน

"อย่ามัวแต่ดูซีรีย์เพ้อฝัน ไม่มีพี่ชายที่แสนดีในชีวิตหรอกป้า ฮ่าๆ" ศรันย์รู้ว่าเธอไม่มีแฟนที่ไหนเลิกงานก็ดูแต่ซีรีย์ก็ยิ่งชอบแซวในความเป็นสาวขึ้นคานของเธอ

"ไอรันบ้า" ฟ้าขวัญวางมือถือลงอย่างแรง

"ฉันมีแกก็พอบิงซู" เธอหันไปลูบหัวแมวสุดที่รักก่อนปิดทีวีขึ้นไปนอน

.....................................................................................................................................................