WHO THE HELL KNOWS (BOOK II)

CHAPTER 3

Chapter 3: Invitation

Napamulat ako sa sakit ng ulo ko. Dang it. Ba’t ang sakit? Naalala ko ang nangyari kagabi.  Napatingin ako sa tabi ko. Inayos niya na ang zipper niya.

May nangyari kagabi.

Sa amin ni Kenji.

Napatulala ako sa nangyari kagabi. I was wasted last night at halos wala na ako sa sarili ko. Darn! Ano na naman bang ginawa mo Nicolle? Hindi ka na nadala sa mga nangyari noon. Slut na kung slut pero ang mga nangyari kagabi ay ginusto ko. Dahil na rin siguro sa kalasingan kaya ko nagawa ‘yun, kaya namin nagawa ‘yun.

"Mauna na ako." he said then he kissed my forehead.

Pagkaalis niya pumasok agad ako sa C.r. Humarap ako sa salamin at nag uunahan ang luha sa mga  mata ko. Damn. Bakit hindi ka muna nag-isip bago ginawa ang mga bagay na ‘yun Nicolle? Tulad dati hindi ko na naman pinairal ang utak ko. Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin at inalala ang mga nangyari kagabi.

* FLASHBACK *

I need to talk to him.

Bigla namang hinigit ng tatlong babae si Kenji. That Gucci, Hermes and Channel.

Hindi agad ako nag aksaya ng oras. Lumapit ako kay Jk. At nag excuse kami sa kausap niya kanina mukhang gusto rin nilang mag invest si Jk sa kompaniya nila. Hindi ko naman sila masisisi dahil noon pa ay mayaman na ang pamilya ni Jilton. Psh. I don't care about his money!

Pagkarating namin sa garden hinarap ko agad siya at niyakap. Sobrang namiss ko siya dahil mula noong anim na taon ang nakakaraan ay wala na akong naging balita pa sa kanya.

"I really miss you J." I said. Namiss ko ang yakap na ‘to. Ang katawan niya. May mga muscle na rin siya. Ramdam ko ito. Ito ang dating J na minahal ko. Ang Jilton na unang minahal ko. Nagulat ako ng tinulak niya ako at napaupo ako. Tumingala ako at tininingna siya. May masama ba akong nasabi?

"Hindi ka ba nandidiri sa sarili mo? Kung hindi, pwes ako, diring-diri na sayo! Di porket I'm one of your investors’ pwede mo ng gawin ang mga nais mong gawin." he said. Until now he's still cold towards me. Paano ba nagsimula ang pagtrato niya sa ‘kin nang ganito? Hindi naman siya dating ganito sa ‘kin. Nagbago lang naman to dahil kay Fiona.

"J, I miss you.. It's been six years at wala akong balita sayo. Bigla ka nalang nawala. Iniwan mo ako." sabi ko at tumayo na din para harapin siya. Napahilot siya sa sintido niya at hinarap ako.

"It's been years and nothing change. Alam mo nakakaawa ka. Wala na talagang natira sa sarili mo at--" hindi ko na napigilan ang sarili ko at nasampal ko siya. Sabay nang pagsampal ko sa kanya ay ang pagtulo nang luha sa mata ko. Bakit ba ganito niya ako tinrato? Wala naman akong ginawang kasalanan sa kanya pero halos ipagtulakan niya ako.

"Alam mong hindi ako ganiyan J. Ikaw ang naka una sa akin. Sayo ko binigay ang lahat! Sayo ko sinuko ang lahat.." I said. Nararamdaman ko na galit siya sa akin. Maybe it all about Dolly's death. Di ko na siya nakita pagkatapos ng gabing nakita niya ako sa condo niya at kasama niya si Dolly. ‘Yun ang huling pagkikita naming at pagkatapos non ay kahit anino niya hindi ko na nakita.

Bakit ba hanggang ngayon nakikipag kompetensiya pa rin ako sa taong matagal ng patay? Am I crazy? Yea. Crazy with Jk.

