Chapter 3

2297 Words
BAWAT hagupit nila ay umaalingawngaw dito sa apat na sulok na silid na ito. Salitan sila sa pagpapahirap kay Zero at ni Synn. Hindi na  inaalala ni Zero ang sarili pero ang kaibigan niya, oo. Kung makakaalis lang sila dito at makakapagpalit ng anyo hindi nila mararanasan ang nangyayaring ito. Alam ni Zero sa sarili niyang hindi siya makasariling tao dahil mula nang magising siya sa pagkaka-abuso nila ay mas inuna nito pa ang ibang taong nandito kaysa sa sarili niua. Sanay na sanay na siya sa mga pinaggagawa nila pero si Synn hindi. Isang malakas na hagupit ang tumama sa hubad na katawan ni Synn. Napasigaw sa sakit ang matalik na kaibigan ni Zero. Tumulo ang mga luha nito habang nakatingin kay Zero. She can't bear to see her like this. "Paki-usap, ako nalang huwag na si Synn," mahinang sabi ni Zero sa babaeng tinatawag nilang Lady o Madame. She grinned and smiled evilly. Kinuha nito ang ilang hibla ng buhok ni Synn at hinila ito. "Oh, my little Zero cares for this b*tch." The woman said. She had a knife. Pinaglandas niya ito sa mukha ni Synn. Nanlaki ang mata ni Zero sa ginawa nito dahil kanina ay napaiyak ang kaibigan nito ngayon naman ay napahagulhol na siya sa sakit. Nagpabaling-baling ang ulo ni Synn at kinagat niya ang mga labi dahil doon nagdugo ang kanyang mga labi habang nagmamakaawang tumingin kay Zero.  Silver knife bulong sa isipan ni Zero. Synn pleads through her eyes, she nodded at Synn. Nagmamakaawang tinignan ni Zero ang babae. "Paki-usap, ako nalang kahit ano gawin n’yo huwag lang si Synn," sabi ni Zero sa babae. Nakita ni Zero ang amusement sa kanyang mata dahil sa pagmamakaawa ng dalaga. Bakit may mga taong natutuwa kapag may sinasaktan sila iba. Lumapit ito kay Zero gamit ang hintuturo nito ay itinaas niya ang nakayukong ulo ng dalaga sa pamamagitan ng baba nito. "My dear little Zero. Tsk, tsk, nakakatuwa ka talaga." Kahit pa nakikita nitong nagmaakaawa na si Zero. Naroon pa rin sa mga mata nito ang pakainis sa mga ginagawa niya. Nasira ni Zero yata ang plano niya. Tumingin ito sa mga kasamahan niya at tumango dito pero bago noon ay sinampal nito muna si Zero at humalakhak na parang baliw na tuwang-tuwa sa mga nangyayari sa babae. Lumapit kay Zero ang mga lalaki pero ang iba ay lumapit kay Synn. Zero shivered with disgust when one of the men touched her naked shoulder. ‘Damn! What are they doing?’ Sigaw sa isipan ni Zero. They are looking with Zero and Synn like a hungry beast! Naglalaway nilang tinititigan ang mga hubad nilang katawan. Kung hindi lang nakatali ang mga kamay at paa ni Zero gusto niyang tabunan bawat parte ng katawan na nakalantad sa mga lalaking ito para siyang pagkain na handa na nilang kainin! Synn and Zero staring at each other. Kinakawaan ang mga sarili dahil alam nilang hindi maganda ang gagawin ng mga ito sa kanila. Someone touched the skin at her back kaya napalayo ang katawan niya dito. Huwag naman sana nilang gawin ang nasa isip ni Zero dahil kapag nagkaganoon wala na siyang mahihaharap sa mate niya. She have the worst body full of scars. Napayuko si Zero at nag-umpisa ng maiyak. "Boys! Gawin nyo na ang gusto niyo!" She commanded her people. Habang ito ay nakaupo lamang sa gilid at umiinom ng alak.  