เล่ห์ร้ายคล้ายว่ารัก

เริ่มเห็นอะไรในตัวเธอ

พรรับฟ้าชวนเขตตะวันไปซื้อของมากมายและมาติดต่อขอบริจาคข้าวสารอาหารแห้งและของใช้จำเป็นให้แก่เด็กๆ ณ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่งในกรุงเทพ

"ฉันขอใช้เงินและทรัพย์สินของเธอให้เป็นประโยชน์กับอีกหลายๆคนนะและขอให้บุญนี้ส่งผลถึงเธอผู้เป็นเจ้าของปัจจัยที่แท้จริง" ฟ้าขวัญในร่างพรรับฟ้าอธิษฐานในใจถึงพรรับฟ้าตัวจริง

เป็นอีกมุมหนึ่งที่เขตตะวันไม่เคยเห็นและไม่คิดว่าสาวเปรี้ยวอย่างพรรับฟ้าจะเข้าวัดและชอบมาทำบุญสถานที่แบบนี้ทำให้เขายิ่งตกหลุมรักเธอเข้าอย่างจัง เธอดูสวยทั้งหน้าและจิตใจคนนี้แหล่ะที่จะทำให้เขาหยุดใช้ชีวิตไปเรื่อยเปื่อยเสียที

เพราะแม้แต่ตัวเขาเองก้ไม่คิดที่จะเข้าวัดหรือทำบุญช่วยเหลือคน พรรับฟ้าคนแรกที่ทำให้เข้ารู้สึกอยากทำความดี

"เด็กๆพวกนี้น่าสงสารนะคะ ถ้าไม่มีใครมาบริจาคพวกเขาก็จะไม่มีอาหารกินลำพังเงินสนับสนุนคงไม่เพียงพอเพราะเด็กปริมาณมากขึ้นทุกวันและต้องกินต้องใช้" พรรับฟ้าพูดจากใจจริง

เขตตะวันประทับใจในความคิดที่ดีของเธอและเปิดโลกความคิดนี้ให้เขาด้วยเช่นกัน

"คุณฟ้าใจดีจังเลยนะครับ"

"คงเป็นเพราะว่าฟ้าอยากทำความดีเยอะๆคนเราไม่รู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นกับเราบ้าง เราอาจจะเป็นอะไรไปโดยที่ไม่คาดฝันมาก่อน รีบๆทำความดีเอาไว้ดีกว่า" ความคิดนี้ฟ้าขวัญคิดได้หลังจากที่เธอต้องมาตายแบบไม่ได้ตั้งตัวมาก่อน ทำให้คิดได้ว่าชีวิตคนเราเอาแน่นอนไม่ได้จริงๆ

ไม่ว่าจะเป็นคำพูดไหนมันก็ประทับใจเขตตะวันไปหมด ที่จริงเขาเป็นคนที่ขาดความรักต่อให้เหมือนว่าความรักอยู่รอบๆตัวเขาและเขาสามารถไขว่คว้าความรักนั้นมาเมื่อไรก็ได้เบื่อก็ทิ้ง แต่ลึกๆ แล้วนั่นเป็นเพราะเขาไม่เคยเจอใครที่จริงใจและสอนให้เขารู้จักความรักที่แท้จริงต่างหาก เขาเคยเจอแต่ผู้หญิงที่ฉาบฉวย บ้างก็หลงในความหล่อของเขา บ้างก็หลงในความรวย บ้างก็เห็นแก่ข้าวของที่เขาเปย์ให้ หรือบางคนก็แค่รักสนุกกับเขาเท่านั้นไม่คิดจะผูกพันธ์อะไรก็มี

เมื่อมาเจอพรรับฟ้าคนนี้ความคิดจึงเปลี่ยนไปและอยากเป็นคนที่ดีขึ้นกว่านี้

"ฟ้าว่าคุณตะวันมีกำลังทรัพย์มากพอที่จะช่วยเหลือคนได้อีกมากนะคะ เรื่องอนาคตเหมือนกันอย่าทำตัวลอยชายไปมาแบบนี้เลย ตั้งใจทำงานโดยที่ไม่ต้องพึงพาบารมีพ่อแม่จะดูดีกว่านี้เยอะเลยค่ะ" พรรับฟ้าพูดแนวหวังดีกับเขา

"ถ้าผมดีได้กว่านี้ คุณฟ้าจะรักผมมากขึ้นไหมครับ" เขตตะวันลองถามลองใจ

"ก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณดีได้มากน้อยแต่ไหนและตั้งใจมากแค่ไหนค่ะ ดีมากก็รักมากค่ะ ฟ้าเป็นกำลังใจให้นะคะ" เธอหยอดให้ความหวัง

นับจากที่เธอและเขาไปไหนมาไหนด้วยกันมากขึ้นความผูกพันธ์ก็ทวีคูณ และพฤติกรรมของเขตตะวันก็เริ่มเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีจนคนรอบข้างแปลกใจ

เขตตะวันตั้งใจทำงานเข้าออฟฟิศทุกวัน ไปเที่ยวกับแก๊งเพื่อนน้อยลง

" เฮ้ยตะวัน ช่วงนี้ติดหญิงหรือไม่ค่อยไปแฮงค์เอ้ากันเลยนะ แกไม่มามันขาดอะไรไปบางอย่างว่ะ" พัดเอ่ยทักเมื่อระยะหลัง เขตตะวันไม่ค่อยไปท่องราตรีด้วยกัน

