CHAPTER 22
"Max, andito na tayo."
Natapos ang ilang oras na byahe at si Max ay nakatulog sa sobrang tagal at bagot. Gabi na nang makarating kami alas tres na ng unaga at kailangan pa namin sumakay ng motor papasok.
"Sa wakas, im dying." Panimula niya ng makababa kami. "Kanina pako nasusuka." Dagdag pa niya.
"Ito, hiningi ko kanina sa cashier bago tayo sumakay ng bus diyan ka magsuka kung gusto mo." Ini-abot ko naman ang isang plastic para handa siya sa oras na susuka siya.
"Tara na baka lalong gabihin tayo."
Hinanap kopa si Mang Estong ang sundo namin papunta sa bahay tinawagan ko kasi si Mama at sinabing pauwi kami e nag-alala kaya pinasundo kaming dalawa.
"Rose, sakto kakarating kolang tara na." Sigaw no Mang Estong sabat kaway samin.
"Estong hindi ba pwedeng pasabay nalang