Nakangisi itong nakatingin kay Zero. Napabaling ulit ang atensyon ni Zero sa mga lalaki nang marinig niyanh binubuksan nila ang kanilang mga pantalon. Napapikit ang babae dahil sa hindi niya maatim ang gagawin nila. Alam ni Zero kahit pa wala sa kanya ang mga alaala malinis siyang babae at wala pang sinumang nakakahawak o nakakagalawa sa kanya. "Stay put Zero, you'll gonna enjoy thi-" Naputol ang kung anumang sasabihin ng lalaki ng bumukas ang pinto ng Torture Room humahangos na dumating ang isang tauhan ng babae. "Napapalibutan na nila tayo Lady, they are here to get the girl." Sabi niya at itinuro si Synn. Synn smiled weakly, she mouthed "It's my brother" tumango si Zero. Synn was unconscious after that. Sana mailigtas nila si Synn. Napatayo sa kanyang kinauupuan ang babae at galit na sumigaw. "Ano pa ang ginagawa niyong lahat?! Kumilos na kayo!" Sigaw nito sa mga tauhan niya. Naging alerto ang mga ito at inayos ang kanilang mga sarili. Hindi pa sila nakakalabas ay biglang natumba ang kapapasok na lalaki. Namutla ang babae habang pinoprotektahan siya ng mga tauhan niya. Inuluwa ng pinto ang tatlong werewolf na isa-isang pumasok sa Torture Room. Limang talampakan ang taas ng unang wolf, kulay brown ito dahil sa awrang lumalabas sa kanya. She think he's man. Pinamumunuan nito ang dalawang wolf na nasa likod niya. He growled and snarled when he saw Synn walang malay na nakatali. The wolf glared at the people. Ang mga taong nagpahirap sa kanila. Unti-unting lumapit ang mga werewolf sa mga taong nasa gilid. ‘Akala ko ba makapangyarihan sila bakit tila yata mga tuta sila dyan sa gilid?’ Zero said smirking. Ang dalawang werewolf na nasa likod ng nauna ay nagpalit anyo. Zero closed her eyes when she saw them naked. Naririnig niya ang kalansing ng mga kadena niya at ni Synn. ‘What are they doing? Andito sila kay Synn diba, bakit kasali pa ako?’ She said confusedly. She guesses, these people won't allow anyone to leave here. Gusto niya sana silang pasalamatan sa pagsagip nila sa kanila ngunit naunahan na ng pagod at gutom kaya mas minabuti ng sarili niya ang matulog. Bago siya inakop ng antok. She heard snarling and growling and people who were in pain. NAALIMPUNGATAN ni Zero nang marinig niya ang huni ng mga ibon at insekto. Unti-unti siyang dumilat at bumangon, kahit pa masakit na masakit ang katawan niya. Sapo niya ang ulo ng maupo ito. ‘Where am I?’ She asked herself. Inilibot niya ang kanyang mga mata, kanino kuwarto siya naroroon? Sa pagkakaalala niya nasa Torture Rom siya. Napalunok ang dalaga nang maalala ’yon. Sana naman nakaalis na siya mala-impyernong lugar. Bumuntung-hininga siya at tatayo na sana upang malaman kung nasaan siya nang mapabalik siya sa higaan dahil sa sakit ng mga paa nito. Buong katawan niya ay hindi makagalaw masyado dahil sa mga pasa at sugat sa buo nitong katawan. Bigla siyang napapahid sa bibig. She smelled a very delicious aroma of foods. Hindi niya matandaan kung kailan siya huling kumain ng matinong pagkain. Puro pritong daga at adobong butiki lang  ang pinapakain sa kanila noon. Iyon lang ang tanging paraan para maka-survive siya. Gusto niya sanang hanapin kung saan nanggagaling ang amoy na iyon pero hindi niya alam kung nasaan siya. Nagpapasalamat na nga si Zero dahil sa komportableng higaan na ito. Aabushin pa niya ang kabaitan nila kapag baba siya at kumain ng walang paalam. Her stomach