"อย่าบอกนะว่าทำตัวเป็นคนดีเพื่อหวังฟันนี่มันแผนของแกอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย" รุจดักคอ

"ไม่ใช่น่า ฉันจะตั้งใจเป็นคนที่ดีกว่านี้" เขตตะวันพูดกับเพื่อน

"หา เป็นคนดี ตลกป่าววะหรือเผลอไปกินเหล้าหมดอายุมา"เบนหัวเราะท้องแข็ง

"ไม่เชื่อก็ช่างพวกแกฉันขอตัว มีเตรียมงานก่อนเข้าประชุม" ท่าทางเขตตะวันเอาจริงเอาจัง

"ฉันจะคอยดู ไม่นานหรอกเดี๋ยวก็มาหาพวกเราเหมือนเดิม แผนฟันหญิงแบบเนี้ย" พัดบอกเพื่อนๆเพราะไม่เชื่อในสิ่งที่เขตตะวันทำจริงๆ

แม้กระทั่งพ่อ และแม่ของเขายังไม่เชื่อที่ลูกชายจอมอู้จะเข้าไปทำงานที่ออฟฟิศทุกวันโทรเช็คกับญาติที่เป็นเจ้าของบริษัทก็ได้รับการยืนยันว่าเข้าเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีขึ้นจริง

"เพราะหนูฟ้าแน่ๆเลยตั้งแต่คบกับหนูฟ้าลูกชายเราเอาการเอางานขึ้นเยอะเลยนะคะ" ปริมหันไปพูดกับสามี

"แบบนี้ก็ต้องคนนี้แหล่ะที่จะมาเป็นสะใภ้บ้านเรา" ปริมยิ้มเธอหมายมั่นปั้นมือกับลูกสาวเพื่อนคนนี้มาก

พรรับฟ้ามักจะสอนและให้ข้อคิดต่างๆที่ดีและคอยเตือนเขตตะวันเสมอ นั่นทำให้เสน่ห์ของเธอครบรสมากขึ้น สวย เก่ง ฉลาด เป็นคนจิตใจดี เขตตะวันไม่ไหนยากเสียแล้ว

.................................................................................................................................

ก็มีบ้างนะบางคราที่พรรับฟ้าเผลอใจเมื่อเขาทำตัวดีขึ้นแต่เธอเองก็พยายามดึงสติกลับมา

"คนอย่างนายจะดีได้สักกี่น้ำ ถ้าคิดจะทำดีหลอกฟันฉันเป็นครั้งที่สองไม่ง่ายหรอกนะ"

"ฉันไม่ยอมเจ็บคนเดียวแน่!"

....................................................................................................................................

"เจ๊ เป็นไงบ้าง" ศรันย์เห็นเธอหายไปนานเลยทักไลน์มาถาม

"สบายดียังไม่ตาย" เธอชอบกวนเขากลับบ้าง

"รู้แล้วยังไม่ตาย แต่หายเงียบเลย อย่าบอกนะว่าเสร็จไอ้หน้าหล่อนั่นรอบที่สอง"

"อย่าพูดบ้าๆนารัน มันต่างหากที่ต้องเสร็จฉัน"

"อย่าเผลอเอาใจลงไปเล่นล่ะเจ๊ จะเจ็บหนัก"

"ไม่มีทางฉันไม่อยากตายรอบสอง"

"นี่ฉันคิดถึงบิงซู ไว้ฉันไปหาลูกฉันหน่อยนะ"

"มาเลยเจ๊เมื่อไรได้ทุกเมื่อ อ่อบ้านเจ๊ไม่ต้องห่วงนะ เพิ่งไปทำความสะอาดให้ รับรองเหมือนเดิมทุกประการ แต่จะจัดการยังไงต่อก็ต้องแล้วแต่แม่เจ๊ตัดสินใจนะ"

"ขอบใจมากนะรัน แกเป็นเพื่อนแท้ฉันจริงๆ"

ความจริงก็น่าจะซึ้งนะแต่สำหรับศรันย์มันเจ็บนิดๆตรงคำว่าเพื่อนนี่แหล่ะ ศรันยเป็นเพื่อรุ่นน้องที่ห่างจากฟ้าขวัญหลายปี แต่เขาก็ไม่เคยรังเกียจทั้งอายุและความเปิ่นเชยของเธอแต่ด้วยไม่กล้าเปิดใจเลยซ่อนความรู้สึกนั้นไว้ภายใต้มาดกวนและคำพูดชอบชวนเธอทะเลาะเสมอ

เมื่อวางมือถือลงเขาก็เปิดลิ้นชักมองแหวนที่ซื้อเอาไว้อีกครั้ง

"ฉันจะมีโอกาสอีกครั้งไหมนะที่จะให้แหวนนี้กับคนที่ฉันรักเขามานาน"

ศรันย์ไม่ค่อยเห็นด้วยกับวิธีการล้างแค้นของพรรับฟ้าหรือฟ้าขวัญในร่างพรรับฟ้าเท่าไร ใจมันเจ็บแค้นก็จริงแต่เป็นห่วงและหวงมากกว่า

พรรับฟ้าไม่เคยรู้ตัวว่าว่าศรันย์แอบสะกดรอยตามไปแทบจะทุกทีเพราะหากมีเหตุอะไรอย่างน้อยเขาก็จะได้ช่วยเธอทัน เขาไม่อยากเสียเธอไปเพราะผู้ชายเลวๆคนนั้นอีก

......................................................................................................................