อธิศเดินไปเปิดประตูบ้านพักที่อิงฟ้าเรียกว่าโกดังเก็บสินค้าออกกว้าง พยักพเยิดให้หญิงสาวเดินเข้าไปข้างใน โดยไม่ลืมบอกว่า
“เข้าไปสิคุณอิงฟ้า นายหัวรามินรอคุณอยู่ข้างในนี้ และรอคุณนานแล้ว”
อิงฟ้าทำตามคำบอกของอธิศ พอก้าวเข้าไปในบ้านพักก็ต้องตกใจหน้าซีด เมื่อบานประตูถูกปิดลง ซ้ำร้ายภายในบ้านพักมืดมิด ไม่มีดวงไฟเปิดให้ความสว่างแม้แต่ดวงเดียว และนาทีต่อมา หญิงสาวก็แทบร้องกรี๊ด เมื่อได้ยินเสียงทักทายดังขึ้นภายในความมืดที่มาพร้อมๆ กับกลิ่นธูป...
“ขอต้อนรับสู่เกาะโกลด์ ออฟ เดอะ ซี...”
“พี่รามิน...”
อิงฟ้าหันไปมองตามที่มาของน้ำเสียงของคนรัก ทว่า...กลับมองไม่เห็นสิ่งใดนอกจากความมืด
ภายในบ้านพักยังถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิด มีกลิ่นธูปลอยตลบอบอวลทั่วบริเวณ
“พี่รามิน...พี่รามินอยู่ไหนคะ...”
อิงฟ้ากวาดสายตามองหาคนรัก เริ่มหวาดกลัวตัวสั่น เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบรับจากรามิน
“พี่รามิน อย่าเล่น
