ตกเย็นหลังจากชายหนุ่มจัดการพาลูกเมียไปซื้อของใช้จำเป็นเรียบร้อย กินข้าวกินปลาเสร็จก็ถึงเวลาขึ้นห้อง ลูกสาวไม่เคยเห็นเตียงกว้างขนาดนี้มาก่อนจึงไม่รอช้าที่จะปีนป่ายขึ้นไปนอนกลิ้งอยู่บนนั้น
เส้นด้ายไม่เคยเข้ามาในห้องของสามีจึงอดไม่ได้ที่จะกวาดตามอง กวินช่างเป็นคนไร้สีสันสิ้นดี ไม่ว่าจะเป็นบ้านของตนเองหรือห้องนอนในบ้านของพ่อแม่ก็ยังคุมโทนออกสีหม่น ไม่เหมือนเธอชอบตกแต่งด้วยสีสันสดใสอย่างสีพาสเทล
“ห้องแด๊ดดี้สวยไหมคะลูก” กวินถามลูกสาวด้วยรอยยิ้มแต่คำตอบที่ได้ทำให้เขาหุบยิ้มทันควัน ในขณะที่เส้นด้ายกำลังกลั้นขำ ดูสิเด็กสี่ขวบยังรู้เลยว่าแต่งห้องแบบนี้มันไม่สวย
“ไม่สวยค่ะ ห้องแม่หมูสวยกว่า” ดวงโตกลมโตมองไปรอบตัวก่อนตอบ
“ชื่นใจแม่ที่สุด” คุณแม่ยิ้มภูมิใจหลังจากเห็นสีหน้าเจ้าของห้อง
“ลูกหมูไม่เข้าข้างแด๊ดดี้เลย”
กวินทำเป็นน้อยอกน้อยใจ มองลูกสาวที่กำลังกลิ้งไปมาด้วยสายตาเปี่ยมรัก ถ้าเป็นคนอื่นมา