"Really? Eh anong matatawag mo sa ginawa mo kay Dolly Fiona!??? You hurt her. You even had s*x with the bastard and--" hindi ko na siya pinatapos. Alam ko susumbatan na naman niya ako.

"Ano ba?! It's f**kin' six years--" di niya naman ako pinatapos.

"It's been six years and YOU FUCKIN' CHANGED EVERYTHING! Now she's living in fuckin' hell with your selfishness!" napanganga ako. I changed everything? Ano bang nabago ko run kung kaming lahat ay nakastuck pa rin sa nangyari sa nakaraan?

"I never killed her J. It was an accident." diin ko. Hindi ko siya pinatay pero kung sisihin ako nang mga tao ay para bang ako ang bumangga sa kanya. Hindi ako ang nagmaneho nang truck at lalong hindi ako ang pumatay sa kanya. Bakit ko naman papatayin ‘yung tao? Hindi ko ‘yun kayang gawin. Aksidente ang nangyari.

"What?” napakunot ang noo niya na parang hindi naintindihan ang sinabi ko, “What the hell are you saying? Who killed whom?" Nagugulohan niyang tanong. Sasagot pa sana ako nang may biglang dumating.

"Hey." he said habang papalapit samin at nakakunot pa ang noo. Ano na naman ang kailangan nito? Hindi niya ba nakikitang dumidiskarte ako?

"Ohhh~ Kenj, Give me a break. We are talking so can you please --"

"Wala na tayong dapat pa pag usapan pa. You're still a slut." sabi ni Jilton at tiningnan si Kenji saka tumingin ulit sa akin. May kung ano akong naramdamdamang kirot sa sinabi niya. I can’t blame him kung ganun ang tingin niya sa ‘kin. Pero para sabuhin ko sa kanya hindi ako slut. Oo, we had s*x ni Kenji pero bukod sa kanya at kay Kenji ay wala nang ibang lalaking gumalaw sa ‘kin. I know it’s hard to believe it pero kung ayaw niyang maniwala hindi ko rin siya pipilitin. Isa sa pinaka mahirap gawin sa mundo ay ang ipaliwanag ang sarili mo sa iba kahit alam mo naman kung ano ang tingin nila sayo at kahit magpaliwanag ka pa ay wala paring maniniwala sayo. Life sucks!

"Just keep your toy! WHORE." sabi niya saka umalis. Napatitig ako sa likod niya habang paalis siya saka dahan-dahang tumulo ang luha sa ‘king mga mata. Hindi ko namamalayang napahagolgol nalang ako. Maybe because of frustration and disappointment. Naiinis at nagagalit ako pero wala akong ibang magawa kundi umiyak nalang. Mas masakit pala kung sa bibig niya mismo nanggaling ang mga salitang ‘yun.

*

"Enough! You're drunk!" awat ni Kenji habang pinipigilan niya akong maghubad sa harapan niya. Yes, I want naked in front of him. Gusto ko siyang akitin. Ano bang wala sa ‘kin na meron kay Dolly? Sa anim na taong nabubuhay ako ay lagi kong tinatanong sa sarili ko kung anong kulang sa ‘kin?

"I know you want this too. Let's do it. Just I need you now, inside me." Pakiusap ko kay Kenji. Siguro nga hindi na gumagana ang brain cells ko dahil sa mga pinagsasabi ko. Siguro nga tipsy na ako pero kaya ko pa rin ang sarili ko. Naghubad na ako at inaakit ko si Kenj. Slut? Yea. ‘Yan ang tingin ng lahat sa akin so bakit hindi ko nalang panindigan? Ganito naman ang tingin nila ‘di ba? Ganito ang gusto nila.

Legendary Slut! A w***e.

"Stop it, Nicolle! Hindi ko na ginagawa ang mga bagay na ‘yan mula nang mawala siya,” pagtutukoy niya kay Dolly kaya mas lalo akong naiyak, “Kahit wala na siya, mananatili ang nararamdaman ko para sa kanya.”

