“พี่ไม่มีชุดใส่ ด้ายพอจะมีเสื้อให้พี่ยืมบ้างไหม” ชายหนุ่มไม่ได้อยากขัดจังหวะความรักของสองแม่ลูก แต่ตอนนี้ตนเองรู้สึกหนาวแล้ว มาแบบไม่ทันตั้งตัวจะเอาเสื้อที่ไหนใส่
“ก็รู้ว่าไม่มีเสื้อผ้ายังจะค้างอีก” แม่หมูค้อนควักใส่พ่อหมูที่มีกล้ามท้องเป็นลอนตามแบบฉบับคนหุ่นดี ก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอราวกับคนหิวอยากกินอะไรบางอย่าง
“พี่ทำตามที่ลูกขอต่างหาก ไม่มีก็ไม่เป็นไรพี่จะได้ไม่ต้องใส่”
คนอ่อยเมียไม่รู้ตัวเอ่ยอย่างไม่ทุกข์ไม่ร้อน มุมปากยกขึ้นเล็กน้อยยามที่ได้เห็นสายตาภรรยา ความรู้สึกภูมิใจพวยพุ่งขึ้นมาในอก รู้หรอกว่าเธอกำลังจ้องมองกล้ามท้องแน่นๆ ของเขา
“มีค่ะ รอสักครู่” เส้นด้ายเดินไปเปิดตู้แล้วควานหาเสื้อยืดตัวใหญ่ที่เธอเคยใส่ช่วงตั้งครรภ์ จากนั้นก็เอามาให้คนตัวโตที่กำลังสงสัยใคร่รู้ว่าทำไมภรรยาถึงมีเสื้อตัวขนาดนี้ได้
คำถามผุดขึ้นมาในใจเขา เสื้อของใคร เธอเคยให้ผู้ชายคนไหนมานอนในห้องนี้หรือเปล่า ใบหน
