ร่างกายนรินทร์ธิรายังคงสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่าน นิ้วมือสองนิ้วของเขาเคลื่อนไหวอยู่ภายในกลีบดอกไม้ไม่หยุดพัก ดึงออกดันเข้าสุดปลายนิ้ว เธอกำลังจินตนาการในหัวว่า หากความเป็นชายของเขาสวมขนแพะแบบนี้บ้าง ความมัน ความเสียวที่มาพร้อมกับความสุขคงมากกว่านี้แน่
โอ้...อยากลองเหลือเกิน
“คุณขา...พอค่ะ...ฉันต้องการคุณ...อา” นรินทร์ธิราไม่หลงเหลือความอาย เวลานี้ความเสน่หาปะทุขึ้นในความรู้สึกมากมายนัก อยากให้เขานำนิ้วออกแล้วแทนที่ด้วยความยิ่งใหญ่อลังการ “โอ้...ฉันต้องการคุณเหลือเกิน...อืม”
“เดี๋ยวสิ เดี๋ยวก่อน...ยังไม่ถึงเวลา” ลอเรนโซเอ่ยตรงจุดหอมหวานที่ใช้ทั้งปากและลิ้นประโลมเลีย
“ฉัน...ฉันทนไม่ไหว...อา” หญิงสาวครางต่อเนื่อง เป็นเสียงครางที่บอกถึงความรู้สึก เนื้อตัวเธอร้อนไปหมด แม้แต่เม็ดเลือดที่สูบฉีดยังรู้สึกได้ถึงความร้อน เขากำลังทำให้นรินทร
