“โทรศัพท์ผมหาย”
รามินเอ่ยตอบเสียงห้วนๆ ซึ่งอิงฟ้าไม่ได้รู้สึกถึงความเหินห่างที่รามินมอบให้แม้แต่นิดเดียว นอกจากเอ่ยตัดพ้อคนรักต่อ
“พี่รามินไม่คิดถึงน้องอิงเลยหรือคะ ถึงไม่ติดต่อหาน้องอิง...น้องอิงคิดถึงพี่รามินมาก น้องอิงอยากพบ อยากกอดพี่รามินค่ะ”
“ผมก็อยากพบคุณเหมือนกัน”
“น้องอิงไปหาพี่รามินที่คอนโด น้องอิงเห็นภาพของพี่รามินกับคุณแม่เกลื่อนห้อง น้องอิงอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น น้องอิงถามคุณแม่...คุณแม่ก็ปฏิเสธ และบอกว่าภาพเหล่านี้เป็นภาพเก่าเมื่อสามสิบปีที่ผ่านมา น้องอิงเสียใจ เจ็บปวดใจตอนเห็นภาพถ่ายของพี่รามินกับคุณแม่ น้องอิงอยากได้คำอธิบายกับภาพเหล่านี้ พี่รามินช่วยบอกความจริงกับน้องอิงด้วยค่ะ”
“แน่นอน ผมอธิบายให้คุณฟังแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ผมต้องการพูดต่อหน้าคุณ ไม่ใช่ผ่านโทรศัพท์”
เพราะคิดถึง อยากพบรามินมาก อิงฟ้าจึงไม่ได้สนใจน้ำคำห้วนๆ ของอีกฝ่าย
“พี่รามินอยู่ที่คอนโดใช่ไหม