growled and growled every time she smelled that aroma. Kahit pa naglalaway siya hindi din siya makatayo kaya usless lang din kung lalabas siya sa kuwartong ito. Zero flinched when she heard the door open. Niluwa niyon ang isang lalaki kasunod si Synn. "Sorry, sorry, Zero, natakot yata ka namin." Hingi na dispensa ni Synn sa kanya. The man smiled at her but I refused to smile back. Wala siyang tiwala sa kahit sinong tao maliban kay Synn may dala-dala ang lalaki ng tray ng pagkain. The smell of the food soothes into her nostrils. Tahimik lang si Zero kahit wala naman silang ginagawa. "Kain ka na Zero, I know gutom na gutom ka na din." Her friend said motioning the man to put the tray on the bed. Napaigtad si Zero nang lumapit ito kaya naman nagtaka itong tumingin kay Synn. "Oww, pasensya na Styx, sa tingin ko ay nagkaroon ng trauma si Zero. Limang taon din kasi siyang naroon sabi ng mga kasama naming nauna pa sa amin." Paliwanag ni Synn sa lalaki na tinawag niyang si Styx. The man holds the waist of Synn. Ngumiti si Zero nang tahimik, tama yata ang nasa isip niya. Zero can't wait to find hers. Inakbayan ni Styx si Synn at humarap sila nang nakangiti kay Zero. Zero saw longing towards Styx while looking at Synn. True love. "Kain ka na Zero, maligo ka ito mga damit." Synn said. Itinuro nito ang tray na naglalaman ng maraming pagkain. Naglapag din siya ng ilang damit sa kama. Nag-umpisang kumain si Zero. Halos pati plato ay lamunin ng babae na dahil sa gutom. Narinig ni Zero ang pagtawa nila nang mahina kaya nahihiyang tumingin si Zero sa kanila. "Do you mind?" Tanong Ng dalaga sa kanila na ikinatawa nila. Umiling sila at sinenyasan ang babae ituloy lang ang pagkain nito. "Tsaka nga pala Zero. Si Styx Zen Woods ang sumagip sa atin. He also the Beta of this Pack and also my mate." Napangiti si Zero kahit punong-puno ng pagkain ang bibig nito. Tama nga siya. This is her mate. The way they look into each others eyes. Zero feel their love at each other. Zero give Synn a thumbs-up. Nag-umpisang lantakan ulit ang mga pagkain ni Zero. Hindi niya kilala ang mga pagkaing nakahain sa kanya. Wala na siyang time na alamin kung anong mga pangalan nito, hindi nga niya alam kung anong totoo niyang pangalan, aalamin pa kaya sa mga pagkaing ito? "Teka, Synn. What happened to them? Sa mga kasama natin at sa mga nanakit sa atin?" Puno ng ang bibig ng dalaga nang nagtanong kay Synn. The lovers smiled at her but they didn't answer Zero. Nagkibit-balikat nalang siya nang hindi sila sumagot sa kanya ni isang nilagok niya ang juice na nakahanda para sa kanya at napadighay nang malakas. Tumawa ng malakas ang dalawa hawak-hawak pa nila ang kanilang mga tiyan. Hindi naman nila naranasan ’yong naranasan niya kaya okay lang na tawanan nila ito. Simot na simot ang plato walang natira kahit na isang butil ng momo sa plato. Namahinga si Zero sandali dahil busog na busog siya. The couple sat at the couch beside the bed. Napag-isip-isip ni Zero na ngayong malaya na siya pwede na niyanng hanapin ang pamilya niya Ang tuklasin kung sino talaga siya. "Ahmm, Synn now that you and I are free can you help me find my family?" Nahihiyang tanong ni Zero kay Synn dahil nga nakakaistorbo siya sa lambingan nila. Matagal-tagal din silang hindi nagkita kaya alam niyang sabik sila sa