When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Bigla ay nauhaw siya kaya agad siyang nagtungo sa pantry upang lagyan ng tubig ang kaniyang lalagyan ng tubig. Nakapasok na siya roon ng makitang naroroon pala si Richard. Nakita na siya nito dahilan para hindi na siya makaatras. 'At bakit naman ako aatras aber?' Aniya sa isipan at tinuloy na lamang ang pagpunta sa pakay niya. Agad na hinarap ang water dispenser. "Ahemmmm, can we talk?" tinig nito. "Lalalalalalalala,"kanta niya. "Can we talk please," tinig pa rin nito. "Bakit ang tagal naman nito," aniya sa bagal mapuno ng kaniyang lalagyan ng tubig. "Please Sabinah," turan na ni Richard. "Ha!" Kunwari ay nabigla siya at hindi alam na siya ang kinakausap nito. "Ako ba ang kausap mo? Sorry, hindi ko alam. Akala ko kaya kahoy ka, sarap palakulin. Joke!" aniya saka tinakpan na ang n