"Si Dolly na naman ba? Bakit lage nalang siya?! Andito ako Kenj. Ako naman ang tingnan niyo. Ugggggh! Whatever Kenj. You said you like me." Nawawalang pag-asang sabi ko. Puro nalang sila Dolly, Dolly, Dolly. Wala silang ibang makita kundi ang taong matagal nang patay. Paano naman ako? Ayokong matalo sa labang matagal ko nang sinimulan. Dahil lang sa nararamdaman k okay Jilton ay nagkakaganito ako pero ayoko paring magpatalo. Ayoko paring sumuko. Alam ko na naging faithful si Kenji sa nararamdaman niya para kay Dolly at kahit minsan hindi ko siya nakitang may kasamang ibang babae pero sana kahit ngayon lang, maramdaman ko namang espesyal ako.

"Yea, I like you. I like you as my bestfriend." I frowned. Buong gabi kong inisip ang sinabi niya kahapon tapos as a bestfriend lang? Tae! Gusto kong matawa. Bakit ang dali kong maniwala sa mga walang laman na salita? Nung sinabi sa ‘kin ni Jilton noon na gusto niya ako ay naniwala ako at bumigay sa kanya. Ngayon naman sinabihan ako ni Kenji na gusto niya ako ay agad rin akong bibigay sa kanya? Ano na bang nangyayari sa ‘kin?

No one love's me. I'm alone.

Napahagulgol ako na umopo sa kama. I'm so pathetic. Hindi ko makuha ang taong mahal ko at mas lalong hindi ko rin makuha ang lalaking nasa harap ko. Hanggang ngayon Nicolle, walang wala ka pa rin kay Fiona. Mas lalong lumakas ang iyak ko. Nakarinig naman ako ng pag bukas ng zipper kaya inangat ko ang paningin ko.

"Last na to Nic! Ngayon lang ‘to. Di na to mauulit! Di na to kailangan pang maulit." he said.

I nooded and kissed him. Hindi ko na matandaan kung anong sumunod na nangyari basta pareho nalang kaming nakahubad.

And the rest is ecstasy.

* END OF sss *

Ngayon paano ko siya haharapin? Paano ko haharapin ang mga tao sa paligid ko? I don't know what to do. Napapikit ako at pinakiramdaman ang sarili ko. Tama pa ba ang ginagawa ko?

** Gucci POV **

"Girls." I called.

Agad naman silang lumapit sa akin. Andito kami sa third floor ng botique namin nang makatanggap kami ng invitation. A welcome party for Mr. Jilton and Ms. Dee. Wait. Sino ba ‘tong Ms. Dee na ‘to? Halos siya ang bukang bibig nang mga investors nung party. According to them she’s the most popular businesswoman in Japan.

"Ano ba ‘yan?" sigaw ni Hermes ng makalapit sa ‘kin.

"Invitation!" I said. Sinapok naman nila ako at tiningnan ako ng alam-namin-at-di-kami-tanga-looked.

Aish! Bakit ko ba kasi sila nagtatanong kung alam na naman nila?

"I really expect invitation now. Naalala mo ba ang sinabi ni Jk last time? May welcome party sila at we are all invited."

"Yea. I heared it also. You Gucci ha, kung maka react you para kang retarded." at nilait pa ako ni Channel. Malay ko bang wala silang alam.

"Well anyway, it is all clear to us that he doesn't love that Nicolle girl! He like her but as one of his best of friend. ‘Yun lang ‘yun." Pag-iiba ko nang usapan.

Kagabi kinausap namin si Kenji. At umamin nga siya but still si Dolly Fiona pa rin ang mahal niya. Nakakainis nga ‘yung Kent na kasama niya kagabi habang kinakausap namin siya. Sabi niya pa chismakers daw kami. Mga dakilang tsismosa. Psh. Matatanggap ko pa ang gossip girls kesa tsismosa. Err, ano bang pinagkaiba? Parang mas sosyal lang pakinggan ‘yung english eh.

"Yeah.. Yea.."

"Pupunta ba sila mamaya? As far as I remember, Nicolle is inlove with Jk. Sa reaksyon niya rin kagabi habang nag sasalita sa harap si Jilton ay para siyang nakatingin sa isa sa isang napakalaki at kumikinang na dyamante." I said exaggerately.

"Haist! Pabayaan na muna natin sila. Tatanda ako ng maaga sa mga letseng ‘yun." Singit ni Hermes.

"Oo nga. Hoy! Tara na! Dadalaw pa tayo sa puntod ni Dolly.” Saka kami naghanda para umalis.

** JK POV **

This is the BIG NIGHT! I hope everything will be fine.

Nandito na ako sa loob ng isa sa mga hotel namin. Sa hall ng hotel igagaganap ang pagdiriwang. Nagmamasid lang ako sa bawat taong dumarating o dumating na. Then Hermes, Channel, Gucci and other Black Mamba Members finally entered the Masquerade Party. Saying that it's grand would be an understatement. The Masquerade Party is so magical, enticing, bewitching. Tss. They shouldn't be surprise with the view. They look stupid. Mas masusurpresa sila sa makikita nila ngayong gabi.

I smirked. They couldn't even grasp the exact term to define it. It must be out of this world. Meron din palang taste of modern and touch of vintage si Dee. Siya kasi ang isa sa mga naghanda para ngayong gabi. Marami na ring tao on their best gown and tuxedo outfit. Halos lahat ng prominenteng tao at possible investors ay narito. And of course, the Kojima and whoever they are dealing with would also be present here.

Oh. And even the Suzuki and ..Standford? Well, I'm not surprise to see them together. They are invited also so why bother? Inimbitahan ko rin naman sila. It’s a good opportunity for their company.

Saan na ba si Dee? Oh, well, paano ko nga ba siya makikita on this sea of masked faces? But when you love a person, you'll be loving her even if you are not seeing her face. So what more if she's just within the proximity? I trusted my guts na makikita ko siya.

She's our only visible subject. Her presence is fine to continue this crap. Lumapit ang isa sa security namin and he informed me that she's finally arrived and she's at the backstage. Perfect time. Everything are settle, we are just waiting to her presence to enter the hall and introduce herself to all young and even old businessmen in this country.

Nag umpisa na ang kasiyahan. Ang pagpapakilala sa mga makapangyarihang negosiyante sa buong Asia. Pumunta ako sa likod kung saan sabay kaming papasok ni Dee.

"Dee, are you sure about this?" I asked again. Kinakabahan ako sa pwedeng mangyari. Alam kung pinag isipan niya rin ito ng mabuti pero hindi niyo ko masisisi. Mahal ko ang babaeng nasa harapan ko.

"Yea." she answered coldly. Until now she's still cold. Her eyes send shiver down to my spine.

Her cold and deadly stare can make you feel that she's dangerous. She turn into evil every day that had passed. Serious face, numb heart, deadly stare, harsh treatment. She never treat anyone equal. For her no can defeat her. If you encounter her, PREPARE to DIE!

"But what if--"

"Cut the nonsense, Jilton." tiningnan niya ako. Cold-stare (~~*o*) ~~> (=_=++)

"I can handle myself. Ngayon pa. You already knew that I'm not weak than before nor fragile. I'm better than that f*ckin' past." she said in very serious voice with deadly stare.

"I know Dee. I can feel it." I looked at her and she just look at me with a blank expression. I can't read her. She can handle her emotions easily.

Mas pinili kong maging tahimik nalang at tumabi sa kampanting nakaupo na si Dee. Oh, Sh*t! I'm nervous. What if magkita sila? What if she will fall for him again and again? What will happen to me next? Pamilyar ang ganitong pakiramdam. Nung una kaming nagkakilala ni Dee. Ang takot sa pwedeng mangyari.

Hinawakan ko ang kamay niya. She look at my side and gave me a blank stare. Still empty. Wala na ba talaga akong pag-asa?

Pinabayaan niya lang ang kamay ko na nakahawak sa kaniya. Ganiyan naman kami lagi eh. Pag hinahawakan ko ang kamay niya ay parang wala lang sa kaniya pero para sa akin napaka big deal na nito. I love her. It doesn't change the fact that I'm a pathetic-lunatic inlove with the heartless monster.

"Excuse me ma'am, sir, kayo na po ang susunod na tatawagin sa stage. Be ready." sabi ng isa sa mga staff dito.

"Actually, we are ready. Kanina pa." I answered.

"Stupida!" Inis na sabi ni Dee.

"Dee." I warned her. Para kasing gusto niyang awayin ang staff na lumapit sa amin. Lahat nalang pinag-iinitan niya lalo na't na bo-bored siya. Hindi ko maintindihan minsan ang mga babae. May mga mood swing sila na sila lang rin ang nakakaintindi.

"Sige na umalis ka na." sabi ko sa staff at tumingin ulit kay Dee. She just rolled her eyes heavenwards. Damn, I'm falling hard.

"Please let us welcome the famous Ms. Dee and her business partner Mr. Jilton Keano.” Nagpalakpakan naman ang mga bisita nang umakyat kami sa stage. “Ms. Dee is the daughter of Mr. Miguel Kojima also known as the one of famous businessman in Japan. She is the only daughter of Mr. Kojima. She has a strong attitude and she's clever. She handle two hotels in Japan, she also have  company here in the Philippines. Both Ms. Dee and Mr. Jilton owns that company together with this hotel. The sss Hotel is one of the legendary hotels in Asia. It is one of their luxury hotels. Oh, wait. She also have a botique. She said that she love fassion. Blaah ~ Blaah ~ Blaah ~" ramdam kung naiinis na si Dee sa pinagsasabi ng emcee sa aming harap na kulang nalang ay sabihin niyang napaka perpekto na tao ni Dee.

Naramdaman kung may tiningnan si Dee sa harapan. She's still wearing her mask. This is a masquerade party, so what do they expect? Dee attends a masquerade party only. She never take off her mask during and after the party. Well, she's still gorgeous after all. Tiningnan ko ang tinitingnan niya. Oh~ It's her friends, together with Kenji and Nicolle. They are staring to us. Dee really wants to go to them. All this time she really missed her friends.

"Jilton." she murmured.

I looked at her.

"I told you earlier that NO PETS ALLOWED. The two monkey are here." she said in serious voice. I can feel that she's furious.

"They are special PETS! We need them. You need to show to them how perfect you are now." I said and held her hand.

"Perfection doesn’t exist." ’yun lang ang sinabi niya.

"--Oh~ That would be all. I also received a gossips that they are engaged, but who knows." Panunukso ng emcee.

"Hey? Do you wanna die?" she said deadly. I can feel fatal in her voice.

Awkward naman na tumawa ang emcee at binawi ang sinabi niya. Di kasi uso ang salitang "BIRO" kay Dee.

Nag simula na ang lahat. Kaniya-kaniya ng lapit sa gusto nilang maging investors. Kasama ko lang si Dee na tahimik na umiinom ng wine at walang pakialam sa mga taong gustong kumausap sa kaniya. Binibigyan niya lang ito ng deadly-stare. Ayaw na ayaw niyang nakikipag-usap sa mga businessmen. Ako ang gumagawa nun para sa kaniya.

"Excuse me." napatingin kami sa nagsalita at lumapit na amin. Nakaharap siya kay Dee at hinihintay niyang tumingin din si Dee sa kaniya.

Fuck! Bakit ngayon pa?

"Kenji." I manage to say his name. Not now. Ito na nga ba ang kinakatakutan ko.