isa't-isa. "Ofcourse, Zero. Kaibigan kita kaya ang kaibigan nagtutulungan." Cheerful niyang sabi sa kay Zero habang nakaakbay si Styx sa kanya. Nakayakap naman si Synn sa bewang ng mate niya may kung ano sa isip ni Zero na nagsasabing sila talaga ay para sa isa’t-isa. Tinanggal ni Zero ang kumot na nakatakip sa paa niya nangitla ang dalaga nang makita ang binti nito. May napakalaking kulay lila na nakatatak dito. Alam niyanh hindi ito kung ano lang, napakalaking pasa nito. Synn and Styx both growled when they saw this. When she touch it, Zero winced. Tumulo ang luha ni Zero, napasinghap naman si Synn at Styx ng masilayan ang mga luha nito. Kapag umiiyak siya sa selda niya. No one saw it except for those cruel men who tortured her to death. "Z-zero, your t-tears it's silver." Mahina nitong sabi pero rinig nilang lahat. She wiped her tears off. Nagkatinginan silang dalawa ni Styx. "I-is she one of them?" Bulong din nito. Anong one of them pinagsasabi nila? "Mukhang tama ang iniisip natin Styx baka siya nga ang sinasabi nilang nawawala!" Synn exclaimed. Making her flinched. Humingi agad ito ng despensa bakit ba siya kinakabahan kapag may sumisigaw? "There'a one way to know kung siya nga, love." Styx said. Pinching the cheeks of his mate. Nakakainggit sila, kailan kaya siya magkakaroon nang ganyan? "Hell yeah! Zero, take a bath we need to see my brother para makahingi ng tulong sa kanya to find your family." Dahil sa sinabi niya hindi nagdalawang-isip si Zero na tumayo sa pagkakahiga at maglalakad sana papuntang banyo pero agad din siyang natumba. Dinaluhan din agad siya ng dalawa. "Mag-ingat ka naman Zero, alam mo namang di ka pa masyadong magaling. Styx, pakibuhat kay Zero lagay mo siya sa bathtub." Utos ni Synn sa mate nito na agad namang sinunod ni Styx. Sinarhan nila ang banyo matapos ibigay ang mga kilangan nito. She insist na gusto niyang mag-isa sa muna sa banyo para na din ma-enjoy ang tubig. Hindi niya alam kung anong araw siya huling naligo pero this is sounds fun! Naglaro siua ng bula ng sabon kahit sa simpleng bagay lang na ganito masaya na siya. Sa tuwing puputok ang bula napapatawa ang dalaga. Natigil lamang ang paglalaro niya ng pinagbibihis na siya ni Synn na sinunod niya naman. Damit ni Synn ang ipinasusuot nito sa kanya. Masaya itong isinuot ni Zero habang nagdadahan-dahan upang ’di niya masaktan ang sarili. Nang tapos na siya binuksan niua ang pinto ng banyo at dahan-dahang naglakad palapit sa kanila. They are waiting for her. Nagthumbs-up naman si Synn bago silang muling nag-umpisang maglakad habang nakaalalay sila sa kanya. Maraming mga pinto silang nadaanan hanggang sa makarating sila sa kanilang destinasyon. "Zero, kailangan ka munang kausapin ni Kuya ng nag-iisa, aantayin ka lang namin dito sa labas." Sabi ng kaibigan ni Zero nang nasa harap na sila ng pinto. Zero nervously nodded. Binuksan ni Styx ang pinto nakayuko siyang pumasok dito. Nang bumakas ang pintuan. There this smell suddenly hit her nostrils, it was an apple and woods. It's intoxicating. Gustong-gusto niya ang amoy na ’yon nang iniangat niya ang ulo. She was stunned, the most gorgeous creation of Moon Goddess is in front of her! Suddenly, a part of her brain exclaiming that this man in front of her is definitely her mate!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD